Do grobowej deski

"KRĘCISZOWY" ZAWRÓT GŁOWY 

Drugie spotkanie z członkami rodziny Kręciszów w powieści Agaty Bizuk " Do grobowej deski" w niczym nie ustępuje części pierwszej. Z przyjemnością, ale też pewnymi oczekiwaniami powróciłam do Szczawna Zdroju i przedwojennej willi Wandzia, by śledzić kolejne perypetie ulubionych bohaterów.

Ingrid i Jadwiga za sprawą internetowych znajomości przeżywają swoją drugą, a może raczej trzecią młodość. Wieczorki taneczne dla seniorów nazywane przez nie fajfami dostarczają paniom emocjonujących wrażeń, ale też, nie zawsze miłych, niespodzianek. Tym bardziej, że rodzina Kręciszów nie zwalnia tempa. Ingrid wyciąga z tarapatów swoje dorosłe dzieci, bo niemal wszystkich przerosły problemy. Paulina rozwodzi się z mężem i chce zaistnieć jako influencerka, Bozia próbuje dogadać się z nastolatką i wspomaga się niekonwencjonalnymi metodami terapii, Janusz podpisuje milionowy kontrakt, który okazuje się niewypałem i oczywiście wciąż trwa rywalizacjia, gdyż wszyscy liczą na spadek. Seniorka coraz więcej czasu spędza z wunkami, które wydają się dojrzalsze od własnych rodziców. Jadwigę natomiast na dobre pochłaniają wieczorki taneczne w jednym ze szczawieńskich sanatoriów...

Agata Bizuk znów świetnie połączyła humor i groteskę z życiową powagą zachowując odpowiedni balans. Na szczęście problemy nie przygniatają zanadto, a dzięki zabawnym sytuacjom i żartobliwym dialogom możemy złapać dystans do opisywanych zdarzeń. Znajdziemy tu sporo ciekawych spostrzeżeń, zaskakujących, ale prawdziwych, które oczywiście należy potraktować z małym przymrużeniem oka.

(...)"Jej świętej pamięci mamusia zawsze powtarzała, że gość jest dobry tylko na trzy dni. Pierwszego dnia jest jak złoto, drugiego - jak miedź, a trzeciego trzeba mu powiedzieć; jedź." (...)

Uwielbiam pomysłowość i lekkie pióro autorki, jej prosty język, narracyjny styl oraz emocjonalny przekaz. Wartkie tempo akcji sprawia, że nie ma tu czasu na nudę. "Potomkowie" to jeden z tych cykli obyczajowych, w którym uśmiech praktycznie nie schodzi nam z twarzy, choć jest to przecież słodko - gorzka opowieść o życiu i jego problemach. Bohaterowie są bardzo charakterystyczni i wywołują określone emocje, a niektórzy potrafią kompletnie zaskoczyć. Lubię taką mnogość i różnorodność osobowości, ponieważ wówczas zawsze znajdzie się ktoś, kogo uda mi się szczególnie polubić. W tym wypadku moją ulubioną bohaterką jest oczywiście Ingrid, a zaraz potem Jadwiga. Mam też wiele sympatii dla młodzieży, bo ich rodzice jakoś szczególnie mnie do siebie nie przekonali.

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Powieść trzyma poziom, mam wrażenie, że momentami jest jeszcze lepsza niż część pierwsza. Agata Bizuk zawiesiła poprzeczkę na bardzo wysokim poziomie i ciekawa jestem, czy sprosta temu trudnemu zadaniu w finałowym tomie. Nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Ingrid i jej rodzinką. Mam nadzieję, że będzie równie udane. 

Nestorka rodu, Ingrid Kręcisz, plus jej czworo dzieci wraz z przyległościami = doskonale spędzone godziny.
Jest i śmiesznie, i poważnie, ale naprawdę dobrze napisane.
Świetna kontynuacja, bawiłam się setnie. Już sięgam po kolejną!

Dzień dobry ?! 

"Swoją drogą to życie jest całkiem nie znośne - człowiek zaczyna tak samo, jak kończy, a między jednym a drugim jest jedynie rozwydrzonym bachorem." 

