Dom tęsknot
Piotr Adamczyk

Ta książka ma wszystko, co powinno sprawić, że mi się spodoba, tymczasem finalne wrażenie mam zgoła przeciwne. Początkowo było bardzo dobrze: tytułowy dom to wrocławska kamienica, do której tuż po wojennej zawierusze wprowadzają się nowi lokatorzy - gdy opuścili ją zmuszeni do przesiedlenia Niemcy. To świetny punkt wyjścia dla opowieści o czasach nawet nie tak odległych czasowo, co cywilizacyjnie? Mentalnie? To pretekst do postawienia pytań o tożsamość, o przynależność narodową - w postaci matki głównego bohatera, Niemki, która jako żona Polaka musi po wojnie odnaleźć dla siebie miejsce we Wrocławiu... 
I gdyby ta powieść pozostała właśnie taką opowieścią, opowieścią o czasach minionych, próbującą zrelatywizowac powojennego ducha Wrocławia, byłaby powieścią bardzo dobrą. Niestety, pojawia się wątek rodem z Dana Browna, który stopniowo zaczyna przejmować ciężar powieści i ją rozmywać. A że w tle mamy barwnych mieszkańców kamienicy, dojrzewanie i wielką miłość głównego bohatera, losy jego rodziny, wątek żydowski, chorobę genetyczną, meblościanki i paprotki na telewizorach, to niestety, ale to wszystko spowodowało we mnie uczucie przesytu (zbyt dużo grzybów w barszczu).. materiału starczyłoby spokojnie na dwa tomy. 
Wrażenia nie poprawia także język autora - momentami zbyt górnolotny, momentami niewiarygodny. Nie wiem, czy nastolatki w latach 60. roznawiałyby ze sobą w taki sposób jak w powieści...
Wydaje mi się, że można tę powieść odebrać bardzo osobiście, bardzo emocjonalnie i nie zauważać tego, co mnie uwierało, gdyż faktycznie jest naładowaną emocjami, sentymentalną podróżą w przeszłość - niektórzy powiedzieliby : tak było. Mi jednak, niestety, nie dane było doświadczyć takich wrażeń.

Informacje dodatkowe o Dom tęsknot:

Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2014-09-12
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-268-1352-8
Liczba stron: 512
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Magdalena Maciejewska