Rok 1988 to dla mnie rok szczególny, który darzę pewnego rodzaju osobistym sentymentem. Być może dzięki temu lektura "Mocnego uderzenia" stanowiła coś podobnego do wehikułu czasu. Autor zastosował tu specyficzne rozwiązanie, którego chyba w rodzimej literaturze dotychczas na taką skalę nie było. Chodzi mi o akcję powieści kryminalnej rozgrywającą się w całości trzydzieści lat temu. Dla ówczesnych dwudziestolatków , do którego to grona należę jest to całkiem sprawne przeniesienie nas w miniony czas. Opisywane wydarzenia, realia, miejsca czy też zachowania są doskonale przedstawione. Zapewne obecny dwudziestolatek nie do końca pojmie wszystkie niuanse, jednak grono do którego z racji wieku należę rozumie. Autor przedstawia nam "szkiełów" w pewnym podziale na tych lepszych - z komend, oraz gorszych z SB. Obecnie, kiedy w społeczeństwie zanika aż tak bardzo negatywne nastawienie do policji, nie każdy zrozumie sceny niechęci do ówczesnego MO. Ja rozumiem. Książka ta oprócz sentymentalnych powrotów do przeszłości to dla mnie całkiem dobry kryminał w którym nie ma przeładowania sztywnymi ciałami, akcja toczy się wartko , więc mogę ją polecić jako lekturę odrywającą od własnej rzeczywistości.
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2011-10-01
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 424
Dodał/a opinię:
Barbara Czulak
Poznań, wiosna 1924 roku. Mieszkańcami miasta wstrząsa fala brutalnych morderstw. Z rąk nieznanego sprawcy giną prostytutki. Śledztwo prowadzi komisarz...
Taka była Polska Ludowa! W pełnej absurdów rzeczywistości, gdy picie alkoholu było niemal obowiązkowe, a posiadanie samochodu czy dobrej pralki...