Mike Tyson. Moja prawda

ŻYCIE TO BOKS, ALE BOKS NIE JEST ŻYCIEM

Są takie osoby, które się po prostu kojarzy; choćbyśmy nawet ich nie lubili i tak wiemy kto zacz. Coelho, Hawking, Spears, Jordan. Możemy ich nie cierpieć, ale wiemy kto to. Tak działa sława; wszystko jedno, dobry czy zły PR, ale nie da się tych nazwisk przeoczyć. Funkcjonują w zbiorowej wyobraźni i przestrzeni społecznej, każdy ma na ich temat swoje zdanie i swoją opinię, chociaż z żadnym  z nich nigdy nie zamienił słowa. Do takich osób należy też Mike Tyson. Żelazny Mike. Bestia. Najmłodszy mistrz boksu w wadze ciężkiej. Niektórym kojarzy się z rękawicą bokserską i nokautem w ósmej sekundzie pojedynku. Niektórym z tym facetem z filmu „Kac Vegas”. Jeszcze innym ( w tym mnie) z odgryzionym uchem Evandera Holyfielda. Szczerze mówiąc – dlatego sięgnęłam po autobiografię Tysona: żeby przeczytać jak to było z tym kawałkiem ucha. Jest dwoje sławnych uszu w historii: ucho Van Gogha i Holyfielda…

„Moja prawda” ukazuje Bestię w sposób absolutnie szczery;  można ją chyba nazwać spowiedzią głównego bohatera ( książkę popełnili pospołu sam Tyson i Larry Sloman, który bez przerwy nagrywał zwierzenia Mike’a). Tyson przeciąga nas przez absolutnie całe swoje życie: od slumsów Brownsville gdzie debiutował jako złodziej, przez gołębnik w Catskill, bokserskie areny całej Ameryki i połowy świata, ekskluzywne kluby dla cele brytów, filmowe plany, po kluby ze striptizem i więzienie gdzie odsiadywał wyrok za gwałt. Tyson to człowiek, który w szkole spędził kilka tygodni; chodził tam tylko po to, żeby się za darmo najeść. Wychowała go ulica, złodzieje, alfonsi i gangsterzy. Miał matkę alkoholiczkę i ojca alfonsa, którego widział jakiś raz na rok. Gdyby nie pewne spotkanie, które całkowicie odmieniło jego życie, pewnie do tej pory zginąłby w ulicznej strzelaninie. Człowiekiem, który stworzył Żelaznego Mike’a był Cus  D’Amato, jego pierwszy trener, mentor i zastępczy ojciec. To on nauczył Tysona wiary w siebie, zasad rządzących boksem i stworzył od podstaw jedną z najsławniejszych postaci zawodowego boksu. Stworzył też Bestię, która nokautowała przeciwników zabójczym podbródkowym, sportowe zwierzę pełne agresji, siły i pasji. Cus dał Tysonowi narzędzia, za pomocą których Mike stworzył swoją legendę. Kiedy go zabrakło, zaczęło się to, z czego Tysona znamy najlepiej: nieustające imprezy, trwonienie pieniędzy ponad miarę, alkohol, prochy, prostytutki i więzienie.

„Moja prawda” jest książką, która wali w człowieka równie mocno jak ciosy jej bohatera. Tyson nie przemilcza niczego; jest szczery, autoironiczny, zabawny. Opowiada o tym, jak z absolutnego szczytu spaść na najgłębsze dno i o tym, jak się potem z tego dna wygrzebać, wyczołgać, wydrapać pazurami. Miał w życiu wszystko: sławę, pieniądze, kobiety, zabójcze uderzenie, po czym wszystko to roztrwonił, przegrał, rozdał i stracił. Jednocześnie wzrusza i szokuje fragment, w którym Tyson opowiada o tym, że kiedy robił zakupy, przerażały go ceny płatków śniadaniowych; on, który rozdawał garściami pieniądze w biednych dzielnicach, nie miał kilku dolarów na pieluchy dla dziecka. Z wysokiego konia upadek boli cztery razy bardziej. Niegdysiejszy mistrz świata na naszych oczach przeobraża się w spasionego narkomana i seksoholika.  I opowiada o tym z zabójczą wprost szczerością. Nie wstydzi się powiedzieć, że jest debilem, nieukiem i nałogowcem, że boi się Mike’a Tysona, który swoim postępowaniem ciągnie go na samo dno.

Ta książka to nie tylko ładny kawał historii sportu, to przede wszystkim historia człowieka takiego jak co drugi z nas. Chłopaka z rynsztoka, który sięgnął słońca i któremu to słońce spaliło skrzydła. I tego, że bez skrzydeł też da się żyć. To historia o tym, że jeśli nie możesz już lecieć, zawsze możesz pójść. Albo się przeczołgać na łokciach i kolanach. Ale możesz. Zawsze możesz. 

Informacje dodatkowe o Mike Tyson. Moja prawda:

Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: 2015-02-01
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 9788379242818
Liczba stron: 632
Dodał/a opinię: Renata Kazik