Pokój na piętrze
Rachel Hawkins

Thriller, w którym każdy gra, ukazując światu tę właściwą wersję siebie? W którym tajemnice z tej dalszej i bliższej przeszłości czekają za rogiem, by uderzyć? W którym w końcu każdy kolejny kłamca okazuje się sprytniejszy od poprzedniego?

„Pokój na piętrze” Rachel Hawkins to makabryczna rozgrywka bohaterów, z których każdy wydaje się kierować własnym interesem w świecie na pierwszy rzut oka idealnym, jakim jest luksusowe osiedle z jego bajecznymi rezydencjami zamieszkiwanymi przez pięknych, bogatych i szczęśliwych ludzi.

To do tego luksusu pretenduje Jane, dziewczyna wyprowadzająca psy i zrobi wszystko by się w nim znaleźć. Przystojny wdowiec jest idealnym celem, a Jane nauczona życiowym niełatwym doświadczeniem, wie, jak do niego dotrzeć. Gdy wszystko zmierza w wymarzonym kierunku na jej szczęściu cieniem kładzie się niepewność związana ze śmiercią żony Eddiego przed niespełna sześcioma miesiącami.

Z każdą kolejną stroną coraz głębiej brniemy w świat fałszu i obłudy, poznając elementy misternej układanki zarówno tej związanej ze śmiercią Bei, jak i przeszłością Jane, którą dziewczyna miała nadzieję zostawić daleko za sobą.

Niezmiernie ciekawym okazał się dla mnie zabieg wprowadzenia czytelnika w szczegóły feralnego rejsu sprzed pół roku przez żonę Eddiego Beę, co spowodowało, że niemal do końca nie byłam pewna czy kobieta rzeczywiście utonęła w tej katastrofie.

Równie ciekawie została wykreowana postać Jane, która odcięła bolesną przeszłość i traumatyczne dzieciństwo grubą kreską, a przynajmniej tak jej się wydawało. Teraz jednocześnie pogardza ludźmi, z którymi przebywa, ale drugiej strony im zazdrości, chcąc mieć to, co oni. Co skrywa ta spryciula, manipulantka i drobna złodziejka?

To thriller z rodzaju tych, które najbardziej lubię, wabiący tajemnicami i mrokiem ludzkiej natury, a nie pędzącą akcją. Zaskakujący nieoczywistym zakończeniem i dający jednocześnie pole do własnej interpretacji. Godny polecenia!