Czyste zło
Lisa Gardner

O powieści „Czyste zło” Lisy Gardner dowiedziałam się przed przystąpieniem do czytania mnóstwo rzeczy. Pochwał nie szczędzili zarówno amatorzy, jak i ludzie zawodowo zajmujący się pisaniem książek. Przyznam, że byłam zaskoczona takim obrotem sprawy. Każdy chwalony być chce. I każdy może. Ale… czy każdy na to zasługuje? Przekonajcie się sami, sięgając po tę pozycję.

Ja przytoczę tu tylko kilka własnych uwag. Spotkałam się z takim stwierdzeniem, że Lisa w swych książkach – wiele ich napisała, bo przecież nie jest początkującą autorką, lecz taką, która zdążyła już sobie wyrobić odpowiednie nazwisko – używa motywu dziecka w swych książkach. A także, że rozdziały pisane z perspektywy dziecka są napisane trochę nieudolnie. Z tym ostatnim musze się niestety zgodzić. Dzieci – nawet te trochę starsze – nie rozumują tak chłodno, spokojnie i dojrzale, jak dorośli. Często są porywcze, kierują się własnymi zachciankami, czy przekonaniami, albo tym, co w danym momencie są skłonne uznać za prawdę. Często najpierw coś zrobią, a dopiero potem nad tym pomyślą. Nie potrafią także zaplanować krok po kroku swojego działania, spojrzeć na nie chłodno z cudzej perspektywy czy planowo działać w momencie ogromnego stresu.

Ta powieść jest jak układanka. Autorka co chwilę rozsypuje przed czytelnikiem kolejne kupki puzzli, dostarcza mu nowych dowodów i poszlak, przedstawia nowych bohaterów, tym nowym i tym starym uzupełnia historię, co chwile wprowadzając przy tym nowe: historie, bohaterów, oraz, rzecz jasna, trupy. W śledztwie bez kolejnych trupów się nie obejdzie. Tyle, że tu przybywa ich w zastraszającym tempie. Wygląda to tak, jak gdyby autorka nie miała pomysłu na dalszą część historii, więc „sypnie” trupem, zmuszając śledczych do podjęcia kolejnych czynności służbowych, mogących ich, lub nie, zbliżyć do rozwiązania zagadki. Przy czym niektóre sposoby ratowania bohaterów z patowych sytuacji przypominają te rodem z komiksów  np. nagle okazuje się, że w pokoju jest ukryty tajemniczy tunel.

Historia małej dziewczynki, która jakiś czas mieszka z matką, a po jej tragicznej śmierci zostaje zabrana przez Złego Człowieka nie jest ani ciekawa, ani tym bardziej porywająca.  Jej dalsze losy poznajemy dopiero dużo później. Najpierw autorka wciąga nas w bardzo zawiłe śledztwo, w którym okazuje się, że może i stare trupy zniknęły w przysłowiowej „szafie”, ale zawsze istnieje szansa, że pojawi się ktoś z ich bliskiej rodziny, zaginiony świadek, albo dawno nierozwiązany sekret.

Kłopot z ta książką jest taki, że niektóre jej fragmenty są bardzo dobre i nie sposób się od nich oderwać. Ale duża część z nich jest po prostu nudna, wciśnięta na siłę w celu zapełnienia kolejnych stu, lub może więcej stron.

Czasem odnosiłam wrażenie, że autorka przechowywała na dysku pomysły na kilka następnych książek i na siłę, nie wiedząc co napisać, wrzuciła wszystko do tej jednej.

Bo czego tam nie ma / kogo tam nie ma: dysfunkcyjny acz genialny informatyk, jedyny świadek poprzedniego śledztwa, który przeżył oko w oko spotkanie z mordercą, ojciec tego mordercy – potwora, niemowa zaniedbywana lub wręcz wyhandlowana przez swego pracodawcę, nielegalne przerzuty ludzi przez granice, handel ludźmi, nielegalne przeszczepy organów, masowe groby w lesie, tani współpracownicy itp. A to wszystko na zaledwie sześciuset stronach.

Nie wiem, czy dać jeszcze szansę tej autorce. Bo książka mnie srodze zawiodła.

Informacje dodatkowe o Czyste zło:

Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2021-05-19
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788382154153
Liczba stron: 444
Tytuł oryginału: When You See Me
Tłumaczenie: Andrzej Szulc
Dodał/a opinię: