Gulu. Pamiętne lato
Julius Throne

 Wielka przygoda, nienazywalna groza, szczypta sensacji i kryminału oraz piękny wątek natury młodzieżowej - oto główne składniki niezwykle intrygującego, literackiego dania dla młodego czytelnika, jakie to kryje się pod tytułem "Gulu. Pamiętne lato", a którego to autorem jest Julius Throne. Jeśli zatem znamy już główne elementy tego dzieło, to czas najwyższy zatopić się w jego smaku wrażeń i emocji, o których to postaram się opowiedzieć więcej w poniższej recenzji...

 Lektura opowieści przenosi nas na wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, a dokładniej rzecz ujmując do małego miasteczka o nazwie Belmont Bay. To właśnie tam, w rzeczywistości roku 1981, poznajemy głównego bohatera tej historii - czternastoletniego, otyłego chłopca o imieniu Jim. Ten nieśmiały, stroniący od rówieśników, jak i też często dręczony przez nich chłopak, poznaje pewnego dnia niezwykłą postać - Gulu. To właśnie ona ratuje go przed kolejnym pobiciem, a następnie składa pewną niezwykle kuszącą propozycję... Od tej chwili życie Jima staje się inne, zaś wszyscy ci, którzy kiedyś go skrzywdzili, ponoszą dotkliwą karę. Jak się jednak okazuje, owa fala zemsty zaczyna żyć swoim własnym życiem, nabierając przy tym siły i mocy z każdym kolejnym dniem, której to nie da się już powstrzymać...

 Książka ta stanowi sobą monumentalną (liczy blisko 800 stron!) opowieść o dojrzewaniu, zemście, przemocy i szaleństwie, które potrafi zamienić życie człowieka w najprawdziwsze piekło. To pozycja tyleż efektowna pod kątem swojej porywającej fabuły, znakomitego warsztatu, wieloznaczności gatunkowej i stylistycznej, jak i też zaskakująca swoim niespiesznym, rozpisanym na wiele wątków i dopracowanym w każdym względzie, tempem relacji. Czytając tę powieść nie możemy bowiem oprzeć się wrażeniu, że mamy przyjemność obcowania z czymś na wzór wielosezonowego serialu, który powoli przedstawia nam swój świat, zapoznanej z jego bohaterami, jak i wreszcie intrygują całą serią niezwykłych zdarzeń, które ze strony na stronę potęgują aurę grozy i niepewności, by na koniec i tak zaskoczyć nas z całą mocą...

 Pod względem fabularnym - nie boję się tego powiedzieć, mamy do czynienia z istnym arcydziełem. Arcydziełem narracji, zmian tempa, mnogości bohaterów z drugiego planu oraz łączenia z główną osią wydarzeń pobocznych wątków, które koniec końców, okazują się kluczowe. Tu wszystko jest ciekawe - począwszy od scen akcji, wątków śledczych i zdarzeń o nadprzyrodzonym charakterze, a kończąc chociażby na opisach codzienności życia w małym miasteczku, jego architektury, czy też zwyczajów mieszkańców. To również wspaniałe charakterystyki ludzkich postaw i zachowań, zagłębienie się do najdalszych zakamarków człowieczej psychiki oraz niepokojący obraz zła, w najczystszej postaci. Dzieje się tu bardzo wiele, napięcie rośnie ze strony na stronę, zaś finał tej opowieści nie pozwala o sobie zapomnieć przez bardzo długi czas...

 Bohaterowie i miejsce akcji - te dwa elementy wydają się być kluczowymi dla tak bardzo pozytywnego obioru niniejszej książki. Postacie - na czele z Jimem, ale też i jego rówieśnikami, dorosłymi mieszkańcami  Belmont Bay, czy też wreszcie tajemniczym i mrocznym Gulu, zachwycają nas swoimi osobowościami, charakterami i naturalnością, która każe nam wierzyć w te jednostki, dzielić z nimi ich emocje, jak i też darzyć odczuciami - niektórych dobrymi, innych zaś jak najbardziej negatywnymi. To także na wskroś amerykańscy bohaterowie, co widać chociażby tak doskonale w ich sposobie postrzegania świata, życia i tego, czym może być zemsta. 

 Jeszcze większe wrażenie wywiera tu na nas obraz amerykańskiej prowincji, która jest po prostu na wskroś autentyczna. Autentyczna za sprawą niespiesznego tempa życia, zachowań i mentalności mieszkańców, czy też bardzo rozległych opisów miasteczka i jego naturalnej okolicy. I rzeczywistość ta z pewnością nie zaskakiwałaby nas tak bardzo, gdyby nie fakt, że autor tej książki jest nie rodowity Amerykanin, ale Polak, posługująca się jedynie tak bardzo amerykańsko brzmiącym, pseudonimem. I dlatego też należą się temu autorowi tym większe słowa uznania i pochwały za to, jak pięknie i przekonująco oddał on tutaj obraz amerykańskiej prowincji...

 Na wstępie napisałam, że powieść ta stanowi sobą propozycję dla młodzieży. I tak jest, gdyż historia ta przedstawia sobą w dużej mierze trudny i skomplikowany czas dorastania, które co prawda ociera się tu o literacką makabrę, to jednak zawiera także relację o związanych z tym wiekiem problemach - m.in. na polu poszukiwania własnego miejsca w świecie, relacji z najbliższymi i rówieśnikami, jak i wreszcie uczuciami. Z tego też względu książkę tę polecam przede wszystkim czytelnikom w wieku "nastu" lat, aczkolwiek z własnego przykładu wiem, że lektura ta porwie sobie również i starszych odbiorców, dając im naprawdę solidną opowieść...

 Reasumując - debiutancka (tak mniemam, aczkolwiek mogę się mylić w tym względzie) powieść Juliusa Throne pt.  "Gulu. Pamiętne lato", gwarantuje nam sobą wspaniałą rozrywkę, zapewnie wielkie emocje, jak i wreszcie funduje fascynujące spotkanie z mroczną, wieloznaczną i nieoczywistą do samego końca, literaturą. To świetna książka, do której to poznania gorąco zachęcam, życząc przy spotkaniu z nią równie niezwykłych wrażeń, jakie to stało się i moim udziałem podczas lektury tej pozycji.

Informacje dodatkowe o Gulu. Pamiętne lato:

Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2019-08-29
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788381475945
Liczba stron: 0
Dodał/a opinię: Uleczkaa38

Tagi: potwory nadprzyrodzone