Czterdzieści i co z tego

Ta recenzja jest popremierowa, mimo iż książkę – Czterdzieści i co z tego - przeczytałam na długo przed premierą. Czekałam trochę na własny (papierowy) egzemplarz, który już za kilka dni będzie u mnie stał, wraz ze poprzednimi tomami.

Cztery kobiety z Wrocławia poznałam się na wiosnę zeszłego roku i od razu mi się spodobały. Z niecierpliwością czekałam na ich kolejne zawirowania życiowe. Karolina, Joanna, Anita i Magda są takie jak ja, jak każda kobieta. Mają swoje wzloty i upadki. Podejmują dobre i złe decyzje. Popełniają błędy, a przy tym nie boją się marzyć i próbować. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze siła ich przyjaźni. Są jak czterej muszkieterowie – jeden za wszystkich, wszyscy za jednego! I to właśnie jest cudowne w tej serii.

„Messenger: grupa rescue taem:

Magdalena: Panie Januszu, dzięki za wiadomość. Od razu czuję się lekka jak piórko, chociaż w kwarantannie przytyłam ze sto kilo J

Janusz: Cieszę się.

dżo_ann: A Anita?

Janusz: Płacze ze szczęścia. Chce go już zobaczyć ale on prędko do domu nie wróci.

Magdalena: No wiadomo. Zadzwonię do niej. Ale wcześniej pogadam z profesorem. Może uda się ją znowu przemycić do szpitala.

Janusz: Muszę powiedzieć Paniom coś jeszcze. Rzadko komu dane jest cieszyć się prawdziwą przyjaźnią. Moja córka ma niebywałe szczęście, bo ma Was.

Carol: Która ryczy? Bo ja tak J

Magdalena: J

dżo_ann: Ja też. Panie Januszu, tylko niech Pan pamięta, że i my jesteśmy szczęściarami, bo mamy Anitę.

Magdalena: I to Pan wychował ją na świetną babkę.”

W tej części śmiałam się i płakałam. A najbardziej rozśmieszyło mnie coś, co pewnie tylko właściciele psów zrozumieją:

„Na donicy zawsze stała szklanka z wodą, z której korzystali nie tylko ludzie, ale także ich psy. Którejś nocy Karola przyłapała Guzika na gorącym uczynku wychłeptywania wody wprost ze szklanki.

- Bezczelny jesteś – mruknęła. – Rusz tyłek, zejdź z łóżka i napij się, jak Pan Bóg psom przykazał, z miski.

Guzik nie wziął sobie rady do serca, a rankiem stało się coś, co sprawiło, że między Karolą a Adamem pojawiła się pierwsza tajemnica. Kiedy Karola otworzyła oczy, ujrzała Adama gaszącego pragnienie tą resztką wody pozostawioną w szklance przez Guzika (tylko z tej przyczyny, że szklanka była zbyt długa, a Guzikowy jęzor za krótki).

- Co tak dziwnie patrzysz? – zaniepokoił się Adam.

- Napawam się twoim widokiem – dopowiedziała Karola. Skłamała wyłącznie połowicznie.”

To już jest koniec przygód zwariowanych wrocławianek. Wszystkie się ustatkowały, niektóre nawet powychodziły za mąż. Lepiej lub gorzej przetrwały lockdown i teraz będą dbały o swoje szczęście. Nie ukrywam, że jest mi trochę przykro z powodu tego rozstania.  Przez te 1,5 roku przyzwyczaiłam się do zwariowanej Karoliny, zazdrosnej Anity, ugodowej i zorganizowanej Magdy oraz świetnie ubranej Aśki. Jedno jest pewne. To książka dla każdej z nas.  

Z pełną odpowiedzialnością polecam całą serię o tych wrocławskich kobietach. Za możliwość objęcia tej serii patronatem dziękuję Wydawnictwu Książnica. Zapraszam na stronę: https://publicat.pl/ksiaznica

Wydawnictwo Książnica

Ilość stron: 296

Data premiery: 2 września 2020

Patronat medialny Zaczytana

Informacje dodatkowe o Czterdzieści i co z tego:

Wydawnictwo: Książnica
Data wydania: 2020-09-02
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788324584499
Liczba stron: 296
Dodał/a opinię: Małgorzata Przyczyna

Tagi: obyczajowe