Życie nocne
Nora Roberts

„Życie nocne” jest opowieścią o życiu Harry’ego Bootha. Od czasów wczesnego dzieciństwa, kiedy z powodu choroby nowotworowej matki, dziewięcioletni wówczas Harry, zdecydował się wziąć na siebie odpowiedzialność i zaczął kraść. Chłopak musiał szybko dojrzeć, aby sprostać roli opiekuna rodziny. Miał wprawdzie ciotkę, która pomagała jak mogła, ale Harry chciał być niezależny i sam zadbać o chorą mamę. Włamywał się do luksusowych domów i wynosił z nich wartościowe rzeczy, które mógł spieniężyć. Po śmierci matki nie zrezygnował z nocnego życia. Nadal kradł i był w tym fachu coraz lepszy, zmieniał tożsamość, aby nikt nie odkrył jego prawdziwego zajęcia. Za dnia uczęszczał jako wolny słuchacz na jeden z uniwersytetów. Kształcił się, uczył się języków obcych, a nocą się bogacił. Na uniwersytecie poznał Mirandę. To spotkanie okazało się punktem zwrotnym w jego życiu, czymś, dla czego był gotów zrezygnować z dochodowego zajęcia. Los jednak chciał inaczej. Postawił na drodze Harry’ego wpływowego i bogatego kolekcjonera, który miał dla niego zlecenie i nie zamierzał na tym jednym zadaniu poprzestać. Jak to się zakończyło dla Harry’ego, który bardzo pragnął zmian, przeczytacie w powieści.

Powieść, objętościowo spora, bo licząca blisko 640 stron, została podzielona na trzy części. Akcja całości nie jest równa. W pierwszej części poznajemy Harry’ego, kiedy ma dziewięć lat i decyduje się kraść, ponieważ jego mama zachorowała na raka. Ta część, mimo że wzruszająca, jest najwolniejsza, przez co może odrobinę nużyć. Tym bardziej, że nie brakuje tu szczegółowych opisów. Tym, co najbardziej ujmuje w pierwszej części jest fakt, jak bardzo to małe jeszcze dziecko stara się ulżyć matce, zapominając o swoich potrzebach, jak bardzo się o nią troszczy. Wystarczy przypomnieć sobie nas samych, albo nasze pociechy w podobnym wieku. Łatwo wtedy wyobrazić sobie, jak różne od zwyczajnego życie prowadził w młodości Harry. I na jakie poświęcenia było tego chłopca stać. To aż niewiarygodne, że chłopiec w takim wieku potrafił myśleć jak dorosły i jak dorosły wziąć na siebie tak dużą odpowiedzialność. Oczywiście droga, którą wybrał, nie jest godna pochwały, lecz to, że działał, że starał się coś zmienić ze wszystkich sił, już tak. Druga i kolejna część to już dorosłe życie Harry’ego. I tu akcja zdecydowanie przyspiesza, nad opisami dominują dialogi i robi się bardziej interesująco. Bo Harry wreszcie zaczyna robić coś dla siebie. Realizuje swoje marzenia o nauce na uniwersytecie, poznaje dziewczynę, w której się zakochuje i dla niej chce odmienić swoje życie.

Podobała mi się ta powieść. Dobrze się ją czyta. Nie można odczuć jej objętości, bo wciąga, chociaż w moim odczuciu jest to bardziej powieść obyczajowa niż thriller. Szczególnie od drugiej części, kiedy akcja rusza z kopyta, nie można się od książki oderwać. Kiedy Harry poznaje Mirandę, do głosu dochodzi również jej perspektywa, dzięki czemu poznajemy już nie tylko punkt widzenia mężczyzny, ale też kobiety, którą obdarzył uczuciem. Dzięki temu również tę dziewczynę możemy poznać trochę lepiej. Bohaterowie w powieści są charakterystyczni i przykuwają uwagę. Wydarzenia potrafią zaskoczyć, ale akurat zakończenie jest dość przewidywalne, choć satysfakcjonujące. Emocji w powieści nie brakuje. I nie tylko w części, kiedy matka bohatera choruje, później również jest ich wiele i często przyprawiają o palpitację serca. Bywa smutno, bywa nostalgicznie, bywa radośnie.

Książka jest jak dla mnie odrobinę przegadana i mało prawdopodobna, głównie z powodu bohatera, któremu kradzieże stale uchodzą na sucho i życia, jakie prowadzi, lecz przeczytałam ją z zainteresowaniem. I mogę polecić, z zastrzeżeniem, że to jednak obyczajówka, a nie thriller.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Informacje dodatkowe o Życie nocne:

Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2023-01-25
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788382894165
Liczba stron: 640
Tytuł oryginału: Nightwork
Dodał/a opinię: maitiri_books

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna