W kleszczach lęku
Henry James

 Do starej posiadłości, zachowanej w stylu wiktoriańskim, przybywa młoda kobieta, która ma pracować jako guwernantka. Nie znamy imienia bohaterki. Wiemy jedynie o niej tyle, że ma sprawować piecze nad dwojgiem sierot. Wuj dzieci jest wiecznie nieobecny. W dworze funkcje gospodyni sprawuje pomoc domowa. Guwernantka jest bardzo zadowolona z pracy. Miles i Flora nie są kłopotliwi. Są to urocze, chętnie do nauki dzieciaki. Sielanka trwa do momentu, gdy podczas spaceru bohaterka spotyka dziwnego mężczyznę . Z początku uważa, że jest to jakiś obcy, który wtargnął na teren posiadłości. Mężczyznę widuje także na wieży, która jest zamknięta od zewnątrz. Dziwi ją ten fakt. Swoimi obawami dzieli się z gospodynią. Ta po przedstawionym opisie  dochodzi do wniosku , że jest to pracownik posiadłości, który nie żyje....

Choć autor -  Henry James  był przedstawicielem literatury amerykańskiej, to jego język do złudzenia przypomina literaturę XIX wieku w Wielkiej Brytanii. 

Pisarz w swojej powieści praktycznie wcale nie opisuje otoczenia, zwyczajów, społeczeństwa . Całą uwagę czytelnika skupia na dziwnych wydarzeniach w posiadłości. Liczy się tylko to , co dzieje się w z bohaterami, jakby nic poza posiadłością nie istniało.

Styl, którym się posługuje oprócz minimalizmu charakteryzuje się także zawiłością języka. Czytając książkę, często się gubiłam, traciłam wątek, co mnie brzydko mówiąc- wkurzało. 

Niektóre wypowiedzi stawały się dla mnie nierealne, naciągane i pełne nieistotnych frazesów. I choć Henry James podszedł do powieści bardziej na zasadzie ukazania psychologi bohaterki, to nie jest to czego oczekiwałam.

Czuję się zawiedziona i to dosłownie. Zaczynając czytać moją uwagę zwróciło podobieństwo do stylu rodem z powieści sióstr Bronte. Zasugerowana tytułem liczyłam na lęk, strach, dreszcz, wydarzenia, które zjeżą włosy na głowie. A dostałam namiastkę tych odczuć. 

Książka jest słaba. Niestety odkładam ją na półkę pozycja "taka sobie". Nie skreślam pisarza. Być może inne będą lepsze, intensywniejsze, ciekawsze. Czas pokaże.