Okładka tej książki nie jest specyficzna, by zwrócić na nią szczególną uwagę. Szaro czarna, z białymi i żółtymi wstawkami. Na samym środku warkocz z czerwoną wstążką. Książka nie posiada skrzydełek, a szkoda, gdyż miała by dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi typu zagięcia rogów itp. Czcionka jest troszkę mniejsza niż w zazwyczaj czytanych przeze mnie książkach, posiada marginesy i odstępy między wersami w dobrej odległości. Literówek brak. Podzielona na rozdziały, które przeważnie są dłuższe. Sama akcja toczy się w przeszłości i teraźniejszości, co wprowadza mały zamęt, ale i uzupełnia całość.
Kolejne spotkanie z Karin Slaughter. Powiem szczerze, że tutaj tyle się działo, że nie sposób było odłożyć książkę na bok! Czytało się dość szybko, płynnie, przyjemnie. Nie miałam jakichkolwiek przeszkód podczas lektury, jedyna ta pomniejszona czcionka jest takim małym mankamentem. Pomysł na ten thriller jest strzałem w dziesiątkę. W niezwykle interesujący sposób całość została napisana, że z trudem szło się oderwać. Byłam tak ciekawa co wydarzy się w następnym rozdziale, że poświęciłam książce całą niedzielę, aż ją poznałam w całości. Kilkukrotnie zrobiłam sobie krótkie przerwy, bo niedowierzałam, że tyle się dzieje i tak się dzieje...
Są ofiary, które wzbudzają w nas strach, obrzydzenie... Ale i zainteresowanie. Bo kto jest taki chory psychicznie, by krzywdzić kobiety? Wkrótce się tego dowiadujemy, jednak nie raz autorka podsuwa nam mylne tropy. Jednak, co okazuje się właśnie na końcu... Ciarki na skórze pojawiają się od razu. Całość tak sprytnie dopieszczona, że ciężko mi było rozwikłać zagadkę, kto jest tym chorym zabójcą. Do tego wątku kryminalistycznego miesza się również obyczajowy. Widzimy relacje między bohaterami, co jest fajnym uzupełnieniem. Tak samo mieszanie wydarzeń z przeszłości i teraźniejszości jeszcze bardziej podsyca ciekawość gdyż pisarka zostawia nas w pełnym niepewności stanie i przeskakuje w inny czas akcji. Ale wtedy jest power, by czytać szybko i dalej, by móc dowiedzieć się, co się wydarzyło w danej czasoprzestrzeni.
Co do bohaterów - jest ich całkiem sporo, jest kilku głównych, chociaż to ofiary wyznaczyłabym jako główne postacie, bo one tutaj były najważniejsze. Nasi policjanci starają się znaleźć zabójcę za wszelką cenę, zrozumieć też motyw jego działania. Jednak pojawiają się kolejne ofiary, a czasu jest coraz to mniej, więc muszą przyspieszyć wszystko, a wiadomo, jaka to praca pod presją... Ogólnie polubiłam zarówna Willa jak i Sarę, chociaż to specyficzne postacie, różniące się od siebie. Partnerka Willa również jest sympatyczna. Jeśli jednak nie lubicie mocniejszych opisów ciał, to może lepiej sobie darujcie... Nic przyjemnego nie ma w czytaniu o okaleczaniu kobiecych ciał... Szczególne okrucieństwo... I ten sam sposób...
Reasumując jest to bardzo dynamiczna historia, która wciągnęła mnie w swoje macki zaraz po pierwszych kilkunastu stronach. Jest z niej całkiem pokaźny grubasek, gdyż liczy ponad pięćset stron. Jednak uwierzcie mi, nie ma tu zbędnego lania wody. Myślę, że fani twórczości Slaughter będą w stu procentach zadowoleni. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać pióra tej autorki też zachęcam, ale może zacznijcie od pierwszego tomy z Willem Trent'em, a nie tak jak ja, od końca praktycznie. :) Spędziłam z tą książką ciekawą niedzielę i cieszę się, że miałam ku temu okazję. Na pewno jeszcze nie raz sięgnę po książki autorki.
Wydawnictwo: HarperCollins Polska
Data wydania: 2020-10-14
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 528
Dodał/a opinię:
Karmelek3
Karin Slaughter zabiera nas do posępnych, mrocznych przestrzeni, do których inni pisarze nie ośmielają się wkraczać... Jest jedną z najbardziej...
Karin Slaughter, znana autorka doskonałych thrillerów i powieści kryminalnych, po raz kolejny dostarcza swoim czytelnikom solidnej porcji emocji...