Kłamczucha

E. Lockhart „Kłamczucha” to jedna z tych książek dla młodzieży, która niby opowiada o tym, o czym piszą w niemal wszystkich książkach, a jednak zupełnie o czym innym.

Temat kłamstwa i kłamczuch ma w literaturze młodzieżowej dosyć długie tradycje. Dość wspomnieć choćby serię Sary Shepard Pretty Little Liars, na podstawie której powstał serial telewizyjny, cieszący się jak dotąd nie słabnąca popularnością, czy takie tytuły, jak: „Bliźniaczka” Natashy Preston. Skoro o bliźniaczkach mowa, to drugi bardzo popularny temat, ale o tym może kiedy indziej.

Tytułowa kłamczucha Julies West Williams potrafi wiele. Bardzo szybko i bardzo sprawnie zmieniać i przejmować cudzą tożsamość, uciekać przed prywatnym detektywem, zmieniać wygląd, nie mówiąc już o takich błahostkach, jak zdobywanie sobie od ręki przychylność nowo spotkanych osób. Tak naprawdę nikt się jej nie oprze. Jest nieugięta i zawsze prze do przodu, by zdobyć to, czego tak naprawdę pragnie.

W tej historii pragnie stać się kimś innym; bogatą i znudzoną życiem koleżanką, która nie musi martwic się o jutro, imprezuje, zwiedza, rozkochuje w sobie na raz kilku chłopców, czyta, wiecznie odpoczywa i nie ma trudnych, życiowych problemów. Studia, czy praca jakoś jej nie interesują, uważa, że jest przeznaczona do wyższych celów.

Jule, która pochodzi z biednej rodziny, nie ma ani tylu pieniędzy, ani tak wysoko postawionych rodziców, musi na wszystko zarobić sobie sama. A to wcale nie jest łatwe, choć chwyta się każdej, możliwej pracy. Wyrzucają ją ze studiów. Od najmłodszych lat było jej ciężko, choć czytelnik tak naprawdę nie wie, czy jej wspomnienia są prawdziwe, czy podkoloryzowane, bo dziewczyna uwielbia koloryzować i ma do tego prawdziwą smykałkę.

Wraz z autorką cofamy się albo w przeszłość albo w przyszłość głównej bohaterki, poznając nowe fragmenty i tajemnice jej życia.

To właśnie wtedy dowiadujemy się, że Jule jest bezwzględna i jeśli jest coś, czego bardzo chce, to to dostanie, choćby miała zasłać drogę z samych trupów. Usuwa ludzi, którzy stają na drodze do jej szczęścia. Choćby dziewczynę, Imogen, którą z początku uważa za najlepszą kumpelę.

Wciela się w nią i prowadzi życie podobne do tego, jakie prowadziła tamta dziewczyna. Nie jest to aż tak bardzo trudne, bo obie są do siebie dosyć podobne.

Pozbywa się jeszcze kilku osób, co jest powiedziane otwarcie. O kilku innych możemy się tego jedynie domyślać.

Tytułowa kłamczucha opanowała kłamstwa do tak wielkiej perfekcji, że nie czuje już wcale, że kłamie. Wydaje jej się, że jest osobami, za które się podaje.

Sama robi z siebie ofiarę losu, czułą na ból i cierpienie innych ludzi. Empatyczną. Miłą.

To jednak tylko zewnętrzna powłoka. Bardzo iluzoryczna. Pod nią jest schowana życiowa egoistka, której tak naprawdę nic nie obchodzi. Poza nią samą. Ani inni ludzie, ani ich uczucia. Większość z nich nazywa w myślach po prostu głupimi.

Dochodzi do tego, że koniec końców nawet inni zaczynają tak wierzyć w to, co ona udaje, że zostaje oskarżona o zamordowanie samej siebie. I dlatego znów musi zmieniać tożsamość. Znów musi uciekać. Tak teraz będzie wyglądać jej życie, jak nie kończąca się ucieczka.

Bohaterowie, jak to w książkach dla młodzieży, są nieco spłaszczeni, uproszczeni. Zachowują się i myślą, jak typowe nastolatki. Nawet osoby, które jak stwierdza autorka książki, dawno już ukończyły studia, nie różnią się niczym od nastolatków. Zdarza się to nawet niektórym dorosłym.

Książka do przeczytania na raz i zapomnienia.

Choć trzeba przyznać, że prosty styl autorki nieco wciąga.

Informacje dodatkowe o Kłamczucha:

Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 2018-01-31
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN: 978-83-7976-839-4
Liczba stron: 320
Tytuł oryginału: Genuine Fraud
Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik
Dodał/a opinię: