Recenzja książki: Wężowy ołtarz

Recenzuje: truskawka2

Joanna pracuje w korporacji. Mimo dwudziestoletniego stażu, wciąż jest tylko trybikiem w maszynie (zawsze awans przechodzi jej koło nosa) i musi znosić humory przełożonych. Pewnego dnia zostaje wysłana na szkolenie dla pracowników wypalonych zawodowo w Białej Kamiennej. Tam czekają ją spotkania zarówno z ludźmi, jak i z... wężami, w które okolica zdaje się obfitować. Pojawia się też nowe wyzwanie zawodowe (spisanie niesamowitych okolicznych legend) i nowa miłość. Joanna musi tylko zaryzykować i zrzucić jak wąż starą skórę korporacyjnej szarej myszki. Czy się odważy?

Wężowy ołtarz Haliny Kowalczuk to opowieść harmonijnie łącząca realizm i magię. Szczególnie zapadają w pamięć piękne legendy.

dr Kalina Beluch

Tagi: obyczajowe