Pamiętnik
Nicholas Sparks

Ostatnio trafiały mi się dość ciężkie lektury, które zmuszały do głębszych przemyśleń. Chciałam więc tym razem przeczytać coś lekkiego, przyjemnego i ze szczęśliwym zakończeniem. Mój wybór padł na słynną powieść Nicolasa Sparksa ,,Pamiętnik". W domu spokojnej starości, pewien mężczyzna, który najlepsze lata życia ma już dawno za sobą, czyta pamiętnik kobiecie cierpiącej na chorobę Alzheimera. Kobieta niczego nie pamięta ze swojej przeszłości, ma kłopoty z przypomnieniem sobie wczorajszego dnia, nie pamięta nawet swojego imienia. Jednak każdego dnia ów mężczyzna, który przedstawił się jako Duke, uparcie czyta jej historię dwojga ludzi - Noaha i Allie. Poznali się oni jako nastolatkowi, podczas wakacji. Bogata rodzina Allie miała dom w miejscowości, w której mieszkał Noah. Na początku nic nie zapowiadało silnego uczucia, które miało połączyć nastolatków. Jednak wkrótce zrozumieli, że wakacyjna znajomość jest czymś poważniejszym niż przelotny, letni flirt, który zakończy się wraz z wyjazdem Allie. Jednak związek bogatej dziewczyny i chłopaka z prowincji, który nie miał perspektyw na obiecującą karierę, nie wszystkim się spodobał. Cóż, każdy rodzic chce najlepiej dla swojego dziecka, podobnie myśleli państwo Nelson. Chcieli zapewnić córce lepszą przyszłość niż życie z chłopakiem ze wsi, a skoro właśnie kończy się lato, to znakomita okazja, by zakończyć tę niedorzeczną miłość. Allie i Noah obiecują sobie wzajemną korespondencję, jednak po wyjeździe Allie, Noah mimo że przez trzy lata wysyłał do niej listy, nigdy nie otrzymał od ukochanej żadnej odpowiedzi. W końcu zaprzestał wysyłania listów, sądził, że dziewczyna potraktowała jednak ich związek tak, jak mówili jej rodzice: szczęnięca miłość, która minęła równie szybko jak się pojawiła. On sam wiedział, że nigdy nie zapomni Alison Nelson. Jednak rodzice Allie nie docenili chłopaka. Noah był inteligentnym, młodym człowiekiem, z ambicjami, by być kimś więcej niż chłopcem na posyłki. Była w nim chęć do pracy, a para zdrowych rąk pozwoliła mu dojść do znacznego majątku w przemyśle metalurgicznym. Podczas wojny walczył w północnej Afryce, w Europie i był przekonany, że to miłość do Allie ochroniła go przed śmiercią. Po powrocie z wojny, chłopak właściwie nie wiedział, co ze sobą zrobić. Po śmierci ojca został całkiem sam. Czas wypełniał remontem starego, kolonialnego domu, który kupił - tak jak obiecał Allie wiele lat temu podczas pamiętnych wakacji. Wyremontowany dom czekał na kupca, ale Noah nie miał serca, by go sprzedać. Trzydziestoletni mężczyzna zaczynał nie mieć serca do niczego, powoli życie zmieniało się w wegetację. W tym samym czasie Allie szykowała się do ślubu z mężczyzną ze swojej sfery: bardzo przystojnym, bardzo bogatym i bardzo zdolnym prawnikiem, któremu wróżono świetną karierę. Wszystko miało się odbyć zgodnie z planem, ale pewnego dnia Allie znalazła w gazecie zdjęcie Noaha na tle wyremontowanego domu, w którego rozwalonym wnętrzu spędzili wiele romantycznych chwil podczas pamiętnych wakacji. Alisson zrozumiała, że, aby móc rozpocząć życie u boku przyszłego męża, musi wrócić do człowieka, z którym rozstała się przeszło dziesięć lat temu i zapytać go, dlaczego im nie wyszło, dlaczego nie zawalczył o ich miłość. Allie przyznaje przed sobą, że i ona cierpiała, dopóki nie poznała Lona Hammonda Juniora, przy którego boku ma stanąć na ślubnym kobiercu. W piękne popołudnie Noah, który przywykł do samotności, nie spodziewał się gości, a już na pewno nie Allie. Jednak dziewczyna przyjechała. Nadszedł czas na wyjaśnienia, na opowieść Allie jak płynęło