Obsesja
Katarzyna Berenika Miszczuk

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

PREMIERA: 27.09.2017

„ – Odkąd zniknęłaś z Warszawy, szukałem dziewczyny podobnej do ciebie. Prawie każda kobieta, z którą się spotykałem, była brunetką tak jak ty. W ten sposób usiłowałem znaleźć ciebie. Chociaż małą część. Z żadną nie udało mi się jednak stworzyć czegoś stałego.
– Okej… ja nie wiem, co o tym myśleć.
Facet miał najwyraźniej obsesję.” – fragment powieści.

Kiedy dowiedziałam się, że Katarzyna Berenika Miszczuk, autorka poczytnej serii „Kwiat paproci”, zapoczątkowanej przez tytuł „Szeptucha”, wypuszcza na rynek thriller, tylko z satysfakcją zatarłam ręce w oczekiwaniu na moment, w którym trafi on do mnie. Darzę bowiem autorkę ogromną sympatią za pomysłowość oraz poczucie humoru, których mieszanka sprawia, że lektura każdej jej książki to przyjemna rozrywka i świetna zabawa. Nawet jeśli trup ściele się gęsto, jak to ma miejsce w najnowszej „Obsesji”.

W „Obsesji” pierwszoplanową rolę gra dwudziestodziewięcioletnia Aśka Skoczek, lekarz-psychiatra w warszawskim szpitalu z poukładanym życiem zawodowym, ale jak to zwykle bywa, z wymagającą reparacji sferą prywatną. Wokół Aśki angażującej się w codzienne obowiązki na oddziale psychiatrycznym i biegającej pomiędzy przypisanymi jej pacjentami a konsultacjami na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, zacieśnia się krąg niepokojących zdarzeń, jak również mężczyzn zabiegających o jej uznanie. Facetów wokół Aśki jest w pewnym momencie tylu i to prezentujących tak odmienne charaktery i życiowe filozofie, że ta kobieta mogłaby narzekać na klęskę urodzaju.

Trudno jest jednak układać sobie życie uczuciowe, kiedy nieznajomy wielbiciel podrzuca coraz bardziej dwuznaczne anonimy, a każdy nocny dyżur emanuje atmosferą niepokoju. Kiedy dochodzą do tego brutalne morderstwa kobiet dokonywane na terenie szpitala, blady strach pada na personel placówki, a zwłaszcza na główną bohaterkę, do której wszystkie ofiary są uderzająco podobne.

Historia może i jest nieco szablonowa, mamy bowiem do czynienia z jednej strony z seryjnym zabójcą, a z drugiej z kobietą w opałach, a następnie z wybawiającym ją z opresji rycerzem (może nie na białym koniu, ale na motocyklu ;)), ale całościowo powieść wypada bardzo dobrze w kategoriach rozrywkowych. Zwłaszcza, że niemalże do końca byłam zwodzona jeśli chodzi o postać sprawcy i w ostatecznym rozrachunku dość późno zorientowałam się, kto zabija i co tak naprawdę jest motorem jego poczynań: tytułowa obsesja, a może zazdrość i zemsta.

Brawo dla autorki za czarny humor, wpleciony w dynamiczną akcję, co paradoksalnie nadaje lekkości dość krwawej fabule. Ten charakterystyczny dla Miszczuk lekki styl sprawia, że można tę książkę przeczytać z dystansem i na luzie. Bo niektóre uwagi czy przemyślenia Joanny są po prostu prześmieszne i, nawet w momencie konfrontacji z zabójcą, pozwalają naszej bohaterce zachować zimną krew. Kolejnym plusem są autobiograficzne wątki, a właściwie cechy głównej postaci, jak na przykład jej wygląd czy zamiłowanie do kotów.

Polecam Wam tę powieść, tym bardziej, że pod ostatnim zdaniem powieści chciałoby się dopisać „ciąg dalszy nastąpi”. Bo zakończenie daje taką nadzieję, prawda Pani Kasiu?

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu W.A.B. za możliwość przedpremierowej lektury „Obsesji”.

www.facebook.com/domiczyta

Informacje dodatkowe o Obsesja :

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2017-10-11
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788328046344
Liczba stron: 416
Język oryginału: Polski
Dodał/a opinię: domiczyta