Recenzja książki: Nadciąga burza. Tom 1

Recenzuje: Damian Kopeć

Magiczna dziewiętnastowieczna Rosja

Rok 1888, Petersburg. Rosyjska i europejska arystokracja. Wystawne przyjęcia i bale, zawiłe intrygi, ożywiające senną atmosferę skandale, krążące po salonach pikatne ploteczki, wielka polityka i monotonne próżniacze życie wyższych sfer.

Katerina Aleksandra Maria von Holstein-Gottorp, księżniczka Oldenburgu, jak wiele innych szlachetnie urodzonych panien uczy się w Instytucie Smolnym. Bystra dziewczyna nie pragnie jednak tego, czego pragną jej rówieśnice - szybkiego i udanego małżeństwa z bogatym i urodziwym księciem. Katia pragnie zajmować się medycyną. Niestety, nie są to czasy dla ambitnych panien, spragnionych wiedzy.

Katerina ma też swój mroczny sekret. Posiada dar, a może raczej przekleństwo - potrafi ożywiać zmarłych. Jej zdolność dostrzegają ci, którzy nie afiszują się swoimi cechami na co dzień. Słudzy Mrocznego i Jasnego Dworu, wampiry, czarownice, magowie. Katerina powoli odkrywa, że żyje w świecie, w którym nauka i magia istnieją obok siebie, choć nikt tego oficjalnie nie przyznaje. Rosyjska arystokracja fascynuje się okultyzmem i mistycyzmem, nauka dzielnie walczy z przesądami, a po ulicach przechadzają się faerie i ożywieńcy, wiedźmy i nekromanci. Wielu z nich knuje intrygi, w tym te, których celem jest przejęcie władzy. Jest tylko kwestią czasu, kiedy zechcą sięgnąć po umiejętności Katii.   

Powieść Nadciąga burza (The Gathering Storm) Robin Bridges jest pierwszym tomem trylogii o nekromantce Katerinie. Cyklu, skierowanego głównie do młodzieży - i to raczej do jej piękniejszej części. Powieść pełna jest opisów wystawnych balów i bogatych strojów. Pełna jest romantycznych scen i dylematów młodej damy, która z jednej strony korzysta z przywilejów swojego stanu, a z drugiej - buntuje się przeciwko narzucanej jej przez otoczenie roli. Protagonistka powieści Robin Bridges jest poszukującą swego miejsca w świecie młodą, szybko dojrzewającą osobą. Pełną sprzeczności i często niekonsekwentną, radośnie nielogiczną i skłonną do jakże charakterystycznej dla jej wieku przesady. Buntowniczą, a zarazem uległą. Autorka książki nieźle oddaje stan ducha takiej właśnie dorastającej osoby, jej niestabilność emocjonalną, nastroje, zmieniające się pod wpływem chwili, romantyczne marzenia, konfrontowane nieustannie z twardą rzeczywistością.

Inne postaci również zwracają uwagę czytelnika. Można wymienić demonicznego księcia Daniło z Czarnogóry; jego budzące niepokój siostry; opanowanego i chłodnego brata carewicza, wielkiego księcia Jurija Aleksandrowicza; podstępną księżną Cantacuzene czy niejednoznaczną księżną Miechen. Część postaci jest nakreślona ciekawie, części brakuje psychologicznej pełni, ale nie przeszkadza to zbytnio w lekturze.

Pewną trudnością w szybkim zanurzeniu się w ten zmodyfikowany magią, osadzony w historii świat jest zorientowanie się w skomplikowanych powiązaniach rodzinnych postaci pojawiających się na łamach powieści. Książęta, cesarskie mości, królowie, ich tytuły, imiona, otczestwa i nazwiska są prawdziwym wyzwaniem dla czytelnika próbującego ogarnąć i uporządkować całość.

Ciekawa jest atmosfera powieści, nad jej kartami unosi się duch romantycznej fantazji. Krótkie rozdziały dynamizują akcję, a dialogi dominują nad niezbyt rozbudowanymi opisami. Można książkę Nadciąga burza polecić nastolatkom, które bez problemu będą identyfikować się z główną bohaterką, odkrywając w niej wiele cech, marzeń i oczekiwań, których same doświadczają. Sądzę, że ten tom zachęci do sięgnięcia po kolejne. Wszak ciekawym jest, jak potoczą się losy Katii. Czy w końcu będzie mogła zostać z ukochanym? Jak poradzi sobie z darem, który otrzymała? Czy będzie mogła zrealizować swoje marzenia o byciu lekarzem?