Łazarz

Sięgnęłam po „Łazarza” Larsa Keplera, gdy okazało się, że do jego przeczytania nie jest potrzebna znajomość pozostałych książek z cyklu Joona Linna. I zostałam rzucona na przysłowiową „głęboką wodę”.

To nie była książka, jakiej się spodziewałam. Po nieco ciężkich pierwszych stu paru stronach, wciągnęła mnie bez reszty, a jej bohaterowie stali się mi bliscy.

Główny bohater cyklu Joona Linna odkrywa, że przestępca, który od dawna miał być martwy, dalej chodzi po ziemi. Zbiera na jego temat wszystkie potrzebne informacje, stara się przestrzec zarówno przełożonych, jak i bliskie mu osoby, by uważały, a najlepiej zniknęły na jakiś czas, nim przestępca, w tym wypadku Jurek Walter, nie zostanie ujęty.  Niestety, nikt zdaje się nie brać jego słów na poważnie.  On sam zaś zdaje się być potraktowany, jak paranoik, któremu Jurek tak namącił w głowie i wmówił, że jest praktycznie niezniszczalny, że nie mógł zginąć kilka lat temu, choć został ponoć śmiertelnie postrzelony i to kilka razy.

Joona ostrzega wszystkich po kolei, łącznie ze swoją córką Lumi i postanawia się ukryć na jakiś czas, innym zostawiając rozwiązanie tej sprawy. Dostarcza im w tym celu wszystkich potrzebnych tropów i dokumentów.

Tyle że nic nie idzie po jego myśli, bo przestępca jest sprytny; potrafi wczuć się w sytuację innej osoby i zmusić ją do współpracy albo obietnicą, albo szantażem, lub kłamstwem.

W grę wchodzą również ludzkie uczucia. Jurek nie miałby tyle „szczęścia”, gdyby ludzie nie gnani własnymi potrzebami, uczuciami, czy przywiązaniem do rzeczy i miejsc, nie popełniali podstawowych błędów, które doprowadziły tego przestępcę na ich ślad. Tylko nielicznych z nich nie udało mu się wykończyć.

Jurek, na miejsce swojego zmarłego brata, zatrudnił nowego pomocnika, który, jak wiemy, przyczynił się do wielu śmierci, miał także udział w tej najgorszej, ostatniej, dziecka policjantki z zespołem Downa.  I jak wiemy pod koniec książki, uszedł z życiem, gniotąc w rękach zdjęcie głównego bohatera, co z pewnością oznacza, że to jeszcze nie koniec, a rewanż może przynieść nowy, zaskakujący wynik walki.

To, co jest mocną stroną tej książki, to postacie. Tak naprawdę to niewiele o nich wiemy, bo wiele z nich zostało nakreślonych jedynie kilkoma słowami, ale pod tymi słowami kryje się tyle niewypowiedzianego „tekstu”, że z miejsca zaczynamy je lubić, a nawet przejmować się ich losem.

Jurek, choć jest przestępcą, fascynuje od pierwszej chwili. Choć jego metody i umiejętność sterowania ludźmi i ich uczuciami, mogą przerażać, to jednak człowiek nie jest w stanie nie docenić jego kunsztu, doskonałego, drobiazgowego wręcz przygotowania, świetnych kłamstw i manipulacji ludzkimi słabościami i żądaniami.

Joona, jako człowiek stojący po jasnej stronie mocy, ma również swoje ambicje i plany. Ma również słabości, których Jurek zdaje się, że wyrzekł się dawno temu, jak stary przyjaciel z wojska, córka, przyjaciółka traktowana jak młodsza siostra, czy przyszła dziewczyna. To wszystko sprawia, że w końcu opuszcza bezpieczną kryjówkę, by samemu zmierzyć się z mordercą, w walce z którym ucierpiało już tyle tak bliskich mu osób. A i tak nie był w stanie wszystkich uratować.

Niektóre z nich Jurek Walter doprowadził do tego, do czego lubił doprowadzać cierpiących ludzi. Do samobójstwa.

Sama fabuła i rozwiązywanie zagadek, badanie tropów też jest niezmiernie ciekawe, choć trzeba przyznać, że autora nieco poniosła wyobraźnia i zamienił głównego bohatera co najmniej w Jamesa Bonda albo Jacka Reachera. Nie przynosi to plusów samej książce.

Jest to dobra książka na kilka długich dni, jakie przed nami nastały. Śmiało można po nią sięgnąć, nawet nie znając poprzednich części, by oderwać się od rzeczywistości i zatopić w innym, również ogarniętym chaosem świecie. Tyle że w innym…

Informacje dodatkowe o Łazarz:

Wydawnictwo: b.d
Data wydania: 2019-04-24
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788327159229
Liczba stron: 432
Tytuł oryginału: Lazarus
Język oryginału: angielski
Ilustracje:brak
Dodał/a opinię:

Tagi: bóg