Zostawić ślad

Zostawić ślad” – Iwona Wilmowska

Niektóre książki wciągają od pierwszej strony, inne rozkręcają się powoli, ale zostają w głowie na długo. „Zostawić ślad” Iwony Wilmowskiej to ten pierwszy przypadek – od razu przenosi czytelnika w mroczny klimat małego miasteczka, gdzie za pozornym spokojem kryją się sekrety, które mogą zabić.

Główną bohaterką jest Paulina Gudejko, dziennikarka, która po utracie pracy i rozczarowaniach osobistych ucieka z wielkiego miasta do niewielkich Morów. Ma nadzieję znaleźć spokój i wreszcie napisać powieść. Jednak los ma wobec niej zupełnie inne plany. Seria tajemniczych zabójstw wstrząsa lokalną społecznością, a Paulina – zamiast pisać książkę – zostaje reporterką w miejscowej gazecie i wplątuje się w śledztwo.

To, co w tej historii szczególnie przyciąga, to galeria bohaterów. Wydawałoby się, że współwłaściciel piekarni, właścicielka salonu piękności i dyrektor Muzeum Zabawek nie mają ze sobą nic wspólnego. A jednak ich losy splatają się w dramatyczny sposób, tworząc misterną sieć powiązań i sekretów. Wilmowska bardzo umiejętnie buduje napięcie, stopniowo odsłaniając motywy i przeszłość postaci, dzięki czemu czytelnik nie może oderwać się od lektury.

Autorka ma lekki, ale jednocześnie wciągający styl – potrafi łączyć elementy kryminału z obyczajowym tłem, a także świetnie oddaje emocje bohaterów: strach, nieufność, tęsknotę i poczucie osamotnienia. Napięcie towarzyszy nam do samego końca, a finał zaskakuje i daje do myślenia.

To nie jest tylko kryminał. To także opowieść o ludziach, którzy próbują odnaleźć siebie w sytuacjach granicznych, o sile przeszłości, która nie pozwala ruszyć naprzód, i o tym, że w małych miejscowościach każdy zna każdego – ale nie zawsze zna jego tajemnice.
„Zostawić ślad” polecam wszystkim miłośnikom kryminałów z nutą psychologii, tym, którzy lubią w książkach nie tylko zagadki, lecz także pogłębione portrety bohaterów. To idealna lektura na jesienny wieczór – pełna napięcia, z niepokojącą atmosferą i bohaterką, której losy naprawdę chce się śledzić.

Jeśli szukacie książki, która wciąga, zaskakuje i trzyma w napięciu do ostatniej strony, koniecznie sięgnijcie po powieść Iwony Wilmowskiej.

Czytając ją, naprawdę ma się wrażenie, że każdy z nas zostawia jakiś ślad – czasem taki, który prowadzi do rozwiązania największej zagadki. 

Jeżeli ktoś jeszcze nie zna autorki to z całego serca polecam. U mnie zagościła książką „Dobry chłopak” T5 serii Prywatne śledztwo Agaty Brok, które z całego serca polecam. Nie czytałam wcześniejszych, ale w zrozumieniu tutaj nie było problemu.

Dzisiejszy tytuł na pewno zapadnie wam w pamięć i na pewno większość z was będzie chciała więcej i więcej. Książka nie jest gruba, bo raptem 235 stron więc przy kawie jak znalazł. Od razu napisze, że mam nadzieję, że powstanie seria z bohaterką w roli głównej?!

Zaczynając czytać postawiłam sobie cel i chciałam odkryć kto jest zabójcą, ale autorka skrupulatnie uniemożliwiła mi to. Macie tak że jak czytasz i nagle okazuje się, że coś nie idzie po twojej myśli to nerw masz i już chcesz walnąć książką o ścianę, aleee….. No właśnie to, ale kiedyś mnie zgubi :p

Mała miejscowość Mor i społeczeństwo, które coś skrywa. Scenariusz już chyba znany, ale… Nasza bohaterka szuka ciszy, spokoju, żeby dokończyć książkę, nad którą pracuje od jakiegoś czasu i tutaj po wynajęciu domku ma nadzieję ją skończyć. No to zaczynamy akcję, która rozwija się w błyskawicznym tępię i tutaj moim zdaniem super, że książka nie jest gruba, bo według mnie ma taki jakiś ład i porządek, a po skończeniu otrzepujesz się i jesteś gotowa na następną przygodę np. tejże bohaterki. Uwielbiam no, ale jesteśmy tutaj dla poznania tego co mniej więcej skrywa w sobie książka więc kiedy dochodzi do morderstwa w małej miejscowości to podejrzanym może okazać się każdy, ale wytypujemy kilku z nich: współwłaściciel piekarni, właścicielkę salonu piękności i dyrektora Muzeum Zabawek, ale czy aby na pewno tylko oni?

Nasza kochana bohaterka Paulina Gudejko która jest również dziennikarką nie będzie miała lekko, ale o tym sami się przekonacie. Polecam, a tym czasem muszę nadrobić poprzednie książki autorki, bo Ona sama trafia do mnie na listę #musthave

Dziękuję Wydawnictwu Axis Mundi za szansę i możliwość zrecenzowania. Czekam na wasze wrażenia.

IG @Moj_huragan_mysli: ?Wolisz małomiasteczkowy klimat thrillerów, czy raczej ten, rodem z wielkiej "betonowej dżungli"? ?

Zostawić ślad @iwona_wilmowska_autorka to niesamowicie wciągająca opowieść, w której mamy do czynienia z dziennikarskim śledztwem dotyczącym morderstw i wyrachowanym przestępcą, którego pobudki moralne i etyczne śmiało można wziąć na tapet w zawziętej dyskusji .

Dziennikarka, Paulina Gudejlo wraz ze swoim psem Rumcajsem ? przyjeżdżają do miejscowości Mory, po tym jak została zwolniona w jednej z warszawskich redakcji lokalnego tygodnika. Oszczędności pozwalają jej na wynajęcie domku w miasteczku, które zdaje się być nudnym i cichym zakątkiem. Paulina ma w planach napisać dawno powlekaną powieść .

Jeszcze nie zdążyła się rozpakować, a już w tej pozornie bezpiecznej wsi, doszło do brutalnego morderstwa.

Gdy nadarza się okazja, aby poprowadzić dziennikarskie śledztwo - Paulina nie waha się ani chwili. 

? To wydarzenie otwiera przed kobietą mroczne sekrety Morów i jej mieszkańców.

Historia napisana w sposób angażujący czytelnika. Niesamowite pióro autorki sprawia, że wprost nie chce się odkładać tej książki. Choć zagadka detektywistyczna nie jest trudna i wytypowanie mordercy nie sprawiło mi większego problemu , to wciąż uważam że fabuła zasługuje na to by o niej mówić. Poziom brutalności czy krwawych scen jest niska,ale dobrze zaprezentowana. 

To taki soft thriller ?

Jeśli masz ochotę na wciągającą opowieść z lekkim dreszczykiem - serdecznie polecam!!

Książkę Otrzymałam od @wydawnictwo.nemezis

#współpraca

Paulina przyjeżdżając do małej miejscowości Mory pragnie odpocząć, zresetować się oraz będąc na łonie natury napisać swoją pierwszą powieść ??. Jednak los ma dla niej nieco inne plany....Podejmuje się poprowadzić dziennikarskie śledztwo. Czy uda się jej dowiedzieć kto zabił Zbigniewa?Co wydarzyło się w Zaułek Filipka? I czy ma to coś wspólnego z morderstwem? Może to seryjny zabójca?Czy miejscowi będą wystarczająco rozmowni i pomocni, czy może potraktują ją jak wroga? Sprawa się gmatwa...

Książka jest bardzo ciekawa, wciąga i szybko się ją czyta. To kawał dobrego kryminału ?. Miałam podejrzenia, kto morduje, ale zakończenie mnie zaskoczyło ?Polecam ? 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu @nemezis 

Mory - mała mieścina, gdzieś tam... niedaleko Olsztyna. Skostniała i trochę zapyziała, ale idealna, by odciąć się od świata i w ciszy i samotności napisać upragnioną powieść. Dlatego warszawska dziennikarka Paulina Gudejko po utracie pracy wynajęła tam domek pod lasem. Niestety, już pierwszego poranka policja puka do jej drzwi, bowiem opodal, w miejscu symbolicznie nazywanym Zaułkiem Filipka, zamordowano miejscowego piekarza. Dlaczego ktoś miałby bestialsko mordować akurat nad jeziorkiem, w którym kiedyś utonął chłopiec? Lokalna dziennikarka, chcąc zachować reporterską bezstronność i nie narazić się mieszkańcom, prosi Paulinę o napisanie kilku artykułów na ten temat. Wkrótce pojawiają się kolejne trupy, a Paulina trafia na trop mocnej, kryminalnej historii. Podąża za instynktem, nie bacząc na to, że sama może zginąć.

"Zostawić ślad" to dobre cosy crime w minimalistycznym wydaniu. Trochę ponad 200 stron skondensowanej, wartkiej fabuły, która nie przytłacza zbędnymi opisami, za to w całości skupia się na zagadce kryminalnej. @iwona_wilmowska_autorka nie tylko sprawnie i spójnie przeprowadziła intrygę, dobrze ukryła sprawcę i pokierowała jego motywami, ale też świetnie odnalazła się w małomiasteczkowym klimacie. Mory to typowa hermetyczna społeczność, gdzie każdy zna brudne sekreciki sąsiada, wszyscy wiedzą wszystko, ale nikt nic nie mówi. Autorka z wprawą porusza się wśród ludzi o zakłamanej mentalności, wąskich horyzontach i ciasnym poglądach.

Tłem historii i w pewnym sensie też jej motywem przewodnim jest krzywda dzieci i tutaj autorka wykazała się bardzo wdzięcznym podejściem do delikatnego tematu: zaznaczyła problem, ale go nie rozdmuchała do taniej sensacji. 

Nie ma tu rozlewu krwi i plastycznych mordów, nie musimy przeżywać strachu i cierpienia ofiar, zbrodnia jest postawiona jakby z boku, na rzecz dochodzenia do prawdy, skrupulatnej dedukcji i mozolnego odkrywania tropów, które łączą się w zaskakujący sposób, obnażając sprawcę i ukazując jego motywy.

Bardzo fajna lektura na jeden wieczór.

Z zaskoczeniem odkryłam, że to drugie wydanie tej powieści... 

Zdecydowanie najlepsza pozycja Iwony Wilmowskiej. Charakterystyczne, dobrze opisane postaci, wciągająca fabuła, brak dłużących się opisów i niepotrzebnych wtrąceń. I do tego wątek kryminalny w tle. Nawet jeśli jak ja od razu domyślisz się kto jest sprawcą, motywy pozostają zagadką do końca. Rewelacja!