Pomarańczki komisarza Montalbano

„Z natury jestem gliniarzem, który nie może się zatrzymać, póki nie doprowadzi sprawy do jakiegoś rozwiązania”.

Niezbyt często sięgam po zbiory opowiadań, chyba że jakieś szczególnie mnie zainteresują. W tym przypadku zadecydował fakt, że nie znam twórczości Andrea Camilleri, a jestem zdania, że takie krótkie formy są idealne na zapoznanie się ze stylem, konwencją i inwencją twórczą danego pisarza.

Pomarańczki komisarza Montalbano to wznowienie zbioru dwudziestu opowiadań o tematyce kryminalnej, w których główne skrzypce gra właśnie tytułowy komisarz Salvo Montalbano. Jest to człowiek nieszablonowy, który ulega pokusom tego świata szczególnie w kwestiach kulinarnych, nieco lekceważąco i protekcjonalnie podchodzi do swoich współpracowników, ale jest na wskroś sprawiedliwy, uczciwy i ma silny kręgosłup moralny. Jego przenikliwy i bystry umysł potrafi rozpracować prawie każdą sprawę, nawet mając minimalne dane do analizy. Akcja opowiadań rozgrywa się na Sycylii w małej miejscowości o nazwie Vigata. Camilleri cudowanie oddał klimat małego włoskiego miasteczka: od stylu życia i bycia mieszkańców, poprzez jedzenie na opisie nadmorskich krajobrazów kończąc. Jednak to, co oprócz tego łączy wszystkie te krótkie historie to po prostu ludzkie tragedie i dramaty. Odpowiadania wyróżnia staromodny już język i szyk zdań, co jednak ma swój urok. Daje to pewne wytchnienie od współczesnych kryminałów naszpikowanych elektroniką, technologią i natychmiastowym dostępem do wielu danych. Historie nie są długie, ale za to bardzo treściwe, co z kolei pokazuje, że Autor jest mistrzem słowa, bo w sposób klarowny dochodzi do sedna problemu i ukazania całej złożoności ludzkiej natury bez „czczej gadaniny”. Oszczędność w słowach jest w tych opowiadaniach sporym atutem, bo dzięki temu można z nich wyciągnąć całą kwintesencję. Przy tym teksty nie są pozbawione humoru, dowcipnych i sarkastycznych uwag, które dodają pewnej pikanterii i mimo wszystko potrafią wywołać uśmiech na twarzy.

Zazdrość, chciwość, gniew, zemsta, szantaż to motywy, które zawsze istniały, istnieją i istnieć będą. Nie jest więc dziwne, że często występują też i w opowiadaniach z komisarzem Montalbano. Nie ma w treści spektakularnych pościgów, a z kart publikacji krew nie leje się strumieniami, co uważam za duży plus, szczególnie, że w obecnych czasach nasz umysł bywa często przebodźcowany. U Camilleri liczy się dedukcja, powolne i mozolne łączenie faktów biorąc pod uwagę ludzkie słabości, czyli mamy solidną porcję detektywistycznej pracy. Słowem – klasyka!

Opowiadana przedstawiają bardzo różnorodne historie i z pewnością każdy znajdzie jakąś, która mu szczególnie przypadnie do serca. Mnie najbardziej spodobały się: Gra w trzy karty, Kawałki sznurka całkiem nieprzydatne, Referendum powszechne i Porwanie.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Noir sur Blanc

Informacje dodatkowe o Pomarańczki komisarza Montalbano:

Wydawnictwo: Noir sur Blanc
Data wydania: 2025-04-02
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788373929944
Liczba stron: 312
Tytuł oryginału: Gli arancini di Montalbano
Dodał/a opinię: Anna Szulist

Tagi: Proza literacka Współczesna proza literacka Proza w przekładzie Literatura kryminalna i detektywistyczna Kryminały detektywistyczno-policyjne Detektywistyczna powieść obyczajowa (cosy mystery)