Szczurynki
Olga Gromyko

41. Szczurynki, to niesamowita książka pełna jedynego w swoim rodzaju "gromykowego" poczucia humoru, w której autorka przeuroczo, a za razem z płynącą z doświadczenia odpowiedzialnością przedstawia prawdziwe życie posiadaczki gryzoni. Lekka i prosta forma, w której Olga przytacza najróżniejsze historie i etapy swojej znajomości z Ryską, Vestą, Fudżi i całą resztą, nie pozwala czytelnikowi oderwać się od historyjek ani na chwilę. Jednak mimo pozornie błahych anegdot, opowieści zawierają w sobie całą troskę, szczęście, radości i boleści płynące z faktu opieki nad szczurętami. Pisarka wzruszająco opisuje wzloty i upadki znajomości z psotnymi istotkami, mądrość i empatię pojawiającą się w ich oczkach oraz swoją ogromną, prostą i niewymuszoną miłość do puchatych pyszczków. Nigdy nie wahając się przy tym przytoczyć chwil, w których ogromnie bała się o ich zdrowie, wątpiła w jakąkolwiek szansę porozumienia, czy smuciła się nad krótkością ich szczurzego żywota. Myślę, że jest to właśnie ta książka, którą powinno dostać każde dziecko błagające rodziców o kupno zwierzątka. Olga Gromyko subtelnie pokazuje, że gryzonie to nie tylko radość, ale i odpowiedzialność. W delikatny sposób dając do zrozumienia, że szczurynki są zwierzątkami, o które należy bardzo dbać i po których czasem trzeba dużo posprzątać. Jeśli przyszły opiekun poczuje obrzydzenie podczas czytania, powinien dobrze się zastanowić, czy rzeczywiście jest gotowy, by w jego ręce oddano żywą istotę. Natomiast opowieści z pewnością spodobają się każdemu miłośnikowi zwierząt. Szczurynki są przedstawione, jako istotki bardzo podobne do ludzi. Mają swoją skomplikowaną, pełną wrażliwości psychikę i humorki. Osobiście, całkowicie rozczuliłam się nad lekturą, przypominającą mi moją własną, niezapomnianą przygodę z gryzoniami: Kiedyś przyniosłam do domu dwie myszoskoczki - siostrzyczki, Naomi i Melani. Potem, w ciągu najbliższych dwóch lat, przez mój pokój przewinęło się ponad siedemdziesiąt myszoskoczków. A nam nie pozostało nic innego jak przekwalifikować Melani na Melka. Obecnie niestety, ze względu na pobyt w akademiku, zwierząt posiadać mi nie wolno. Jednak za każdym razem, gdy czytam którąś ze szczurynkowych opowieści Olgi Gromyko, odnajduję w ich treści własną tęsknotę, która tylko czeka na swój "kawałek podłogi", gdzie dźwięku myszoskoczkowego skrobania na pewno nie zabraknie. Mimo tylu pozytywnych aspektów, nie byłabym sobą, gdybym nie zwróciła uwagi na ogromną ilość błędów zawartych w tej krótkiej książeczce. Z przykrością przyznaję, że jest to najbardziej obfitująca w literówki i sformułowania niepoprawne stylistycznie powieść, jaką czytałam. Brak odpowiedniej korekty można odczuć w każdym rozdziale, zwykle wielokrotnie. Muszę przyznać, że pod tym względem wydawnictwo "Papierowy Księżyc" bardzo mnie zawiodło. Jednakże mimo głębokiego rozczarowania nad poprawnością ich książki, absolutnie nie żałuję, że ją dostałam. Mam jednak nadzieję, że przyszłe wydania zostaną należycie poprawione. Szczurynki były dla mnie bardzo osobistą, pasjonującą lekturą pełna wzruszeń. Polecam ją wszystkim, których serce bije mocniej dla małych i uroczych zwierzaków.

Informacje dodatkowe o Szczurynki:

Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Data wydania: 2015-07-01
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-61386-60-5
Liczba stron: 250
Dodał/a opinię: Zuzanna Bukowska