Kolejny raz
Nathalie K. Flower

Pierwsza część poruszyła mnie do granic, rozlewając w mojej duszy i sercu całe hektolitry wszelakich emocji. Nie mogłam się doczekać, by poznać dalsze losy głównych bohaterów — Ady i Piotra — tym bardziej że pierwszy tom zakończył się dla nich dość dramatycznie.

Całe szczęście autorka nie kazała długo czekać na kontynuację i kilka miesięcy po premierze pierwszego tomu, trzymam w rękach “Kolejny raz”.

Ada wraca do punktu wyjścia i daje się po raz kolejny wciągnąć w odmęty własnych lęków.

Nie wierzy, że jej życie może stać się jeszcze pełne radości i miłości. Odrzuca Piotra, ignoruje zdanie bliskich osób, którzy z całych sił próbują nie dopuścić do tego, by znów ogarnął ją mrok. Przemawia przez nią strach, głęboko zakorzeniona obawa przed bólem, który tak naprawdę nigdy nie zniknął. Po raz kolejny zakłada na siebie pancerz, przybiera wyćwiczoną dla zewnętrznego świata postawę i egzystuje niczym zaprogramowany robot, poświęcając się obowiązkom zawodowym. Nie jest jednak świadoma, że i tym razem Piotr nie pozwoli, by ten ochronny pancerz dobrze przylegał do jej ramion, niczym druga skóra; będzie szukał dziur w murze, który Ada stawia na nowo, i najważniejsze, nie dopuści, by w jej życiu znów zagościła bezpieczna dla niej szara monotonia, która wyjałowi serce Ady z najdrobniejszej nawet radości.

Ta część jest dla mnie esencją całej historii, nie tylko dlatego, że jest to finał całej dylogii.

Autorka rozdział po rozdziale, powoli, ale z precyzją chirurga odsłania Adę, obnaża jej leki, dosadnie pokazuje, jaką wewnętrzną walkę kobieta toczy ze sobą. Dla mnie psychologiczna budowa tej postaci to majstersztyk. Co więcej, umiejętność autorki, aby wszelkie emocje i przeżycia bohaterów pokazywać, a nie tylko opisywać (czyli tak zwane “show, don’t tell), maksymalnie potęguje czytelnicze odczucia. Na główną bohaterkę w jednym momencie można się złościć, nie zgadzać z jej decyzjami, by dosłownie za chwilę bardzo jej współczuć i usprawiedliwiać. Dotyczy to nie tylko postaci Ady, bo i Piotr w tej części bardzo się uzewnętrzniał, szczególnie wtedy, kiedy we wstrząsający sposób autorka zdecydowała się pokazać, jaki wpływ na niego relacja z Adą. W pierwszym tomie miałam wrażenie, że Piotr jest zbyt idealny, wyrozumiały i zdeterminowany. Wielowymiarowa, tajemnicza i charakterystyczna postać Ady nieco go przyćmiła. W tej części natomiast Piotr pokazuje więcej prawdziwości, jest bardziej elastyczny i co najważniejsze, bardziej “czuć” jego emocje, mimo że nadal swoim zachowaniem i działaniem jasno dawał do zrozumienia, że będzie dążył do celu. Jednym z największych plusów całej fabuły są naturalni, prawdziwi bohaterowie. Jestem zdania, że aby zbudować tak dobre postacie, trzeba cechować się nie tylko kreatywnością, ale i wrażliwością i ogromną empatią.

W powieści nie zabrakło oczywiście sporej dawki świetnego humoru i pobudzających wyobraźnię erotycznych wątków. Erotyka tak, jak w pierwszym tomie jest bardzo smaczna, nastawiona na emocje i przeżycia bohaterów. Ta sensualność, pożądanie, pełne napięcia dialogi i w końcu sceny seksu są stanowczo warte uwagi.

“Kolejny raz” to piękna, ale i bardzo trudna historia o miłości, o pożądaniu, o ogromnej przemianie, o wybaczaniu samemu sobie, o bólu i stracie. Jest to książka, która od pierwszego rozdziału wciąga czytelnika, a całość czyta się na przysłowiowym jednym tchu. Każda litera, słowo, zdanie jest naładowane emocjami, które zostają w pamięci na bardzo długo po zakończeniu lektury.

Informacje dodatkowe o Kolejny raz:

Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2022-10-21
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788396474469
Liczba stron: 380
Dodał/a opinię: kurazpazurem_czy

Tagi: romans literatura obyczajowa