Inne wydania:
Jedna z lepszych książek, które do tej pory przeczytałam.
Dwoje nastolatków, każdy z nich indywidualista, jednak potrzebujący siebie nawzajem. Nie wierzą w to, że pierwsza miłość może przetrwać, jednak zdesperowani dają jej szansę.
Autorka w swojej powieści porusza, bardzo popularne w dzisiejszych czasach, odrzucenie przez rówieśników. Szkoda mi jest Eleonory mimo jej charakterystycznego stylu ubierania się, rudych włosów i pulchniejszej sylwetki. Szkoda mi jest również tego, jak jest w domu traktowana.
Rainbow Rowell przedstawia w swojej powieści wydarzenia z dwóch różnych punktów widzenia, Eleonory i Parka, co ułatwia czytelnikowi postawić się na miejscu bohaterów. Dużą uwagę autorka przywiązuje też do uczuć, które towarzyszą nastolatkom podczas wspólnych spotkań. Rozdziały są krótkie, opisy obu bohaterów również.
Książka wciąga do ostatniej strony i jest naprawdę godna przeczytania. Polecam!
więcej
Informacje dodatkowe o Eleonora i Park:
Wydawnictwo: Mackwall Polska
Data wydania: 2015-03-18
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 352
Tytuł oryginału: Eleanor & Park
Tłumaczenie: Magdalena Zielińska
Ilustracje:Harriet Russel
Dodał/a opinię:
wercix99
Kup książkę Eleonora i Park
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Czy jej go brakowało?
Chciała się w nim zatracić. Chciała się wokół niego owinąć jak opaska uciskowa.
Gdyby mu pokazała, jak bardzo go potrzebuje, pewnie uciekłby daleko.
Więcej
REKLAMA
Zobacz także
Inne książki autora
Wolny taniec
0
Opowieść o dwójce dzieciaków, które zakochały się w sobie, zanim jeszcze wiedziały, czym naprawdę jest miłość. O przyjaciołach, którzy stracili w życiu...
Eleanor and Park
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
"Bono met his wife in high school," Park says. "So did Jerry Lee Lewis," Eleanor answers. "I’m not kidding," he says. "You should be," she says,...
Była nie tylko nowa, ale też duża i dziwna. Miała wariackie włosy, nie dość, że kręcone, to jeszcze wściekle rude. I ubrana była jak... jakby chciała, żeby się na nią gapiono. A może po prostu nie docierało do niej, że wygląda jak człowiek-porażka. Miała na sobie koszulę w kratę - męską koszulę. Obwieszona była mnóstwem dziwacznych naszyjników, a na nadgarstkach związała sobie apaszki. Przypominała Parkowi stracha na wróble albo jedną ze szmacianych laleczek, które jego mama trzyma w komodzie. Wyglądała jak coś, co nie przeżyje w naturalnym środowisku.
Więcej