Za maską wroga

​
​Książki, które potrafią mnie wciągnąć bez reszty, są dla mnie na wagę złota, a „Za maską wroga” Anny Rybakiewicz bez wątpienia do nich należy. To nie jest historia o wojnie w jej oczywistym wymiarze. To opowieść o wewnętrznej walce, moralnych dylematach i miłości, która w trudnych czasach musiała przybrać maskę obojętności.

​Od początku zakładałam, że to będzie porywająca historia, ale to, co dostałam, przerosło moje oczekiwania. Ta opowieść to misternie namalowany obraz, którego paleta barw jest złożona z emocji, lęku, bólu i nadziei. Przez całą lekturę miałam wrażenie, że Anna Rybakiewicz zamiast słów używa pędzla, którym maluje obrazy w moim sercu.

​Amelia, główna bohaterka, jest malarką, dla której sztuka jest zarówno ukojeniem, jak i przekleństwem. Jej historia jest jak labirynt, który poznajemy z różnych perspektyw czasowych. W 1941 roku jej pędzel staje się narzędziem przetrwania, ale też świadkiem dramatu i zdrady. To właśnie w okresie wojny życie Amelii otoczył cień, który podąża za nią aż do Afryki, gdzie ciężko doświadczona kobieta szuka swojego nowego ja. Jednak przeszłość wciąż nie daje o sobie zapomnieć. Dopełnieniem całej opowieści są wspomnienia z dzieciństwa i pierwsza miłość do niebieskookiego chłopca.

​Zafascynowały mnie niesamowite kreacje bohaterów. Ich psychologiczna głębia i złożoność pozwoliły mi przeżywać tę opowieść sercem. Zarówno komendant Blumentritt, jak i Amelia skrywali się za maskami, które ukrywały ich prawdziwe uczucia. Ich spotkanie było bolesne w skutkach, ale też pełne nadziei. Myślę, że oboje byli przekaźnikiem wartościowego przesłania: by nie osądzać, gdy nie znamy całej prawdy. Ich losy to podróż ku zrozumieniu, że nawet w najciemniejszych czasach można znaleźć przebłyski człowieczeństwa.

​„Za maską wroga” to książka o miłości, która kwitnie na popiołach, i o zdradzie, która zmienia życie na zawsze. Ale przede wszystkim to poetycka opowieść o odnajdywaniu siebie na nowo, o malowaniu nadziei na płótnie zniszczonego świata. To lektura, która pozostawia po sobie ślad – głęboki, melancholijny, ale też napełniający siłą.

​Czytając tę książkę, czułam, że Anna Rybakiewicz nie opowiada, ale maluje słowami historię, która wzrusza i nie pozwala o sobie zapomnieć. Totalnie urzekło mnie pióro autorki! Jest niesamowicie plastyczne, zrozumiałe i naturalne. Słowa płynnie układają się w zdania i tworzą imponującą opowieść, łączącą fikcję z prawdziwymi wydarzeniami.

​Dla mnie ta powieść jest idealna. Ma wszystko, czego szukam w literaturze: pozwala na przemyślenia, dotyka ludzkiej psychiki, bierze pod lupę wątek moralnej niejednoznaczności, pokazuje siłę i determinację kobiet oraz uczy empatii. To jedna historia: złożona, bolesna i piękna, której symbolem są niezapominajki.
​Polecam całym sercem!

Informacje dodatkowe o Za maską wroga:

Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2025-09-24
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788384026809
Liczba stron: 400
Dodał/a opinię: anetaiksiazki

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna