Nie jest to moje pierwsze spotkanie z piórem Dominiki. Czytałam jej rewelacyjną powieść "Bieg do gwiazd", który na prawdę przypadł mi do gustu, mam również porównanie, jak radzi sobie w antologiach. Zdecydowanie wolę te dłuższe formy w jej wykonaniu. Recenzowana dziś lektura, przeczytana została przeze mnie w bardzo szybkim czasie. W jedno, urodzinowe popołudnie. Miło było powrócić do świata wykreowanego przez autorkę, do bohaterów, których bardzo polubiłam. Styl, jakim posługuje się Dominika, jest lekki, przyjemny. Czyta się szybko i płynnie. Niemal od razu jestesmy wciągnięci do pokręconego świata głównej bohaterki.
Grace jest naszą główną postacią, naszym narratorem. Dowiadujemy się o jej przeszłości, trudnościach, z jakimi się zmagała oraz o wielkiej miłości, która ją spotkała i tego, co z niej teraz zostało. Od tamtych trudnych momentów mijają cztery lata, kiedy po raz kolejny życie wali jej się na głowę. Nie potrafiłam zrozumieć niektórych jej zachowań, denerwowała mnie, jednak tym samym, była ona prawdziwa. Pokazywała, jak trudno wyrwać się ze szponów nałogu...
W tej książce definitywnie moją sympatię zdobył Lucas i Marcel. Ci dwaj sprawili, że czytałam po raz drugi tę książkę z wielkim zainteresowaniem i przyjemnością. Oboje byli różnymi charakterami... O jednym czytamy tylko kilkanaście stron, o drugim nieco więcej. Ale i tak będę właśnie #teamMarceliLucas.Wzbudzili we mnie tyle różnych emocji, od tych dobrych, pożądanych, po te złe, smutne...
Postacie są tutaj wykreowane na prawdę dobrze, osoby takie jak w książce spokojnie spotkamy na co dzień.
Temat, którego podjęła się Dominika jest niezwykle trudny. Nie każdy ma tę umiejętność przekazania pewnych informacji, opowiadania o nich w taki sposób, by nie potraktować tego po macoszemu. Widzimy tutaj nawrót uzależnienia. Widzimy walkę o powrót do normalnego życia, chęć powrotu... Widzimy, jak potrafi ciągnąć do używki, czytamy to, co myśli bohaterka. Nie ma co ukrywać, że jest to choroba cywilizacyjna XXI wieku. Była i będzie... Niestety. Nie jest łatwo z tego wyjść, jednak znam ludzi, którzy już nie piją kilka lat, albo i kilkadziesiąt. Więc da się, potrzeba tylko ogrom samokontroli...
Książkę czyta się szybko, ponieważ wiele się w niej dzieje. Nie ma tutaj zbędnych opisów, dialogi i przemyślenia są równomiernie rozłożone, nie ma tutaj nadmiaru zbytecznego tekstu. Wiele różnych wątków się tutaj pojawia, jednak każdy jest doprowadzony do końca. Z tego, co czytamy, mogłoby się wydawać, że nie będzie happy endu. Książka zdecydowanie przez większość jest zdominowana negatywnymi emocjami... Jednak pamiętajmy, że nadzieja umiera ostatnia, ale nikt nie może pozwolić jej odejść ot tak. Bez walki...
Reasumując uważam, że ta książka opisuje jeden z wielu przypadków osób, które są uzależnione. Po drugie ta książka jest na tyle prawdziwa, że nie sposób ją ominąć. Jeżeli potrzebujecie lekko napisanej powieści, o trudniejszej tematyce - to zachęcam bardzo. Jeśli boicie się oporów ze względu na pióro - nie bójcie się, bo nie ma czego. Nie jest to język naukowy, więc wszystko zrozumiecie. Oczywiście polecam wszystkim, którzy mają już jakąś powieść Dominiki za sobą oraz wszystkim tym, którzy nie mieli jeszcze okazji jej przeczytać. :)
Informacje dodatkowe o Zacznę od nowa:
Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2020-02-11
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 256
Dodał/a opinię:
Karmelek3
Kup książkę Zacznę od nowa
Zobacz także
Świat BDSM potrafi być kuszący... Magda jest atrakcyjną kobietą, świadomą tego, jakie wrażenie wywołuje na mężczyznach. Na co dzień zajmuje się fotografią...
Może i moja historia miłosna nie jest zbyt szczęśliwa, ale przynajmniej jest moja. Jestem pewna, że ciekawszej dawno nie słyszeliście. Aleksandra nie...
