Czarne morze
Karolina Macios

Karolina Macios jest redaktorką, pisarką i felietonistką. Wydała kilka powieści. Współpracuje z wieloma polskimi  pisarzami. Prowadzi też kursy kreatywnego pisania.

A ja zetknęłam się z nią po raz pierwszy, głównie dzięki akcji Czytaj.pl, którą co roku organizują: KBF organizator programu Kraków Miasto Literatury UNESCO oraz platforma Woblink.  Oraz partner strategiczny – Instytut Książki.

Tam, wśród dwunastu zaproponowanych tytułów, znalazła się właśnie jej książka pt. „Czarne morze”.

W zasadzie można ją uznać za thriller psychologiczny.

Joanna prowadzi stosunkowo mało skomplikowane życie u boku męża, zajmując się głównie wychowywaniem swojej córki, Mili. Milenki.

Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy organizują na poły spontaniczny wyjazd rodzinny nad morze. Tam dochodzi do wydarzenia, którego Aśka z początku nie zapamiętuje, a które będzie mieć wpływ na tę historię aż do samego końca.

 Aśka i jej mąż poznali się w nietypowy sposób. U specjalisty,  do którego chodziła kobieta. Jej przyszły mąż był synem lekarki. Mimo pewnych problemów i wątpliwości, tych dwoje postanowiło się pobrać i wieść wspólne życie.

Niestety, przeszłość Joanny coraz bardziej daje o sobie znać. Kobieta przeżywa niespecjalnie groźny wypadek drogowy – potrącenie zwierzęcia leśnego na jezdni – i od tego momentu  nie jest już do końca sobą. Nie wie, co się z nią dzieje. Wszystko, co zje, lub wypije ma dziwny smak, czuje się cały czas, jakby byłą na prochach i ma halucynacje.

 Jest zaniepokojona tajemniczymi objawami i brakiem kontaktu ze swoim dzieckiem, które podobno jest bezpieczne u dziadków.

Kiedy przeprowadza prywatne śledztwo i  po długim czasie dowiaduje się, co tak naprawdę się z nią dzieje, postanawia odkryć prawdę za wszelką cenę, a ta okazuje się dużo głębsza – sięga kilka pokoleń wstecz – i dużo bardziej złożona, niż się na początku wydaje.

Odkrywa, że nie tylko mąż i jego matka kłamią jej w żywe oczy, ale również jej matka, babka, jak i cała rodzina.

Tajemnic jest bardzo wiele. Odkrycie niektórych wymaga jej wyprowadzki i zawiadomienia policji, w czym  Joanna postanawia pomóc. Inne zostaną pogrzebane już na wieki. Niszcząc od wewnątrz jej rodzinę.

Wszystko, czego kobieta tak bardzo się obawiała, okazuje się prawdą. A przekleństwo, z którym musiała żyć jako dziecko, stało się teraz częścią życia jej córki. Bez względu na to, jaką ona, jako matka, chciałaby podjąć decyzję.

Książka została napisana bardzo sprawnie.  Uczcie niepokoju i napięcia towarzyszyło mi do samego końca. Czuło się pod skórą, że nie do końca wszystko jest w porządku, ale czytelnik, podobnie, jak Joanna, nie miał pojęcia, co powinien z tą wiedzą zrobić.

Joannie udaje się odkryć prawdę. Czytelnik zostaje sam ze swoim zaskoczeniem.

Jest tu wiele ciekawych, dobrze zbudowanych postaci. Wszystkie wydają się jak żywe. Są wielowymiarowe.

Bardzo dużą rolę odgrywa w książce świetnie opisane, czarne morze, pełne tajemnic i patrzących złowrogo, niebezpiecznych mew, które mimo złotego piasku jest w zasadzie ciemne i niebezpieczne.

Jest ono jakby kolejnym, bardzo ważnym składnikiem tej opowieści.  Jej bohaterem.

Książka zaskakuje na każdym kroku. Zdarzają się w niej momenty, w których człowiek zmusza się, by czytać dalej. A potem akcja znów popędzi do przodu i można się dowiedzieć, co się wydarzy dalej. Otwarte zakończenie uzmysławia bohaterce, a tym samym i czytelnikom, że to wcale nie koniec tej historii, bo klątwa, była, jest i będzie. Teraz przeszła na następne okolenie. A nie „umarła” w sposób naturalny.

To zmusza do ponownego, znacznie głębszego przeanalizowania całej tej historii.

 Dobra książka, którą można dosłownie połknąć, dzieląc czytanie na trzy, lub cztery części.

Informacje dodatkowe o Czarne morze:

Wydawnictwo: Wielka Litera
Data wydania: 2020-03-25
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788380324466
Liczba stron: 304
Dodał/a opinię:

Tagi: bóg