"KRĘCISZOWY" ZAWRÓT GŁOWY
Drugie spotkanie z członkami rodziny Kręciszów w powieści Agaty Bizuk " Do grobowej deski" w niczym nie ustępuje części pierwszej. Z przyjemnością, ale też pewnymi oczekiwaniami powróciłam do Szczawna Zdroju i przedwojennej willi Wandzia, by śledzić kolejne perypetie ulubionych bohaterów.
Ingrid i Jadwiga za sprawą internetowych znajomości przeżywają swoją drugą, a może raczej trzecią młodość. Wieczorki taneczne dla seniorów nazywane przez nie fajfami dostarczają paniom emocjonujących wrażeń, ale też, nie zawsze miłych, niespodzianek. Tym bardziej, że rodzina Kręciszów nie zwalnia tempa. Ingrid wyciąga z tarapatów swoje dorosłe dzieci, bo niemal wszystkich przerosły problemy. Paulina rozwodzi się z mężem i chce zaistnieć jako influencerka, Bozia próbuje dogadać się z nastolatką i wspomaga się niekonwencjonalnymi metodami terapii, Janusz podpisuje milionowy kontrakt, który okazuje się niewypałem i oczywiście wciąż trwa rywalizacjia, gdyż wszyscy liczą na spadek. Seniorka coraz więcej czasu spędza z wunkami, które wydają się dojrzalsze od własnych rodziców. Jadwigę natomiast na dobre pochłaniają wieczorki taneczne w jednym ze szczawieńskich sanatoriów...
Agata Bizuk znów świetnie połączyła humor i groteskę z życiową powagą zachowując odpowiedni balans. Na szczęście problemy nie przygniatają zanadto, a dzięki zabawnym sytuacjom i żartobliwym dialogom możemy złapać dystans do opisywanych zdarzeń. Znajdziemy tu sporo ciekawych spostrzeżeń, zaskakujących, ale prawdziwych, które oczywiście należy potraktować z małym przymrużeniem oka.
(...)"Jej świętej pamięci mamusia zawsze powtarzała, że gość jest dobry tylko na trzy dni. Pierwszego dnia jest jak złoto, drugiego - jak miedź, a trzeciego trzeba mu powiedzieć; jedź." (...)
Uwielbiam pomysłowość i lekkie pióro autorki, jej prosty język, narracyjny styl oraz emocjonalny przekaz. Wartkie tempo akcji sprawia, że nie ma tu czasu na nudę. "Potomkowie" to jeden z tych cykli obyczajowych, w którym uśmiech praktycznie nie schodzi nam z twarzy, choć jest to przecież słodko - gorzka opowieść o życiu i jego problemach. Bohaterowie są bardzo charakterystyczni i wywołują określone emocje, a niektórzy potrafią kompletnie zaskoczyć. Lubię taką mnogość i różnorodność osobowości, ponieważ wówczas zawsze znajdzie się ktoś, kogo uda mi się szczególnie polubić. W tym wypadku moją ulubioną bohaterką jest oczywiście Ingrid, a zaraz potem Jadwiga. Mam też wiele sympatii dla młodzieży, bo ich rodzice jakoś szczególnie mnie do siebie nie przekonali.
Jestem pod ogromnym wrażeniem. Powieść trzyma poziom, mam wrażenie, że momentami jest jeszcze lepsza niż część pierwsza. Agata Bizuk zawiesiła poprzeczkę na bardzo wysokim poziomie i ciekawa jestem, czy sprosta temu trudnemu zadaniu w finałowym tomie. Nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Ingrid i jej rodzinką. Mam nadzieję, że będzie równie udane.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2024-08-14
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 368
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Poczytajka
Zielona 13 powraca po raz czwarty i tym razem już ostatni! Wielki koniec wspaniałej historii o niezwyczajnie zwyczajnych ludziach. Aldona odkrywa, że...
Bohaterowie Zielonej 13 powracają - wraz ze swoimi radościami, troskami, nadziejami i szalonymi pomysłami. Mariolka zostaje sławną na całe miasto zaklinaczką...