jej życie w arystokratycznych sferach po skończeniu artystycznej uczelni, ale i po porzuceniu ambicji malarskich. Spędzają ze sobą dwa dni i jedną niezapomnianą noc. Trzeciego dnia pojawia się ktoś, kto burzy sielankę: pani Nelson. Informuje córkę, że jej narzeczony tutaj jedzie oraz oddaje jej listy, które Noah przed laty wysyłał do dziewczyny. Pani Nelson ( może wcale nie była ona taka zła) mówi córce, że musi ona dokonać wyboru, że nie może kochać dwóch mężczyzn jednocześnie. Alison ma trudne zadanie, ale podejmuje decyzję. Czas miał pokazać, czy wybrała dobrze. ,, Zadaje oczywiste pytanie: - No i ? Za kogo w końcu wyszła? - Za tego, za którego powinna - odpowiadam. - To znaczy za którego? Uśmiecham się. - Dowiesz się - mówię cicho- pod koniec dnia. Wtedy będziesz wiedziała. (...) - Chyba wiem, z kim Allie w końcu została. - Naprawdę? - Tak. - Z kim? - Z Noahem. - Jesteś pewna? - Najzupełniej. Uśmiecham się i przytakuję. - Tak, z nim- mówię cicho, a ona uśmiecha się do mnie. Twarz jej promienieje.(...) (...) Noah -słyszę znowu. Noah. To słowo rozbrzmiewa echem w moich uszach. Noah... Noah... Wie-myślę w duchu- wie, kim jestem. Wie. Taki drobiażdżek, a dla mnie to dar z nieba. Ponownie przeżywam nasze wspólne życie, jak ją obejmowałem, kochałem, a ona towarzyszyła mi w moich najlepszych latach. (...) I tak oto ja(...) zatriumfowałem, przynajmniej na chwilę. Przestaję udawać tajemniczego nieznajomego, całuję jej rękę, przytulam się do policzka i szepczę do ucha: - Nigdy w życiu nie przytrafiło mi się nic wspanialszego od ciebie". ,,Pamiętnik" to piękna historia o miłości, która wiele pokonała, potrafi nawet zwalczać straszną chorobę, chociaż tylko na kilka minut każdego dnia. Noah czyta Allie ich historię, by kobiecie powróciła chociaż na krótki moment pamięć, ale i on sam powraca w swoich wspomnieniach do dni ich młodości. Doceniam postawę Noaha, jego siłę, walkę z przeciwnościami, by do czegoś dojść w życiu. Jeżeli chodzi o Alison, to przyznam, że chwilami drażnił mnie jej brak zdecydowania, jej bierność( pisała listy do Noaha, ale nie wysłała żadnego; tak szybko porzuciła marzenia o malarstwie), jakby chciała, by ktoś podjął za nią decyzję. Duży plus dla autora za sympatyczną przecież w gruncie rzeczy postać Lona Hammonda Juniora- chociaż raz rywal nie okazał się ostatnim draniem, który dybie na niewinną dziewczynę. Nicolas Sparks napisał piękną opowieść o miłości aż do końca, kiedy mija uroda, młodość. Warto zauważyć, że historia ta ma jeszcze bowiem drugich, ukrytych bohaterów: są to starość i choroba. Przeraża utrata pamięci, kiedy człowiek nie pamięta niczego i nikogo ze swojej przeszłości, ze swojego życia. Przeraża niedołęstwo, ból, kiedy ciało odmawia posłuszeństwa. A przecież większość z nas to czeka. Sięgnęłam po tę książkę mając świeżo w pamięci jej ekranizację i wydaje mi się, że ta opowieść idealnie nadawała się do sfilmowania. Zyskuje na tym, ponieważ bohaterom ,,Pamiętnika" mimo wszystko troszkę, moim zdaniem, brakuje głębi. Film jest lepszy, ,,mocniejszy" niż książka. Jednak ja poszukiwałam lekkiej opowieści i taką znalazłam. To ciekawa historia, ale nie jakaś wybitna powieść, jednak z pewnością ma swoje zasłużone miejsce w klasyce literatury romansu.

Informacje dodatkowe o Pamiętnik:

Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2010-08-06
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-7659-253-4
Liczba stron: 256
Tytuł oryginału: The Notebook
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Anna Maria Nowak
Ilustracje:Moviestore Collection/MJS/Aldona Krupa
Dodał/a opinię: maja_klonowska