Andrzej Góral, kontynuując swoją literacką podróż zapoczątkowaną w „Kronikach czasu Ziemi”, w „Kronikach czasu istnienia” przenosi czytelnika z przeszłości w przyszłość, oferując głęboką refleksję nad kondycją człowieka w obliczu kosmicznej nieskończoności. Ta druga część cyklu „Kroniki czasu” to nie tylko rozwinięcie wcześniejszych wątków, ale również samodzielna opowieść, która stawia fundamentalne pytania o sens istnienia i miejsce ludzkości w uniwersum.
Ta lektura to zbiór opowiadań, które łączy wspólny motyw: konfrontacja człowieka z nieznanym, zarówno w wymiarze zewnętrznym – poprzez kontakt z obcymi cywilizacjami, jak homorianie – jak i wewnętrznym, poprzez introspekcję i analizę własnych emocji oraz doświadczeń. Autor zadaje pytania o to, czy ludzkość jest w stanie przekroczyć swoje ograniczenia i stać się równą bogom, czy też pozostanie jedynie „robakiem dryfującym w próżni” .
W przeciwieństwie do pierwszej części cyklu, która skupiała się na przeszłości i alternatywnych wersjach historii, „Kroniki czasu istnienia” kierują uwagę czytelnika ku przyszłości, eksplorując możliwości i zagrożenia wynikające z rozwoju technologicznego oraz kontaktu z innymi formami życia. Góral nie unika trudnych tematów, takich jak śmierć, samotność, niepełnosprawność czy tożsamość, co nadaje jego opowieściom uniwersalny charakter i głębię emocjonalną.
Styl Pana Andrzeja cechuje się poetyckością i surowością jednocześnie. Jego język jest bogaty w metafory, a jednocześnie precyzyjny i pełen odniesień do nauki, filozofii oraz kultury. Autor nie prowadzi czytelnika za rękę, lecz zmusza go do aktywnego uczestnictwa w lekturze, do poszukiwania sensów ukrytych między wierszami. To literatura wymagająca, ale oferująca satysfakcję z odkrywania głębszych warstw znaczeniowych.
Bohaterowie wykreowani przez pisarza są złożeni i wielowymiarowi. Nie są to postacie jednowymiarowe, lecz pełne sprzeczności, zmagające się z własnymi lękami i pragnieniami. Relacje między ludźmi a homorianami, przedstawicielami obcej cywilizacji, służą jako pretekst do eksploracji uniwersalnych tematów, takich jak miłość, władza, potrzeba bliskości czy dążenie do doskonałości. Autor z wyczuciem pokazuje, że różnice między gatunkami mogą być źródłem refleksji nad tym, co czyni nas ludźmi .
„Kroniki czasu istnienia” są naturalną kontynuacją „Kronik czasu Ziemi”, jednak można je czytać również jako samodzielną całość. Podczas gdy pierwsza część skupiała się na przeszłości i alternatywnych wersjach historii, druga część kieruje uwagę ku przyszłości, eksplorując możliwości i zagrożenia wynikające z rozwoju technologicznego oraz kontaktu z innymi formami życia. Obie części łączy jednak głęboka refleksja nad kondycją człowieka, jego naturą i miejscem we wszechświecie.
Lektura „Kronik czasu istnienia” była dla mnie doświadczeniem intensywnym i poruszającym. Twórca zmusza do zatrzymania się i zastanowienia nad fundamentalnymi pytaniami o sens istnienia, o to, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Jego opowieści, choć osadzone w konwencji science fiction, są głęboko humanistyczne i uniwersalne.
To powieść, która doskonale łączy ze sobą elementy science fiction i głęboką refleksję filozoficzną oraz psychologiczną. Andrzej Góral stworzył dzieło oryginalne i wymagające, które skłania do zadumy nad kondycją człowieka i jego miejscem w kosmosie. To lektura dla tych, którzy szukają w literaturze nie tylko rozrywki, ale również intelektualnego wyzwania i głębokich przemyśleń. Dla mnie osobiście była to podróż, która na długo pozostanie w pamięci i zainspiruje do dalszych poszukiwań odpowiedzi na pytania o sens istnienia.
Wydawnictwo: BookEdit
Data wydania: 2025-03-20
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 372
Dodał/a opinię:
Ewelina Białogołąbek
W tajemniczych głębinach przeszłości naszej planety kryje się zapomniana historia, czekająca na to, by ujrzeć światło dzienne. ,,Kroniki Czasu Ziemi" to...