Muza

Ocena: 5.39 (23 głosów)
opis
To dobry obraz... wręcz d o s k o n a ł y. (s. 173) To obraz zatytułowany Rufia i lew, który zaginął w czasie II wojny światowej. Po jednej stronie płótna dziewczyna trzyma odciętą głowę swojej siostry. Naprzeciwko niej, po drugiej obrazu znajduje się lew, który za chwilę poderwie się do zabójczego skoku. Elektryzujący moment uchwycony przez malarza, którego autorem jest prawdopodobnie Izaak Robles, młody hiszpański artysta z lat 30. XX wieku. Już od momentu powstania obraz skrywa wiele tajemnic... Do Instytutu Skeltona, renomowanej galerii w Londynie, latem 1967 r. trafia obraz Rufia i lew. Środowisko marszandów jest poruszone tym wydarzeniem. Autentyczność płótna potwierdzają listy z Muzeum Prado oraz fundacji Guggenheima. W tym czasie w galerii pracuje od niedawna jako maszynistka 26-letnia Odelle Bastien, czarnoskóra emigrantka z Trynidadu. To ona trafia na trop pasjonującej historii sprzed 30 lat. W Andaluzji w 1936 r. przez jakiś czas mieszkał Żyd wraz z żoną i córką - Harold Schloss. Pośredniczył on w sprzedaży dzieł malarskich (Klimta i Kokoschki), ale nie zdawał sobie sprawy, jaki skarb ma w domu. Jego 19-letnia córka Oliwia to niezwykle uzdolniona plastycznie młoda kobieta, która odrzuca studia w Akademii Sztuk Pięknych. To jej losy w nieoczekiwany sposób splotą się z losami Odelle. Obie bohaterki łączy przede wszystkim artystyczna dusza. Poza tym są młode, piękne i zdolne, lecz każda w swej dziedzinie. Oliwia w swym pokoju maluje obrazy, zaś Odelle pisze opowiadania. Obie też nie do końca wierzą w siebie i w swój talent. To inni odkrywają je w nich. To inni pozwalają im zaistnieć. Oliwia maluje dla siebie i nie chce, aby ludzie wiedzieli o jej pasji, bo zdaniem jej ojca artystą może być tylko mężczyzna. Z kolei Odelle nie chce tworzyć dla ludzi, a na temat swego pisania tak mówi do przełożonej: Ale pisanie to ja. Ono mnie definiuje. Dlatego jeśli to, co piszę, nie jest dobre, to ja sama również nie. (s. 168) Autorka pokazuje, jak ważne jest identyfikowanie się osoby ze swoim talentem, ze swymi umiejętnościami, nad którymi stale trzeba pracować i je rozwijać. Każdy artysta ma swoją muzę, źródło inspiracji, które niejako motywuje go nie tyle do pracy, co do rozwijania talentu, udoskonalania go. To on na swój sposób czuje w sobie iskrę bożą, pozwala jej zaistnieć, ale niekoniecznie dla szerszego grona odbiorców. I tu ważną rolę spełniają ci, którzy dostrzegą talent w innych. Żeby spotkało nas szczęście, trzeba wyjść mu naprzeciw. Żeby grać, trzeba rozstawić pionki. (s. 11) Powieść porusza tematykę typowo malarską (powstawanie obrazów, sposób ich interpretowania, nadawania tytułów) oraz sposób dochodzenia do prawdy, kto jest autorem obrazu. Przy okazji ukazani są pracownicy Instytutu Skeltona i ich codzienna praca - Marjorie Quick, Edwarda Reeda, Pameli. Życie zawodowe wiąże się z życiem osobistym bohaterów i na nie wpływa. Czasami bardzo mocno - przyjaźń, miłość, sekrety głęboko skrywane... W trakcie czytania powieści ,,Muza" przypomniała mi się piosenka Andrzeja Zauchy ,,Bądź moim natchnieniem". W myślach nuciłam sobie melodię, czytając fragmenty szczególnie dotyczące powstawania obrazów. Doskonale współgrały ze sobą. Jak się okazuje... muza nie jedno ma imię! Tutaj wszystko ma znaczenie, nawet praca Odelle w sklepie obuwniczym. Ta młoda czarnoskóra kobieta w miarę dobrze się czuje w Londynie, ale ma problemy ze znalezieniem pracy. Ze względu na kolor skóry doświadcza różnych przykrości, gdyż Londyn lat 60. to świat ksenofobii. Londyńczycy wciąż pamiętają o hierarchii kolorów skóry, do której świadomie się odwołują, raniąc w ten sposób innych poddanych królowej angielskiej. A Odelle nie miała się czego wstydzić - była wykształcona i dostała wyróżnienie literackie. Powieść skonstruowana jest jakby z dwóch opowieści, które dzieli 30 lat. Czytelnik raz przebywa 1967 roku w Londynie, a raz w andaluzyjskiej wsi w 1936 roku i ma do czynienia z lewicowymi bojówkami w tle. Te dwa czasy przeplatają się ze sobą zarówno w układzie powieści, jak i w wydarzeniach. Oba szukają wspólnego mianownika, by połączyć się w spójną historię. Przy okazji odkrywanych jest wiele starych i nowych faktów, tajemnic, co tylko pobudza ciekawość czytelniczą i stopniuje napięcie. To warkocz czasu utkany z przeszłości i teraźniejszości, w który zostały wplecione Oliwia i Odelle oraz ich miłości, a muza jest kokardą zawiązaną na jego końcu. A może i początku? Jessie Burton zabrała czytelników w nieodległą przeszłość - do XX wieku, przybliżyła wydarzenia i atmosferę lat 30. w Hiszpanii oraz lat 60. w Londynie. Jednocześnie pokazała świat sztuki i artystów, świat marszandów i emigrantki. Bogactwem słów, plastycznością opisów, wykwintnym językiem oddała atmosferę tamtych czasów, pozwoliła odczuć hiszpańskie zawirowania polityczne, ksenofobię Anglików i przybliżyła codzienne życie. Autorka w wyobraźni czytelnika różnymi barwami namalowała dwa światy, które znalazły kilka wspólnych mianowników. Sztuka, jak i muza to kobiety, więc nic dziwnego, że w powieści obok sztuki na pierwszy plan wysuwają się kobiecość, miłość, przyjaźń i szeroko rozumiana wolność. A cała historia została osnuta wokół jednego obrazu...

Informacje dodatkowe o Muza:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2016-11-24
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788308062357
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię: martucha180

więcej

POLECANA RECENZJA

Zobacz opinie o książce Muza

Kup książkę Muza

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Inne książki autora
Złoty dom
Jessie Burton0
Okładka ksiązki - Złoty dom

Kontynuacja sprzedanej w milionie egzemplarzy powieści Miniaturzystka. Złoty dom, nowy międzynarodowy bestseller Jessie Burton, przenosi nas do pełnego...

Miniaturzystka
Jessie Burton0
Okładka ksiązki - Miniaturzystka

Miłość, pożądanie, zdrada i mroczne sekrety bogatych kupców w siedemnastowiecznym Amsterdamie.   Jest październikowe popołudnie 1686 roku...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy