„W prawdziwym życiu za każdym razem czuła się (…) zaskoczona, zaniepokojona, niezdecydowana”. Dzisiejszy wieczór ponownie spotkałam się z paczką przyjaciół: czterema dziewczynkami: Zoyą, Mayą, Constance, Sofią i dwoma chłopcami: Brunem i Colinem, uczniami pierwszej klasy Szkoły Tańca Opery Paryskiej. W tej części serii główną bohaterką jest Sofia, włoszka, która opuściła swój dom rodzinny, aby móc spełniać swoje marzenia i rozwijać pasję do tańca. Mimo, że dziewczynka ma problemy z porozumiewaniem się w języku francuskim, paczka przyjęła ją, pociesza i wspiera. Bohaterka ma im jednak za złe, że nie liczą się z jej zdaniem, pomijają podczas podejmowania decyzji, ale jest nieśmiała i nie potrafi otwarcie powiedzieć im, co myśli. Zdaje sobie sprawę, że nie jest szczera w stosunku do nich, ale nie potrafi przełamać się i im tego powiedzieć. Pomysł Panny Primon, nauczycielki FLE, na pisanie pamiętnika spodobał się Sofii. Dziewczynka zaczęła spisywać swoje uczucia w niebieskim pamiętniku z gwiazdami. Pozwala jej to nie tylko poprawić „francuski”, ale również opisywać swoje emocje, których jest dużo ze względu na fakt, iż trwają przygotowania do Gali Szkół XXI, na którą przyjeżdżają międzynarodowe reprezentacje. Dziewczynka robi to systematycznie, aż do czasu jego zaginięcia… Po weekendzie pamiętnik odnajduje się, a do Sofii zaczyna pisać e-maile tajemniczy „Upiór z Opery”. Dziewczynka zaprzyjaźnia się z nieznajomym, a paczka zaczyna coś podejrzewać i obawiać się o bezpieczeństwo przyjaciółki. Co zrobią przyjaciele bohaterki? Kim jest „Upiór z Opery”? Czy dziewczynka otworzy się przed przyjaciółmi? Na te pytanie znajdziecie odpowiedź w książce. To bardzo mądra książka. Pokazująca, że jesteśmy różni, i dlatego należy liczyć się ze zdaniem każdej osoby. Dowiadujemy się z niej, że są obok nas osoby, którym powiedzenie „nie” może sprawiać trudność. I najważniejsze, że są sposoby na radzenie sobie z nieśmiałością. Książka napisana jest dużą czcionką. Mogą czytać ją początkujący czytelnicy, ale również polecam ją rodzicom do czytania jej do snu dzieciom. Super lektura, którą czytało mi się bardzo szybko i nie mogłam się od niej oderwać. Nie trzeba być wielbicielem baletu, aby ją przeczytać. Zawarte jest w niej wiele ważnych wartości, a szkoła baletowa jest tylko tłem do ich przedstawienia. „Czasem jest tak, jakby w mojej głowie nic nie było. Ani jednej myśli. Tylko pustka.” Uważam, że wiele osób po jej przeczytaniu nie będzie miało pustki. Polecam.
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2021-09-15
Kategoria: Dla dzieci
ISBN:
Liczba stron: 160
Dodał/a opinię:
BOOKSARE_MYPASSI
Nie porównuj się z innymi. Bądź taki, jak chcesz. Colin ma już dość porównywania go ze starszym bratem. Nauka w elitarnej szkole baletu...
Pozostać sobą czy dopasować się do grupy? Kto jest największym łobuzem w paczce przyjaciół z elitarnej szkoły baletu w Paryżu? Oczywiście Zoya! Rudowłosa...