Są takie powieści, które odnosisz wrażenie, że nie czytasz, tylko sam pisarz siedzi tuż obok Ciebie i snuje opowieść o dawnych czasach. Tak jest i z tą książką. Nie łatwa to historia, jako i czasy , które opisuje. Jako i powojenna opowieść o mieście Wrocławu i jego mieszkańcach.
To powieść pełna emocji, brutalna, przesycona złem i walką o przetrwanie. Bo choć wojna się skończyła, to nastały trudne czasy dla głównych bohaterów.
A bohaterów ta powieść ma wielu: niemieckie kobiety, które oddają siebie, by przetrwać. Szlachetny i dobry powstaniec, którego tragiczna historia udowadnia, że uczciwość nic w tamtych czasach nie znaczy. Czy Żyd, który aby przeżyć zmienia tożsamość. Takich ludzi w powieści jest wielu, a każdy dźwiga na swych barkach piętno tajemnicy i tragedii. Tylko, czy będzie w stanie je unieść do końca.
Chociaż w powieści jest mało dialogów, a narracja skupiona jest raczej na opowiadaniu czytelnikowi o powojennej historii Wrocławia to powieść czyta się z wyjątkowym zainteresowaniem , ze względu na fabułę i rys historyczny, wzbogacony wycinkami z ówcześnie wydawanych gazet.
A Wrocław to w powojennych czasach prawdziwy tygiel narodowościowy. Niemców, którzy muszą opuścić swoje Breslau. Sowietów, którzy w brutalny i pozbawiony ludzkich instynktów sposób próbują sprawować władzę. Jak i Polaków, którzy przybywają na te Ziemie Odzyskane bo przecież tu obiecywano im raj na ziemi, a w rzeczywistości zastają piekło.
Pisarka tymi historiami niezwykle umiejętnie gra na uczuciach czytelnika. Wzbudzając raz smutek, raz podziw, a czasem i obrzydzenie. Udziela jednocześnie, nam czytelnikom solidnej lekcji historii. Historii, której część niestety nie jest tylko wymyśloną fabułą, ale kiedyś miała miejsce naprawdę.
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Data wydania: 2025-04-09
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię:
Zaczytanyzakatek