Złoto

Uporanie się z przeszłością wymaga sporego wysiłku oraz odgrzebania dobrze ukrytych uczuć mogących nieco skomplikować sprawę. Skutki tego mogą być różne i nie zawsze pozytywne, ale z pewnością odcisną piętno na naszej przyszłości. Czasem trzeba przez to przejść, bo inaczej nie będziemy mogli zacząć nowego życia, bo pamięć o tym, co zostawiliśmy będzie nas ścigać do samego końca.

 
Zarys fabuły

W książce spotykamy dalsze losy Artura Konopa pseudonim „Śnieg”, który z trudem próbuje podnieść się po śmierci ukochanej. Mężczyzna postanawia wrócić do dawnego życia i decyduje się przyjąć pewne zlecenie związane ze światem narkotykowym, którego miejscem akcji jest Kabul. Przy pomocy przewodnika Omara, Konop dociera na miejsce. Niestety jego dawny przyjaciel w dość dotkliwy sposób wyjaśnił mu, że nie będą ze sobą współpracować i poradził mu, by wrócił do siebie. Pobitego Artura odnajduje Omar i mu pomaga, ale wkrótce okazuje się, że on pracuje dla dawnej sympatii Konopa, niejakiej Olivii, którą zostawił przed laty w tym miejscu. Co wydarzyło się dawniej między Olivią i „Śniegiem”? Dlaczego kobieta pragnie zemścić się na Amirze? Czy uda im się osiągnąć zamierzone cele? Jak potoczą się ich dalsze losy? O tym w książce „Złoto. Paradoks cnót” autorstwa Mateusza Gostyńskiego.

 
Nienaprawiona przeszłość

 
Autor za sprawą sytuacji Artura z Olivią ukazał to, jak mogą błędy z przeszłości ciążyć na czyimś sumieniu. Bohater zdecydował się zadośćuczynić pomagając Olivii w akcie zemsty, choć czasem przeczuwał, że to samobójcza misja. Niemniej nie poddał się temu i dalej brnął ku wyznaczonemu celowi. Tak to właśnie bywa, gdy wiemy, że w czymś zawiniliśmy i poczuwamy się do tego, by choć trochę wymazać u kogoś negatywne uczucia względem nas. Konop stanął na wysokości zadania działając u boku swej dawnej sympatii. W jego przypadku nie byłoby mowy, by zacząć nową przyszłość bez uporania się z demonami sprzed kilku lat. Niestety nie każdy ma tyle odwagi na to, by chociażby spojrzeć w oczy osoby przez nas skrzywdzonej.

 
Podsumowanie

 
Książkę czytało mi się z dużym zainteresowaniem, gdyż oprócz akcji odbywającej się w teraźniejszości, miałem też okazję zobaczyć Konopa w opisanych scenach mających miejsce kilka lat wcześniej, co nieco zburzyło jego obraz kochającego męża. W tym przypadku bliżej pozycji do romansu mafijnego, aniżeli do kryminału, jak było to w poprzednich tomach. Ponadto przed rozdziałami pojawiają się obcojęzyczne cytaty, które wzbogacają treść, ale nie są przetłumaczone, a to może utrudnić lekturę, gdyż nie każdy zna dany język, a dostęp do słownika w danej chwili może być niemożliwy. Po tę część warto sięgnąć po zapoznaniu się z poprzednimi, gdyż zdobędziemy pełny obraz bohatera. Okładka nawiązuje do tytułu, jak i do całej serii i dzięki czarnej czaszce ze złotymi elementami przykuwa wzrok potencjalnego odbiorcy. Gorąco polecam książkę wszystkim lubiącym pióro autora, a także tym, którzy chcą przekonać się do czego mogą doprowadzić błędne decyzje z przeszłości, gdy w grę wchodzą uczucia do drugiej osoby.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu ReWizja.

Trzecia część cyklu ,,Paradoks cnót." W poprzednich tomach narratorami był gangster Artur i policjantka Maja. W tym narratorem jest tylko Artur. Poznajemy jego przeszłość sprzed ośmiu lat i teraźniejszość. Fabuła jest bardzo zagmatwana, nie wiadomo do czego dąży bohater, a co najgorsze on sam tego nie wie. Nie wiadomo dlaczego odrzuca związek z Mają, niby chce ją chronić, ale nie wiadomo przed kim. Jest jak pies ogrodnika, on ją odrzuca, ale nie pozwala nikomu na związek z nią. Dziwne jest też jej zupełne ozdrowienie, kiedy z poprzedniego tomu wynikało, że zginęła. Czyta się szybko, ale nie wiem czy warto.