Wysłannicy (tom 1). Larista
Melissa Darwood

Jestem ogromną fanką romansów i bardzo chętnie po nie sięgam. A jeśli jest jeszcze dodany wątek fantastyczny, to autor już mnie kupił. Historia nie musi być wartka, porywająca czy niewiadomo jak ambitna, bo w większości przypadków i tak się wciągnę, i znajdę romans nawet tam, gdzie go nie ma. Tutaj nie musiałam długo szukać, bo miłość odgrywa ogromną rolę w tej książce.

                Zaczynamy historię z Larysą, która śni o swojej własnej śmierci. Dziewczyna właśnie obchodzi osiemnaste urodziny, a jej największym marzeniem jest spotkanie prawdziwej miłości. Pewnego dnia na jej drodze staje Gabriel; niesamowicie przystojny i, jak się wydaje na początku, wysoce niewychowany, bo zamiast pomagać umierającej kobiecie, tylko stoi i na nią patrzy. Larysa jednak już widziała Gabriela – w swoim śnie. Oraz później, przy wypadku samochodowym. Dziwnym trafem Gabriel pojawia się wszędzie tam, gdzie ktoś umiera. Larysa spotyka też Daniela, również przystojnego, choć już znacznie mniej miłego chłopaka, który plecie jej niezrozumiałe rzeczy i śmierdzi siarkowodorem. Jak się okazuje, mężczyźni się znają. Między Larysą a Gabrielem pojawia się więź, jednak ten cały czas coś przed nią ukrywa. Larysę ciągnie do Gabriela, ale nie chce żadnych tajemnic. Okazuje się jednak, że czasem tajemnice są znacznie bezpieczniejsze od prawdy.

                Nie powiem, z początku nie byłam zachwycona. Osiemnastolatka, która marzy jedynie o tym, by mieć chłopaka i od wielu lat życzy sobie tego zdmuchując świeczki… zapowiadało się dosyć płytko i schematycznie. Bałam się, że Larysa będzie tak zaślepiona tą głupią potrzebą, że będzie mnie cały czas irytować, a Gabriel będzie typowym chłopcem, który nie chce miłości, ale jednak chce. Jednak ku mojej uciesze, wszystko wyszło inaczej. Larysa, mimo początkowej niechęci, okazała się bystrą i zwyczajną dziewczyną, która miała również ciekawe hobby, więc nie skupiała się tylko na chłopakach. Gabriel był czarującym, nieco zagubionym w nowej sytuacji mężczyzną. Cieszyłam się, że bohaterowie nie zostali wzięci z kosmosu i byli naprawdę myślącymi istotami. Zarówno główni, jak i drugoplanowi.

                Jestem naprawdę oczarowana pomysłowością, jaką wykazała się pani Darwood i historią miłosną, jaką stworzyła. Tytuł książki nie wziął się znikąd i nawet ma swoją własną historię, co bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Jestem również pod wrażeniem badań i rozeznania autorki w historii i tym, jak wplotła ją do powieści. Nie znam się kompletnie i nie wiem, czy to wszystko jest wymyślone, czy tylko niektóre momenty, ile z tego działo się naprawdę, ale w każdej sytuacji należą się brawa, bo potrzeba na to dużo pomysłowości i cierpliwości. Podoba mi się, że nie są to kolejne wampiry czy wilkołaki (choć i przy tym nie miałabym nic przeciwko), a coś świeżego, co być może jest już znane, ale napisane przez autorkę po swojemu.

                Historia ogólnie nie pędzi jak szalona, nie ma fajerwerków, ale jest zaskakująca i wciągająca. Autorka zadbała o ciekawe zwroty akcji i sprawiła, że nie czułam nudy podczas czytania. Choć do samego romansu, a mianowicie do uczuć, których jakoś mi zabrakło, mogłabym się przyczepić, to całość oceniam bardzo pozytywnie i chętnie sięgnę po kolejne części Wysłanników.

Informacje dodatkowe o Wysłannicy (tom 1). Larista:

Wydawnictwo: Illuminatio
Data wydania: 2018-06-15
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788366074095
Liczba stron: 320
Dodał/a opinię: Kamila Kaczmarska