PIONIERZY NAUKI
„Doktor Bogumił” to pierwszy tom cyklu Uczniowie Hippokratesa Ałbeny Grabowskiej. Autorka, która sama z wykształcenia jest lekarką, zabiera nas w swojej opowieści do mrocznych dziejów medycyny dziewiętnastego wieku, gdzie choroby szerzyły się masowo, a szpitale były siedliskiem brudu i zarazków.
Bogumił Korzyński to młody i ambitny adept sztuki lekarskiej. Jego marzeniem jest zostanie specjalistą chorób kobiecych. Jednym z powodów tej decyzji jest miłość do żony, która wyjątkowo ciężko znosi każdy kolejny poród. Pochodzący z nizin społecznych Bogumił, nie mógłby ukończyć studiów medycznych, gdyby nie nieoczekiwany spadek po zamożnej ciotce i małżeństwo z pochodzącą z dobrze sytuowanej rodziny Domicelą. Co jednak, gdy okaże się, że cały jego świat zbudowany jest na kłamstwie?
Na przykładzie losów doktora Bogumiła i jego rodziny Ałbena Grabowska z wielkim rozmachem rysuje nam codzienność życia w dziewiętnastowiecznej Warszawie. Miasto pod zaborem rosyjskim jest biedne i zaniedbane. Praktyka szpitalna pokazuje Korzyńskiemu jak bardzo wsteczny bywa świat nauki. Profesorowie, wielokroć prezentujący średniowieczną mentalność, są betonami na drodze rozwoju medycyny. Zabobonne praktyki felczerskie, nieufność wobec nowej wiedzy i trwanie na z góry ustalonych pozycjach są codziennością. Dziewiętnastowieczny szpital, gdzie lekarze wykonują sekcje zwłok, a następnie odbierają porody lub amputują kończyny na czas, niekoniecznie jest miejscem do którego ktokolwiek chciałby trafić. Autorka barwnie opowiada dzieje rozwoju medycyny, opowiada o jej pionierach, ludziach, którzy jako prawdziwi pasjonaci często poświęcali życie dla dobra nauki. Każdy rozdział książki poprzedzony jest krótką opowieścią o jakimś znanym lekarzu . To bardzo interesujący zabieg i osobiście dobrze się bawiłam oraz zgłębiałam wiedzę, ponieważ każdy z tych życiorysów dodatkowo zbadałam. Nie sposób również nie wspomnieć o tym, że Ałbena Grabowska pisze po prostu perfekcyjnie. „Doktor Bogumił” to zarówno dramat, powieść psychologiczna jak i pełen napięcia thriller. Tak duży miks gatunkowy, na dodatek osadzony w dawnej epoce , to niełatwy zamysł. Tymczasem pisarka poradziła sobie po prostu rewelacyjnie. Jest to piękny obraz smutnej, ale i pasjonującej ery wynalazków i potęgi ludzkiego umysłu. Niesamowita saga rodzinna i wyśmienite kreacje bohaterów. A także pełen napięcia wątek kryminalny.
Dużą uwagę należy poświęcić postaciom wykreowanym przez Grabowską. Domicela i jej mieszczańska rodzina, to wręcz wzorcowe pozytywistyczne typy. Matka Leokadia żyjąca wieczną grą pozorów i obawiająca się o reputację rodu. Siostra Helena miękka i przypodobująca się możnym. Druga z sióstr – Augusta – brzydka siostra, która swoim buntowniczym usposobieniem przynosi ujmę wielce szanownej rodzinie. I Domicela, dobra dusza, która stara się wśród całej tej plejady osobowości łagodzić konflikty i normalnie żyć, a główną jej motywacją jest dobro męża i dzieci. I ten los kobiet tamtych czasów, tak trudny, będący niekończącym się podporządkowaniem ojcom, mężom, kochankom, tak barwnie i realistycznie przedstawiony. Mnie w ogóle podobają się stworzone przez Grabowską postacie. Lokaj Henryk, brat Bogumiła Dariusz, safandułowaty Leopold – to prawdziwa galeria wyśmienitych portretów psychologicznych.
„Doktor Bogumił” to wielowątkowa powieść i wielkie pomieszanie gatunków, które swą płynność zawdzięcza lekkiemu pióru pisarki. Bardzo ładnie jest to wszystko spięte, kompatybilne można rzec. Wiele emocji towarzyszyło mi w trakcie lektury tej książki : niedowierzanie, szok, zaskoczenie, radość i smutek. To taka bardzo życiowa historia. Mimo osadzenia akcji w dziewiętnastym wieku łatwo dostrzeżemy, że bohaterowie borykają się z takimi samymi problemami jak my. Ze względu na złożoność tej powieści nie jest nawet łatwo o niej opowiadać, by zbyt wiele nie zdradzić i nie odebrać innym czytelnikom radości z lektury. To jest po prostu piękna książka. Bardzo dojrzała i napisana z ogromnym zaangażowaniem. Nie da się nie zauważyć jak dużą wrazliwością odznacza się autorka. „Doktor Bogumił” pochłonął mnie całkowicie już od pierwszych stron. Książka ma wartką akcję, jest poruszająca, pełna ciekawostek i taka barwna, że z trudem się ją odkłada. To jedna z tych powieści, które na długo z nami pozostają. Napisana z dużą lekkością i wdziękiem, a jednocześnie traktująca o bardzo ważnych problemach. Fenomenalna książka, którą polecam całym sercem. Zarówno miłośnikom obyczajowych powieści jak i tym, którzy lubują się w mrokach ludzkiej duszy. Wystawiam najwyższą diabelską ocenę 6. I gorąco polecam.
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2020-08-12
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 512
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
chico6401
Trzecia, ostatnia już część opowieści o obdarzonej niezwykłym darem kobiecie. Dzięki odprawionym niegdyś przez matkę czarom, Alicja żyje tak, jak nie żył...
Poznaj kolejne sekrety kuchni rodziny Winnych Nie ma wątpliwości, że kulinaria są nieodłączną częścią dziedzictwa narodowego. Czy można wyobrazić...