Trzecia żona
Ann Aguirre

Thriller małżeński to bez wątpienia mój ulubiony typ thrillera. Kiedyś nałogowo zaczytywałam się w powieściach, w których pierwsze skrzypce grali detektywi ścigający seryjnych morderców. Oczywiście nadal chętnie sięgam po podobne historie, ale coraz częściej wybieram te, których fabuła osnuta jest wokół pozornie idealnego pożycia małżeńskiego, które – jeśli mu się bliżej przyjrzeć – okazuje się skrywać mnóstwo mrocznych sekretów i kłamstw. Zdrady, manipulacje, tajemnice oraz niepewność, kto z małżeńskiej potyczki wyjdzie zwycięsko. Kiedy więc wśród wrześniowych nowości dostrzegłam „Trzecią żonę”, od razu wpisałam ją na listę lektur obowiązkowych. Czy było warto? Czy thriller autorstwa Ann Aguirre nie okazał się kolejnym powtarzającym po raz setny te same schematy fabularne dreszczowcem spod znaku nurtu domestic noir?

Nie będę oszukiwać i wmawiać Wam, że powieść Ann Aguirre porwała mnie od pierwszej strony. Było wręcz przeciwnie. Początek „Trzeciej żony” wydał mi się dość nużący, momentami lektura pierwszych rozdziałów mocno mi się dłużyła, zastanawiałam się, czy te wszystkie obszerne opisy dzieciństwa i nastoletniego życia Marleny naprawdę są istotne. Otóż są, więc warto się przemęczyć. Dzięki temu w większym stopniu będziecie w stanie zrozumieć motywy, które kierowały główną bohaterką. Jeśli początek nie przypadnie Wam do gustu, to zaciśnijcie zęby i książki nie porzucajcie, bo jak już przebrniecie przez to, co najnudniejsze, czytana historia wciągnie Was w wir szalonych wydarzeń, które sprawią, że z trudem będziecie się odrywać od czytania.

Wiem, że czytelnicy na temat „Trzeciej żony” zdania mają podzielone. Wielu zarzuca Aguirre sięganie po utarte schematy, część czytelników krytykuje naciągane zwroty akcji, przewidywalne zakończenie i słaby styl. I może nawet jest w tym trochę prawdy, ale jednego amerykańskiej pisarce odmówić nie można – talentu do budowania napięcia i niepokojącej, a jednocześnie bardzo intrygującej atmosfery. Podczas lektury z dużą łatwością jesteśmy w stanie wczuć się w sytuację Marleny, choć jest ona doprawdy trudna. To jeden z tych thrillerów, w których główny bohater, któremu w teorii powinniśmy kibicować, nie jest postacią kryształową. Nie mamy wątpliwości, kto w powieści Aguirre jest tym złym i – nie zdradzę Wam zbyt wiele – mówiąc, że tą osobą jest Michael. Bezlitosny brutal, który chełpi się swoim majątkiem, układami i władzą. Mężczyzna, który dla idealnego wizerunku jest gotów zamienić życie żony w prawdziwe piekło. To nasz czarny charakter, ale Marlena też ma swoje za uszami.

„Trzecia żona” to bardzo przyzwoity thriller psychologiczny z mocno rozwiniętą warstwą emocjonalną. Ann Aguirre stworzyła powieść, którą czyta się jednym tchem i – warto to podkreślić – z niesłabnącym zainteresowaniem. Do czytanej książki wracałam z przyjemnością i ogromną chęcią poznania dalszych losów bohaterów. Przedstawiona przez Aguirre historia wciąga bez reszty, porusza, wstrząsa brutalnością i brakiem empatii, a także skłania do przemyśleń odnośnie kondycji współczesnego małżeństwa oraz tego, jak zły potrafi być człowiek, jak wiele daje nam władza i co to znaczy być zdeterminowanym i za wszelką cenę dążyć do celu. Choćby ceną za jego osiągnięcie miała być śmierć. Polecam z czystym sumieniem!

zliteraturazapanbrat.wordpress.com

Informacje dodatkowe o Trzecia żona:

Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2020-09-02
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788381952156
Liczba stron: 400
Tytuł oryginału: The Third Mrs. Durst
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Anna Pochłódka-Wątorek
Dodał/a opinię: KasiaKatarzyna44

Tagi: Thrillery i suspens bóg