Upiór Opery
Leroux Gaston

Niestety zawiodłam się na tej książce. Po wielkim zauroczeniu i fascynacji musicalem, spodziewałam się wielkiego bum z fajerwerkami, a dostałam średnio przedstawioną historię. Dodatkowo "problemem" było samo wydanie książki - nie dość, że jakaś skrócona wersja, z pominiętymi całymi zdaniami, to jeszcze dziwne i męczące tłumaczenie + literówki! Postać ehm... KRYSTYNY jak dla mnie jest straszna i straszny jest rozdźwięk między książkową i filmową kreacją. Leroux przedstawił ją w trochę dziecinny sposób, po części niezdecydowaną, można powiedzieć naburmuszoną i zadufaną śpiewaczkę. Dla mnie Christine zawsze była delikatną, skromną dziewczyną, a książkowy opis jakoś... nie wpasował się za bardzo w ten obraz. Co do postaci Upiora...wszystko fajnie, tylko trochę zastanawia mnie opis jego wyglądu i szkoda, że nigdzie nie padło chociaż słowo wyjaśnienia co to za mutacja, choroba czy cokolwiek, że był taki zniekształcony. I odwieczne pytanie, które zawsze sobie zadaję w takich sytuacjach (bo czy sprawa niepodobna do trójkąta Heleny, Bohuna i Skrzetuskiego? Czy Helena też nie patrzyła na reputację, wygląd? )czemu Christine wybrała Raoula? Przez wygląd, pozycję, pieniądze? Gdyby Upiór był przystojny miałby większe szanse? Przecież był w stanie ją uwieść głosem, wszystko było piękne póki Christine nie zachciało się próżnie sprawdzać jak wygląda jego twarz pod maską. Czy jego w sumie poddańcza miłość była gorsza od uczucia, którym obdarzył ją wicehrabia? Kolejny dowód na to, że pokrzywdzeni przez los albo kontrowersyjni bohaterowie zawsze mają gorzej, gdy to kobieta ma decydować kogo woli - bo niestety w dużej mierze opiera swój wybór nie na duszy tylko na zewnętrznych cechach.

Informacje dodatkowe o Upiór Opery:

Wydawnictwo: Książnica
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-7132-761-7
Liczba stron: 216
Dodał/a opinię: Marta Olszewska