Policjant Charles Miller nie może otrząsnąć się po tragicznej śmierci swojej ukochanej. Wpada w depresję i nałóg alkoholowy. Każdy kolejny dzień zaczyna i kończy na piciu, nie chce o niczym pamiętać, ale koszmary senne nie dają mu spokoju. Chciałby całkowicie się odizolować od całego świata i od wszystkich, chciałby też umrzeć...
"Błysk. Kształt. Cień. Ciemność. A pośrodku... ona."
"Wiem, że nie uda mi się dogonić śmierci, a mimo to... biegnę, pokonany jeszcze nim dotrę do celu."
Gdy jednak zaginęła córka milionera, z którym Charles miał niedokończone sprawy, za namową szefa wraca do pracy i zaczyna śledztwo w tej sprawie. Zauważa, że tylko praca pozwala mu na to, żeby chociaż na chwilę zapomnieć o swojej traumie.
Dziewczyna zostaje odnaleziona, niestety martwa, a jej ciało pokrywają dziwne znaki, zapewne jakieś symboliczne. Tylko dlaczego ktoś pociął jej ciało w taki właśnie sposób? Kto dopuścił się tej zbrodni? Śledztwo prowadzone jest w wielu kierunkach, lecz nie przynoszą one żadnego właściwie rezultatu. Policja traktuje sprawę priorytetowo i trwają poszukiwania sprawcy. Gdy jednak zostają znalezione kolejne zwłoki z podobnymi znakami, wszyscy zdają sobie sprawę, że to jakiś szalony seryjny psychopata...
Co więcej, do Millera dochodzą listy o dziwnej treści, zapewne od mordercy, lecz on nie zdaje sobie z tego sprawy, co może go z nim łączyć. Żeby rozwiązać tę zagadkę, Charles zmuszony jest zmierzyć się ze swoją przeszłością, której tak naprawdę nie pamięta lub może nie chce pamiętać.
"Całkiem możliwe, że choć nie dobiłem nawet do trzydziestki, cierpię na pewną dziwaczną odmianę demencji."
A może to właśnie tam tkwi klucz do rozwikłania tej sprawy? Czy odkrycie sprawcy zakończy tę historię?
Dziwnym trafem najbardziej zagrożone są osoby najbliżej związane z Charlesem Millerem. To jeszcze bardziej wprowadza zamęt w głowie naszego bohatera. Czy zdąży on połączyć wszystkie ślady w całość i złapie zabójcę zanim będzie za późno? Kto okaże się niezawodnym przyjacielem a kto wrogiem?
Wracające do Millera wspomnienia z dziecięcych lat, pozwalają i nam bardziej go poznać i motywy jego postępowania, chociaż nie tylko jego...
Autorka tak kieruje fabułą, że ciągle podrzuca czytelnikowi tropy naprowadzające na rozwiązanie, lecz za chwilę okazuje się, że jednak nie w tym kierunku powinno iść śledztwo...
Książka dość mroczna, ale za to bardzo wciągająca i ciekawa.
Zakończenie tej opowieści jest zaskakujące i jednocześnie jakby otwarte na dalszy ciąg. A może chodziło autorce o to, żeby sobie każdy sam niejako "dośpiewał" resztę?
Moim zdaniem Nikoletta Grams bardzo zgrabnie pociągnęła ten kryminał. W prosty i zrozumiały sposób napisany, więc czyta się dobrze z uczuciem napięcia i zaciekawienia. Nie sposób nawet zauważyć, że to debiut młodziutkiej dziewczyny.
Cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę książkę.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Informacje dodatkowe o Cienie eteru:
Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2024-05-27
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 392
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Myszka77
Kup książkę Cienie eteru
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Zamykam oczy, a wtedy rozpadam się ponownie. Otwieram je i teleportuję się do kompletnie nieznanych mi miejsc. Tak naprawdę nie liczy się to, czy moje ciało faktycznie zmienia położenie. Problem pojawia się i rozrasta gdzieś w mózgu.
Więcej
REKLAMA
Teraz, kiedy wiem już, na czym stoję - a stoję na nieustannie powiększającym się stosie gnoju - mogę skupić się na konkretach.
Więcej