Zło czyha w ukryciu, pomimo starań nie da się go wyeliminować, ludzie noszący w sobie gniew to najczęściej osoby skrzywdzone na etapie dzieciństwa, ale tak naprawdę każdy ma wybór, jaką drogę obrać w dorosłym życiu.
Przyszedł czas zakończyć wreszcie tę historię i rozliczyć się z przeszłością. Misza znów atakuje, podkłada do sklepu zatrute słoiczki dla dzieci oraz podrzuca prezent policjantom i daje do zrozumienia wszystkim, że zależy mu na Heinrichu Voglu. Ponieważ związku Vogla z Banach nie da się już ukryć, gdyż mężczyzna musi działać równo z policją, ponieważ sami nic nie osiągną, para postanawia razem zamieszkać, ale czy oboje na pewno są gotowi na tak duży krok?
Bardzo czekałam na zakończenie tej serii, Misza i Vogel to mocni zawodnicy i zastanawiałam się, który tak naprawdę zwycięży w tej bitwie. Tym razem poznajemy dzieciństwo Miszy oraz okres jego dorastania i jak zawsze w takich chwilach pomimo całej nienawiści do bohatera zaczynamy go w jakiś sposób rozumieć i mu współczuć. Pomimo tego, że ten człowiek zrobił wiele złego zmęczony już swoim wiekiem i postępującą chorobą postanowił wreszcie dać się złapać, żeby się wyspowiadać i rozliczyć z tego, co zrobił, w swoim życiu
Jak zawsze, tempo akcji było dość szybkie i nie zwalniało nawet na chwile, policja próbowała, jak najszybciej doprowadzić śledztwo do końca niestety Misza zawsze był szybszy. Tak naprawdę Vogel był dwa razy blisko osób, które mogłyby pomóc, niestety nie wszystko da się przewidzieć.
Zakończenie jest tutaj moim zdaniem takie słodko gorzkie, niby wszystko zostało wyjaśnione, nikt nie zginął, jednak nie ma tutaj jakiejś radości z tego, że to już wreszcie koniec, raczej taka rezygnacja ludzi w to zamieszanych, że muszą zaakceptować tę sytuację i wreszcie przestać walczyć. Z jednej strony cieszę się, że wreszcie poznałam zakończenie tej historii, z drugiej jednak bardzo polubiłam tych bohaterów i będzie mi ich trochę brakować.
Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2025-02-12
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 368
Dodał/a opinię:
Karolina Radlak
Odium przestępcy zostaje z tobą do końca życia.
Kto jest bez winy, niechaj pierwszy rzuci kamień. Odważysz się? Nocna podróż pociągiem jest dla znanego i cenionego architekta niczym droga na...
NIE BĘDZIE PRZEBACZONE TEMU, KTO NIE OKAŻE SKRUCHY. NIE MA SKRUCHY W TYM, W KTÓRYM NIE MA CZŁOWIEKA. Wiosna dwa tysiące osiemnastego roku. Aspirant...
Inne dzieci w wiosce i w szkole są bardzo podobne do dorosłych, mimo że jeszcze nie piją wódki. Krzyczą, przeklinają i też uważają Mirka za dziwadło. I za śmierdziucha.
Więcej