Córki marionetek

Ocena: 4.17 (6 głosów)
opis
Malowniczy, nadmorski krajobraz, malutkie miasteczko, zabytkowa karuzela, uroczy sklepik ze starannie dobieranymi zabawkami i wyjątkowa cukierenka - oto tło, na jakim rozgrywa się akcja "Córek...". Bohaterowie powieści pragną żyć w sposób idealny i do tego ideału wytrwale dążą. Czytelnik zostaje zamknięty w bardzo przytulnym, ale dość niedookreślonym mikro-świecie, gdzie wszystko ma swoje miejsce i swój charakter - zupełnie jednak inny niż się z pozoru wydaje. Mieszkańcy tego świata spotykają się, rozmawiają, wiele o sobie wiedzą, znają swe drobne przywary, słabostki i rodzinne historie. Właścicielka sklepu z zabawkami organizuje lekcje czytelnicze dla dzieci, nastolatek grywa w karty ze staruszką, ludzie niosą sobie wsparcie i pomoc niemal na każdym kroku, a ich życie płynie spokojnie, rytmicznie, niezakłócane zgoła niczym. Dni są przewidywalne i leniwe. Szczególne ciepło bije tu od trzech sióstr, córek właściciela zabytkowej karuzeli - dumy całego miasteczka. Jedna z nich prowadzi wyjątkowy sklep z zabawkami, książkami, pamiątkami, zbieranymi z całego świata, druga ma uroczą cukiernię z własnymi wypiekami, trzecia - księgowa - trudni się działalnością artystyczną i tworzy dość niecodzienne... trumny. Siostry organizują przedstawienia marionetek, tworzą lalki, szyją dekoracje, uruchamiają co roku karuzelę, są ozdobą miasteczka, a ludzie lgną do nich jak do najbliższych przyjaciółek. I jedno tylko w całej tej sielance pozostaje tajemnicze, mroczne i nierozwiązane - tajemnica zabójstwa ojca owych sióstr. Ten powszechnie lubiany i ceniony mężczyzna, dobry sąsiad i przyjaciel został pewnego dnia zastrzelony, a następnie przywiązany do jednego z koni na karuzeli. Sprawcy mordu nigdy nie odnaleziono. Kobieta, która znalazła zwłoki ojca, przez lata próbuje dojść do psychicznej równowagi, przy znacznym wsparciu rodziny. Gdy stopniowo zaczyna jej się to udawać, w mieście pojawia się nikomu nieznany mężczyzna. Żyd, piszący książkę o mieszkańcach miasteczka. I nie byłoby w tym niczego zaskakującego, gdyby nie fakt, że zaczyna on mieć przedziwny wpływ na przeróżne osoby. Nagle ludzie zaczynają robić rzeczy, o które nikt nigdy by ich nie podejrzewał, a w miasteczku z każdym dniem narasta atmosfera dziwnego niepokoju... Kto jednak spodziewałby się kryminału, z tropieniem, poszlakami i łapaniem mordercy, zawiódłby się srodze. "Córki marionetek" to raczej powieść obyczajowa, o tajemnicach, drzemiących w małych, wręcz dusznych społecznościach. O zaufaniu, kłamstwie, odnajdywaniu się w bardzo hermetycznym świecie, dopasowywaniu do niego i uczestniczeniu w jego błędach. To również, a może przede wszystkim, rzecz o wojnie i wzajemnym odnoszeniu się do siebie ludzi, pozostających poza nawiasem społeczeństwa: Żydów, wagabundów, przedstawicieli różnych narodowości, których los rzucił w jedno miejsce. Stawia ciekawe pytania: jak dalece powinniśmy przeciwstawiać się wypaczeniom ludzi, wśród których żyjemy? Do czego prowadzi lekceważenie grzechów gromady, a co może być efektem zbuntowania się przeciw niej? Powieść nie jest może szczególnie nowatorska, zagadkowa czy odkrywcza, ale urzeka swoim tłem oraz ciepłem i miłością, jaka bije od głównych bohaterek. To książka, która ma specyficzną, barwną, bardzo charakterystyczną atmosferę. Oparta jest również na rodzinnej historii autorki, co czyni ją jeszcze ciekawszą i bardziej intrygującą. Polecam na długi, spokojny wieczór. Sprawdzi się doskonale, jeśli potraktujecie ją jako interesujący sposób na spędzenie wolnego czasu, nie będziecie zaś oczekiwać, że wstrząśnie Waszym czytelniczym światem.

Informacje dodatkowe o Córki marionetek:

Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 2015-01-28
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-7976-215-6
Liczba stron: 432
Tytuł oryginału: Marionetternas dotrrar
Język oryginału: szwedzki
Tłumaczenie: Anna Kostrzewska
Ilustracje:Mariusz Banachowicz
Dodał/a opinię: Mirania

więcej
Zobacz opinie o książce Córki marionetek

Kup książkę Córki marionetek

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Może to z powodu jej zrezygnowania, nieumiejętności panowania nad własnymi emocjami, a może z powodu jej nieprzekonującego wyglądu, Jan nigdy na nią nawet nie spojrzał. Witał się z nią grzecznie, ale patrzył już w inną stronę. W międzyczasie zagubiona Lisbeth bardzo się starała go zatrzymać, a w desperackich próbach konwersacji potykała się nie tylko o własne nogi, ale też o własne słowa.


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
REKLAMA

Zobacz także

Inne książki autora
Zraniony pianista
Maria Ernestam0
Okładka ksiązki - Zraniony pianista

Wciągająca opowieść o tym, że życie nie jest tylko splotem przypadkowych zdarzeń Veronika i Marieke są przyjaciółkami od najmłodszych lat, ale spokojna...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Paderborn
Remigiusz Mróz
Paderborn
Fałszywa królowa
Mateusz Fogt
Fałszywa królowa
Kolekcjoner
Daniel Silva
Kolekcjoner
Między nami jest Śmierć
Patryk Żelazny
Między nami jest Śmierć
Miłość szyta na miarę
Paulina Wiśniewska
Miłość szyta na miarę
Zagraj ze mną miłość
Robert D. Fijałkowski ;
Zagraj ze mną miłość
Ktoś tak blisko
Wojciech Wolnicki (W. & W. Gregory)
Ktoś tak blisko
Róża Napoleona
Jacobine van den Hoek
Róża Napoleona
Serce nie siwieje
Hanna Bilińska-Stecyszyn ;
Serce nie siwieje
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy