Recenzja książki: Źródło samotności

Recenzuje: truskawka2

Anna i Philip Gordon to arystokraci mieszkający w majątku Morton Hall. Przez długi czas marzyli o dziecku, przede wszystkim o synu. Gdy Anna wreszcie zaszła w ciążę, oboje byli szczęśliwi i pewni, że w drodze jest upragniony dziedzic. Życie jednak pisze własne scenariusze. Urodziła się dziewczynka, ochrzczona męskim imieniem Stephen. Od dziecka była inna, jakby podświadomie wyczuwała niespełnione marzenia rodziców. Czuła się bardziej chłopcem niż dziewczynką. Nie cierpiała lalek. Jej wzorem był admirał Nelson. Jeździła konno na oklep, uprawiała gimnastykę siłową i szermierkę, brała udział w polowaniach. Co gorsza, skrycie fascynowały ją kobiety, a nie mężczyźni. To budziło sprzeciw konserwatywnej społeczności. Rówieśnicy i dorośli traktowali ją jak dziwadło. Nawet własna matka nie potrafiła jej w pełni zaakceptować. W końcu, przymuszana przez Annę, Stephen opuściła rodzinną posiadłość. Matka nie potrafiła jej bowiem wybaczyć zakochania się w sąsiadce (która na dodatek miała męża). Odtąd dziewczyna szukała miejsca w życiu, możliwości bycia sobą i prawdziwej miłości. Czy odnalazła je, wbrew przeciwnościom?

Powieść Źródło samotności Radclyffe Hall była po premierze, w latach 20-tych XX wieku, zakazana. Współczesnym może wydawać się to zaskakujące. Miłośnicy momentów mogą się bowiem rozczarować. Nie ma tam żadnej odważnej sceny erotycznej. Jednak sam temat – miłość lesbijska – wystarczył. Dobrze, że zakaz cenzury w końcu zniesiono. Można bowiem czytać bardzo wartościową i wciągająca opowieść o poszukiwaniu drogi i odwadze bycia soba wbrew opiniom świata.

dr Kalina Beluch

Tagi: Proza literacka