Wzorzec zbrodni

A dam 5, bo była to całkiem ciekawa książka. Trochę spodziewałam się czegoś innego, jednak to, co autor przedstawił było równie przyjemne. Dużym plusem jest postać Johna Tallowa. Właśnie takich detektywów wolę - trochę chamskich, cynicznych, wycofanych społecznie, "walczących" w słownych potyczkach ze swoimi przełożonymi i takich, których nie interesują układy na wyższym szczeblu i wykonują swoją robotę, nawet jeśli mają podpaść jakiemuś ministrowi, burmistrzowi, głównemu szefowi policji itp. O czym jest książka? Można powiedzieć, że o układance (w której elementami są egzemplarze broni, która jak się okazuje nie była wybierana na chybił-trafił), którą próbuje rozwiązać główny bohater detektyw Tallow (który na początku książki został w nieprzyjemnych okolicznościach pozbawiony partnera i musi walczyć o "przetrwanie" na stanowisku). Dlaczego? Nie ma tutaj tak naprawdę zbrodni dokonywanych w czasie rzeczywistym, gdzie można opisać modus operandi, wiktymologię i tak dalej. Tallow odnajduje mieszkanie pełne, poukładanej w specyficzny sposób, broni. Otwiera tym puszkę Pandory. Duet z CSU (który ma obszerną wiedzę na temat broni, co jest fajne, bo można samemu dowiedzieć się czegoś ciekawego) - Scarly i Bat przekazują mu nieprzyjemne wiadomości - każda z broni pasuje do nierozwiązanej sprawy morderstwa zarówno sprzed kilku miesięcy, jak i sprzed kilkunastu lat. Jakby tego było mało jeden z pistoletów prawdopodobnie jest bronią legendarnego Davida Berkowitz'a, czyli Syna Sama (duży plus dla autora za taki smaczek), który to Charter arms bulldog 44. powinien spoczywać w magazynie dowodów rzeczowych. Łowca... najbardziej dziwaczna postać w całej książce. Dodatkowo... czy jestem ślepa albo jakoś nieuważnie czytałam końcówkę, że nigdzie nie wyłapałam imienia mordercy (który cierpiał na schizofrenię)? Dość dziwne, bo zazwyczaj na sam koniec dostajemy jednak jakieś personalia i motywy działania, a tutaj... niekoniecznie. Zabrakło mi nagłych zwrotów akcji, jakiegoś zgrabnie budowanego napięcia, które sprawi, że nie będziemy mogli oderwać się od lektury. Wszystko było dość monotonne, Tallow krąży sobie od CSU, przez miejsce odkrycia broni, do szefostwa, dowiaduje się więcej o broni, odkrywa powiązania między trójką dawnych przyjaciół - założycielem firmy ochroniarskiej, zastępcą komendanta (który robił wszystko, byle "ukręcić łeb" sprawie z "magazynem" broni) i biznesmenem, który zajmował się nieruchomościami, na spokojnie przygotowuje pułapkę na Łowcę. Wszystko toczy się podobnym tempem. Jedna z bardziej "ekscytujących" akcji miała miejsce na sam koniec, gdy Tallow ścigał naszego schizofrenika, ale to trochę za mało. Mimo fajnego, przystępnego języka, zabarwionego czarnym humorem, czy świetnymi porównaniami, dość powoli czytało mi się tę książkę. Nie wiem, czy to kwestia braku czasu i czytania małymi kawałkami i rozdziałami, czy jednak coś mi nie pasowało w składni. Raczej to pierwsze. Ale ogólne wrażenia bardzo pozytywne i mogę z czystym sumieniem Wzorzec zbrodni polecić.

Informacje dodatkowe o Wzorzec zbrodni:

Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: 2014-10-04
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788379242450
Liczba stron: 296
Tytuł oryginału: Gun Machine
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik
Ilustracje:Paweł Szczepanik/Philipp Henzler
Dodał/a opinię: Marta Olszewska