Legenda Maty Hari, podwójnego szpiega, zapisała się w ludzkiej pamięci także dzięki intrygującej kreacji Grety Garbo. Nawet Paulo Coelho uległ jej urokowi i poświęcił jej kolejną książkę. Oddaje głos swojej bohaterce.
Opowieść składa się z fikcyjnej korespondencji między Margarite Zelle, z pochodzenia Holenderki, a jej adwokatem. Kobieta czeka na proces, ale przekonana o swojej nietykalności, wartości swoich koneksji w wyższych sferach nie wierzy, że wyrok za zdradę Francji zostanie na niej wykonany. Snuje wspomnienia ze swojego niekonwencjonalnego życia.
Dodatkowym atutem są klimatyczne fotografie rodziców i bliskich "tancerki egzotycznej", jej samej u szczycie sławy, ale i mrożące krew w żyłach ujęcie artystki przed plutonem egzekucyjnym.
Wyznania bohaterki odsłaniają jej prawdziwą twarz, osoby przerażająco samotnej i złaknionej choćby odrobiny uczucia. Sama wyznaje że urodziła się w nieodpowiedniej epoce, dlatego nie może niczego naprawić. Wysłano ją do Lejdy, do szkoły z internatem, a rodzice stopniowo tracili majątek, wiec nie miała u nich wsparcia. Bała się ubóstwa, nudnego życia, poznała swój wpływ na mężczyzn już w szkole, gdyż molestował ją dyrektor szkoły. Manipulowała mężczyznami, kochankowie dawali jej prezenty, zapewniali dostatnie życie, ale pragnęła czegoś więcej. Poślubiła Szkota MacLeoda, sporo starszego, z którym wyjechała do Indonezji. Poznała tam lokalne tańce, urodziła troje dzieci, ale za grosz nie miała ochoty na macierzyństwo. Los nie szczędził jej upokorzeń czy tragedii, bo synek został otruty przez służącą. Postanowiła podbić Francję jako tancerka, znalazła sobie menedżera, obracała się w artystycznym światku, na salonach poznała Pabla Picassa, Modiglianiego, ale jej skłonność do konfabulacji była słynna. Coelho nie ocenia swojej naiwnej, pełnej megalomanii i egoizmu bohaterki, aczkolwiek jej opisy działalności szpiegowskiej, doniesienia, w których wspierała Niemców trzeba potraktować z przymrużeniem oka.
Z jednej strony ciesze się, że tym razem Coelho darował nam swoje pseudointelektualne wywody, truizmy o ludzkiej naturze, albo chociaż ograniczył ich ilość, przez co skupił się na pogłębionym portrecie psychologicznym. Można przeczytać.
Wydawnictwo: Drzewo Babel
Data wydania: 2016-11-09
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 200
Tytuł oryginału: A Espia
Język oryginału: portugalski
Tłumaczenie: Zofia Stanisławska
Dodał/a opinię:
Muminka789
Każdy potrzebuje zwierciadła, w którym mógłby się przejrzeć. Pewnie dlatego jedna połowa świata rozgląda się za swoją drugą połową. Paulo...
Podróż przez cały rok w towarzystwie sentencji Paula Coelho Kalendarz na 2014 rok z cytatami z dzieł brazylijskiego mistrza w pięknej szacie graficznej...