Inne wydania:
Po raz kolejny powracam do tej książki. Bardzo poruszająca, nie łatwo pisać o niej opinię. "Zdążyć przed Panem Bogiem" jak na zawsze powinno zostać w spisie lektur obowiązkowych w szkołach.Świadectwo Marka Edelmana każdy powinien znać. Jest to na pewno książka, która pozostanie w pamięci na zawsze. O wielu książkach, które czytaliśmy szybko zapomnimy, zapomnimy tytuły, autorów, ich treść, bohaterów. O "Zdążyć przed Panem Bogiem" nigdy nie zapomnisz!
więcej
Informacje dodatkowe o Zdążyć przed Panem Bogiem:
Wydawnictwo: a5
Data wydania: 1997-04-01
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 109
Tytuł oryginału: -
Język oryginału: polski
Tłumaczenie: -
Ilustracje:-
Dodał/a opinię:
Aleksandra Rakoczy
POLECANA RECENZJA
ZDĄŻYĆ PRZED PANEM BOGIEM
Hanna Krall to polska dziennikarka i pisarka. Urodzona w 1937 roku w Warszawie w rodzinie żydowskiej Polka, w czasie II wojny światowej straciła wszystkich bliskich. Sama reporterka tylko cudem uniknęła śmierci, ponieważ szczęśliwie została wykradziona z transportu. Pisarskim debiutem Krall jest ziór reportaży z 1976 roku "Na wschód od Arbatu", ale największy rozgłos przyniosła jej tłumaczona na wiele języków książka "Zdążyć przed Panem Bogiem" - zapis rozmowy z Markiem Edelmanem, lekarzem i ostatnim żyjącym przywódcą powstania w getcie warszawskim.Najz...
więcej
Kup książkę Zdążyć przed Panem Bogiem
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Edelman jest jedynym żyjącym człowiekiem spośród tych, którzy uczestniczyli po stronie powstańców.
Więcej
REKLAMA
Zobacz także
Inne książki autora
Fantom bólu. Reportaże wszystkie
0
Zebrane w jednym tomie wszystkie reportaże Hanny Krall, opowiadające o losie, Zagładzie i pamięci. Fantom bólu to publikacja wyjątkowa: kultowe...
Zdążyć przed Panem Bogiem. Hipnoza. Biała Maria
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Piąty tom dzieł zebranych znakomitej pisarki i reporterki. Nie tylko dla kolekcjonerów Zdążyć przed Panem Bogiem to jeden z najsłynniejszych utworów Hanny...
Nie denerwowałem się - pewnie dlatego, że właściwie nic nie mogło się zdarzyć. Nic większego niż śmierć, zawsze chodziło przecież o śmierć, nigdy o życie. Być może tam wcale nie było dramatu. Dramat jest wtedy, kiedy możesz podjąć jakąś decyzję, kiedy coś zależy od ciebie, a tam wszystko było z góry przesądzone. Teraz, w szpitalu, chodzi o życie- i za każdym razem muszę podejmować decyzję. Teraz się denerwuję znacznie bardziej.
Więcej