Recenzja książki: Zapomniana kukiełka

Recenzuje: Wiesława Biegańska

“W świecie, gdzie wartość kobiety mierzono statusem mężczyzny, który przy niej stanął, łatwiej było nosić piętno złodzieja i hulaki niż wzgardzonej, niechcianej przez nikogo panienki”.

Piąty tom cyklu „Saga Wileńska” to porywająca, emocjonalnie gęsta saga o losach kilku pokoleń kobiet, nad którymi niczym złowieszczy cień unosi się zdrada — nieproszona, nieuchronna, odciskająca piętno na każdej z nich. Autorka splata trzy przestrzenie czasowe w jedną, spójną, pięknie płynącą opowieść. Rok 1745 — młodziutka Franciszka, osierocona, magnacka córka, otrzymuje szansę na nowe, lepsze życie. Szczęście jednak bywa ulotne jak poranna mgła. Rok 1772 — Cecylia, równie młoda, zmuszona jest podporządkować się woli ojca, a los wystawia ją na próbę wyborów, na które nie jest przygotowana. Rok 1870 — Ksymena, żyjąca na łasce krewnych, marzy o zamążpójściu i upatruje przyszłości u boku dziedzica wielkiego majątku…

Ewa Sobieniewska ma rzadki dar — potrafi otwierać wrota do przeszłości tak, byśmy czuli jej ciężar, brzmienie, piękno. Jej opowieść jest wielowarstwowa, pełna dynamiki, każdy detal — od krajobrazu po myśli bohaterów — buduje namacalny klimat i oddaje realia ówczesnych czasów. Fabuła przenosi nas na Wileńszczyznę, do XVIII I XIX wieku, jest zajmująco poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, z mroku przeszłości wychodzą na jaw tajemnice. Autorka pisze piękną, soczystą, dojrzałą polszczyzną, rytmiczną i miękką, a jednocześnie mocną, jakby splecioną z faktów i wyobraźni w idealnej harmonii. Realia historyczne są intensywnie obecne, ale nie przytłaczają. Tworzą tło, z którego wyrastają poruszające portrety psychologiczne kobiet — silnych, odważnych, niejednoznacznych, czasem złamanych, a czasem twardych jak stal. Ich głosy brzmią długo po odłożeniu książki.

Opowieść piękna i trudna jednocześnie — taka, przez którą się płynie, pozwalając, by historia wsiąkała w serce. Towarzyszymy bohaterkom w codzienności pełnej wyrzeczeń, w samotności, która dusi, w stratach, które zmieniają człowieka na zawsze. Miłość, namiętność, zdrada, zazdrość, rywalizacja, dramaty, wybory i konsekwencje — wszystko tu ma swój ciężar, ale i swoją delikatność.

To lektura, która smakuje jak prawdziwa czytelnicza uczta. Napisana z rozmachem, pełna emocji i mądrości, opowieść o kobiecej sile, o ludzkich słabościach, o zdradzie. Serdecznie polecam całą serię! Tatiasza i jej książki :)