Obejrzałam film i przeczytałam książkę. Z zapartym tchem i jednym tchem. Zachęcił mnie do tego zwiastun filmu. Poczułam w nim bliskie mi poczucie humoru – ciche, sarkastyczne, przewrotne. A temat wojny i jej ofiar przecież trudny, rozpaczliwy, beznadziejny. Pierre Lemaitre przewrotnie traktuje te tematy – z humorem, bo na poważnie przecież nie ma sensu. Bardzo to francuskie i bardzo prawdziwe.
Motywem przewodnim jest rewanż poszkodowanych przez wojnę bohaterów na tej wojnie właśnie, jej decydentach, zwycięzcach, bohaterach. Wojna ich oszukała, a teraz oni oszukują bez skrupułów. Naruszają tabu, ale przecież odbiorca czuje, że właśnie oni mają do tego prawo. I nie da się ich nie lubić, bo są w tym wszystkim zabawni i prawdziwi. Organizują przekręt, który bawi i daje poczucie, że to właśnie ich czas i ich prawo.
Ta książka to afirmacja życia – beznadziejnie poszkodowane ofiary wojny potrafią znaleźć sobie przewrotną radość w okaleczonym życiu. To lektura, która nie gloryfikuje wojny, a najzwyczajniej się z niej wyśmiewa. Bo jakże by inaczej? Każdy, kto nie nabiera się na górnolotne, a jakże wyrachowane hasła „bóg, honor, ojczyzna” będzie zachwycony i ubawi się zarówno czytając książkę jak i oglądając film. Ten cynizm zachwyca. Cynizm, jako oręże wymierzone w cynizm tych, którzy tworzą ideologie służące śmieci. Cynizm wymierzony w wojnę – instytucję usprawiedliwiającą zbiorowe morderstwo.
Bardzo, bardzo polecam zarówno książkę jak i film! Są różnice i dodatkowe smaczki, więc nie ma nudy :).
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2018-08-16
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 544
Tytuł oryginału: Au revoir la-haut
Język oryginału: francuski
Tłumaczenie: Joanna Polachowska
Dodał/a opinię:
natunaturally
,,Piszę tylko takie książki, które chciałby sfilmować Hitchcock". Pierre Lemaître Kim, tak naprawdę, jest Alex ? Jest piękną, intrygującą...
Albert i Edward mieli szczęście, że ocaleli z wojennej zawieruchy, ale szybko zrozumieją, że jako weterani nie będą mieli łatwego życia w nowej Francji...