?Agata Bizuk 

Do grobowej deski

Tom 2

Potomkowie 

Willa Wandzia tętni życiem odkąd wprowadziła się do niej najmłodsza córka Paulina wraz z synami. Dla Ingrid jest to sytuacja mało komfortowa,ale dzielnie znosi nowych mieszkańców. Nie ma jednak czasu zamartwiać się jedną z córek skoro pozostałe dzieci również wpadają w kłopoty. 

Jakże ja lubię Ingrid i Jadwigę, obie tryskają taką energią, że nie jednego z młodszych ludzi mogłyby zainspirować. 

Jako ponad siedemdziesiecioletnie panie nie zwalniają, nie wybierają się w ostateczną drogę, a jedna z nich postanawia korzystać z czasu jaki jej pozostał. 

Ingrid natomiast musi pomagać i wpierać swoje dzieci, których życie nie oszczędza, albo sami się nie oszczędzają. Każde z dzieci ma swoje własne, różne problemy. 

W książce nie ma miejsca na nudę, dzieje się tam od początku, aż do końca. Czytanie tej powieści to czysta przyjemność i świetna rozrywka. Mamy komu kibicować, mamy osoby wytypowane do skopania pupy i mamy też takie, których zachowanie nas zaskoczy. 

Świetna rodzinna seria, rodziny takiej jak nasze. Może w którejś z postaci się odnajdziecie? 

Polecam i uczulam aby zacząć czytanie od tomu 1?.

Nie na długo porzuciłam Szczawno-Zdrój i domostwo seniorki rodu Kręciszów. Ciekawość i chęć poznania dalszych losów potomstwa charyzmatycznej Ingrid wzięły górę i sięgnęłam po ,,Do grobowej deski", czyli drugi tom serii ,,Potomkowie" autorstwa niezawodnej Agaty Bizuk, który ukazał się nakładem Wydawnictwa Bookend. Trzeba przyznać, że i tym razem nie zawiodłam się na lekturze a przygody opisane w tej części przerosły moje najśmielsze oczekiwania.

Wbrew tytułowym zapowiedziom ani Ingrid, ani jej przyjaciółka Jadwiga nie planują pogrzebu, a wręcz przeciwnie, jednej z nich serce zabije mocniej do tajemniczego Stanisława. Ich dozgonna przyjaźń nie zostanie jednak wystawiona na próbę a czytelnicy przekonają się, że takich oddanych sobie emerytek próżno szukać poza tym malowniczym uzdrowiskowym kurortem. Za to w młodszym pokoleniu Kręciszów zapanuje prawdziwy chaos. Zdrady, rozwody, oszustwa i przekręty finansowe to u nich codzienność. I tylko ich matka niezmiennie stoi na straży rodzinnej moralności.

Autorka w interesujący sposób rozwinęła wątki z udziałem Naszych ulubionych postaci, spośród których największym zaskoczeniem tego tomu są poczynania słynnego ginekologa-położnika Kosza Marka znanego powszechnie jako Koszmarek. Warto było poświęcić noc spędzoną na lekturze, by przekonać się, jak wiele heroizmu tkwi w tym niepozornym i traktowanym z rezerwą zięciu przebojowej seniorki.

Drugi tom rodzinnej sagi Kręciszów jest jeszcze lepszy niż jego poprzednik. Agata Bizuk zadbała o to, by czytelnicy otrzymali rozrywkę na najwyższym poziomie i spędzili miłe chwile w otoczeniu całej plejady bohaterów, którzy w błyskawicznym tempie zyskują sympatię czytelników. No może oprócz męskiej części tej rodziny, która przez swą rozwiązłość zasługuje co najwyżej na potępienie.

Kolejną częścią losów tej literackiej zwariowanej rodzinki, Agata Bizuk postawiła wysoko poprzeczkę sobie samej i innym twórcom podobnych opowieści. Przebić tak świetną historię nie będzie łatwo, ale wieść gminna niesie, że autorka podjęła to wyzwanie i przygotowała finałowy tom tej znakomitej sagi. Już nie mogę się doczekać, kiedy i on wpadnie w moje ręce!