Dalsza część przygód Izabeli Aragońskiej. W pierwszym tomie została podstępnie pozbawiona tronu Mediolanu po śmierci męża przez Ludwika Sforzę, który też zabrał jej ukochanego synka Fryderyka.
Z dwiema córkami tułała się po dworach, aż osiadła w Bari. Bona zapowiada się na piękność, jest też bystra, ciekawa świata i ma silną osobowość. Ippolita zaś to bardziej wyciszona i ułożona. Czas jest niepewny, armia francuska miała się zjawić u bram Mediolanu, co by było korzystne dla wyzutej ze swojego dziedzictwa księżnej. Ludwik XII jednak lekceważy kobietę.
Więzi przyjaźni z Lukrecją Borgią osładzają Izabeli pobyt na prowincji i brak rozrywek. Planuje ona korzystnie wydać Bonę za mąż, no i odzyskać syna. Lukrecja rodzi syna Rodriga, ale jej mąż Alfons d'Este przestaje podobać się jej ojcu i Cezarowi Borgii. W końcu zostaje skrytobójczo zamordowany, a Lukrecja znów jest przehandlowana kolejnemu zalotnikowi. Zostaje księżną Ferrary.
Duża zażyłość Izabeli z Joanną królową Neapolu. Kobiety wzajemnie się wspierają, jak i królowa Katarzyna i starają się inteligentnie kierować lokalną polityką. W świecie zdominowanym przez Borgiów, rozrywanym konfliktami i wojnami, zamachami skrytobójczymi trzeba wykazać się sprytem i trzeźwością osądu.
Wydarzenia historyczne mieszają się z innymi fikcyjnymi zdarzeniami, autorka celowo przesuwa niektóre wydarzenia, jak np.. śmierć córki Hipolity, ale fabułę da się śledzić z zainteresowaniem. Dobrze odtworzono stosunki polityczne, skomplikowane zmieniające się alianse i sojusze, zmienne koleje losu księżnej i jej córek. Podsycała ambicje Bony, lobbowała za poślubieniem przez nią Herkulesa Sforzy. Bona czuła żal do matki, że tylko syn Fryderyk był jej oczkiem w głowie, nawet śmirc córki nie wstrząsnęła nia tak bardzo jak wiadomość o zgonie syna w 1512 r.
Krwawa epoka Borgiów wraz z niuansami została doskonale uchwycona. Wiele osób z najbliższego otoczenia Izabeli ginie gwałtowną śmiercią, a to podczas obrony zamku, a to w wyniku działań wojennych. Postaci Izabeli i Bony połączone specyficzną relacją są osobami z krwi i kości, mają swoje słabostki. Bona interesuje się ziołolecznictwem , ale i zakazaną wiedzą, w popularnej tradycji jako królowa Polski była nielubiana, bo postrzegano ją jako trucicielkę. O ironio sama zmarła prawdopodobne w wyniku otrucia. Ciekawym wątkiem jest sprawa młodzieńczej miłości Bony i Hectora Pignatellego, który umarł w niewyjaśnionych okolicznościach. Prawdopodobnie ich związek zniszczyłby szanse na dobre zamążpójście Bony. Fascynujący wycinek historii, mam nadzieję że doczeka się kontynuacji gdy już Bona dotrze na polski dwór i zrobi swoje porządki.
Wydawnictwo: Książnica
Data wydania: 2015-09-16
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 352
Dodał/a opinię:
Muminka789
Nadchodzi burzliwy rok 1794… Wiosną wybucha powstanie. Skąpana we krwi Rosjan Warszawa triumfuje. Jednak zwycięstwo szybko staje się zarzewiem rozruchów...
Historia Barbary Giżanki, pięknej mieszczki, która miała być jedynie narzędziem w rękach ambitnego rodu Mniszchów, a stała się ostatnią miłością króla...