„Liliana” to powieść pełna wielowymiarowych emocji, subtelna w formie, ale niesamowicie głęboka w treści. Tytułowa bohaterka — młoda dziewczyna borykająca się z bielactwem — stanowi serce tej opowieści. To nie historia o chorobie, ale o człowieku: o samotności, lęku, wykluczeniu i wrażliwości, ale także o nadziei i poszukiwaniu siebie.
Liliana unika otaczającego świata — jej porcelanowe, ręcznie malowane dzieła stają się przestrzenią bezpieczeństwa, tworząc dla niej azyl, w którym może przeżyć swoje emocje i piękno.
Fabułę poznajemy z różnych perspektyw: narracja zmienia się między postaciami — mamy Nikodema, przyjaciela i ogrodnika, Gustawa z bolesną przeszłością, babcię Walentynę, zielarkę pełną życiowej mądrości, oraz Wiktora — zagadkowego przybysza, który pojawia się w wiosce z własnym ciężarem tajemnic. Ich losy splatają się wokół Liliany, tworząc emocjonalną mozaikę doświadczeń i relacji.
W „Liliani” przewija się wiele ważnych tematów. To nie tylko walka z odrzuceniem i brakiem akceptacji, ale i historia emancypacji, odnajdywania własnej wartości. W obliczu społecznego lęku przed innością, powieść opowiada o sile miłości — tej, którą nosimy w sobie i tej, którą otrzymujemy od innych.
Styl autorki — pełen obrazowości, emocji i precyzji — nadaje powieści wyjątkowy nastrój. Lekka, a zarazem refleksyjna narracja pozwala czytelnikowi głęboko wejść w świat Liliany, który równocześnie gra subtelnością i intensywnością. Dialogi są naturalne i wielowarstwowe, a język nie narzuca, lecz zaprasza.
Nie zabraknie tu również nadziei — powieść jest delikatna, a jednocześnie poruszająca; pełna czułości, ale nie pozbawiona prawdy o trudnych, często bolesnych realiach ludzkiego życia. Po lekturze tej historii trudno o niej zapomnieć.
Przekaz jest jasny: akceptacja siebie i otwarcie na innych może uczynić życie bardziej pełnym, a prawdziwe piękno — choć czasem niewidoczne — tkwi w naszej wrażliwości i odwadze, by nią dzielić.
Sięgając po „Liliana”, znajdziesz książkę, która jest jak delikatny, osobisty szept — nasączony emocjami, zrozumieniem i empatią. To historia o inności, która nie wyklucza, a o tym, że prawdziwe piękno tkwi w indywidualności. Ta powieść zostaje z czytelnikiem na długo po odłożeniu jej na półkę.
Jeśli cenisz literaturę, która porusza głębokie emocje, ale nie epatuje patosem, jeśli lubisz bohaterów autentycznych, a nie wyidealizowanych — „Liliana” będzie trafnym wyborem. To lektura dla tych, którzy chcą przeżyć coś więcej niż tylko fabułę — chcą poczuć, zrozumieć i zatęsknić.
Polecam gorąco.
Wydawnictwo: Pascal
Data wydania: 2025-07-02
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 368
Dodał/a opinię:
Małgorzata Styczeń
Amelia ma specjalny kalendarz. Zaznacza w nim na czerwono dni, w które była nieszczęśliwa. Jak się po pewnym czasie okazało, takich dni było wiele...
Opowieść o kobietach, które pomimo przeciwności losu znalazły w sobie siłę, żeby walczyć o swoją godność i szczęście. To książka o każdej z nas, bo choć...