A. B. C.
Agatha Christie

Chyba nie ma na świecie miłośnika kryminałów, który nie przeczytał choć jednej książki Agathy Christie. Królowa kryminału przygotowała dla nas tym razem nie jedną zbrodnię, a kilka dokonywane przez seryjnego mordercę. Razem z Herculesem Poirot i kapitanem Hastingsem rozpoczynamy śledztwo.

Powieść rozpoczyna się gdy Hercules Poirot dostaje anonimowy list zapowiadający morderstwo w Andover podpisany A.B.C. Morderstwo dokonuje się, ofiarą pada kobieta o nazwisku zaczynającym się na "A", a na miejscu zbrodni znajduje się rozkład kolejowy zwany ABC.

Czy zamordował A.B.C.?

Czy to może zwykły zbieg okoliczności?

Wszystko staje się jasne, gdy nadchodzi kolejny list zapowiadający morderstwo w Bexhill. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Czy Herculesowi uda się powstrzymać mordercę zanim dojdzie do "Z"?

Równocześnie z toczącą się akcją poznajemy Alexandra Bonapartego Cusha - samotnika i weterana wojennego, cierpiącego na okropne bóle głowy, padaczkę i zaniki pamięci. Czy to nasz A.B.C.? A może morderca jest ofiarą?

Narratorem powieści jest kapitan Hastings - który bierze udział w tropieniu mordercy. Dzięki tak skonstruowanej narracji mamy wrażenie jakbyśmy byli na miejscu akcji. Książkę czyta się bardzo przyjemnie, język jest lekki, a fabuła wciągająca od początku do końca. Zwykle Christie umieszczała w swoich powieściach wskazówki, dzięki, którym możliwe było zidentyfikowanie mordercy. Ta książka zaskoczy chyba wszystkich. Wskazówki są tak ubogie, że nikomu nie uda się odgadnąć zakończenia co uważam za duży plus tej powieści.

Autorka bardzo ciekawie wykreowała postacie głównych bohaterów. Hercules Poirot - ekscentryczny Belg, który zwraca uwagą na każdy najdrobniejszy szczegół, a w poszukiwaniu sprawcy wykorzystuje swój umysł i rozmowę w zestawieniu z praktycznym i prosto myślącym kapitanem Hastingsem jest bardzo udanym połączeniem. Kontrast w osobie tych dwóch bohaterów dodatkowo sprawia, że książkę czyta się jeszcze przyjemniej.
Książki Agathy Christie to klasyki, a ta jest pozycją obowiązkową dla wszystkich fanów kryminału.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Seryjny morderca działa z reguły według swojego, określonego schematu. Wybiera potencjalne ofiary pod względem płci, zapachu, kolorów włosów, zawodu. W "A.B.C." zbrodniarz znalazł bardziej wyszukany modus operandi. Wybiera swoje ofiary według alfabetu - wybiera osobę z miasta A, której imię i nazwisko zaczyna się na A. Następnie wybiera miejscowość zaczynającą się na B i osobę, której imię i nazwisko zaczyna się od tej samej litery. Ponadto na miejscu zbrodni zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, który potocznie nazywany jest ABC.

Herkules Poirot, jeden z najbardziej sławnych detektywów trafia na kogoś, kto rzuca mu wyzwanie. Morderca podpisujący się A.B.C. zapowiada listownie miejsce morderstwa. Ich kolejność układa się alfabetycznie. Sytuacja staje się o tyle trudna, że zawsze znajdzie się ktoś podejrzany, ktoś, kto mógł mieć motyw. Poirot jest w trudnej sytuacji, zwłaszcza, że na początku mało kto traktował poważnie listy, które otrzymywał. Z biegiem czasu sprawa ta staje się głośna - trafia do gazet, interesuje się nią nawet Scotland Yard. Wszystkie wysiłki okazują się spływać na marne. Nie pomaga nawet zaangażowanie się inspektora Crome. Poirot nie poddaje się, działa w ciszy i jakby na uboczu. Tworzy portret psychologiczny mordercy, który w odpowiednim czasie pozwoli mu poznać tajemniczego mordercę.

Czytelnik jest zaintrygowany fabułą i jest ciekawy, na jakiej literce nastąpi rozwiązanie kryminału. Do tego morderca jest postacią tak zuchwałą, że przed popełnieniem morderstwa wysyła list, w którym informuje gdzie i kiedy dokona zbrodni to już robi wrażenie. Poirot przyjmuje rękawicę i wraz ze swoim wiernym przyjacielem Hastingsem postanawia rzucić kres zbrodniom. Jest tu wszystko czego potrzeba w dobrej powieści detektywistycznej. Książka trzyma w napięciu do ostatniej kartki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

A.B.C. to świetny kryminał, zresztą nie spodziewałam się czegoś innego. Umysł Christie jak zwykle mnie zadziwia i wywiera silne wrażenie. To kolejny klasyczny kryminał w fenomenalnym stylu. Może ciut inny, ale jak zwykle zaskakujący, z intrygą, która trzyma w napięciu do ostatniej strony. Seryjny morderca, zabijający według kolejnych liter alfabetu kontra najsłynniejszy detektyw na świecie i jego, jak zwykle pracujące na najwyższych obrotach szare komórki. Otóż, w zrównoważonym, prawidłowo rozumującym umyśle nie istnieje intuicja. Oczywiście, można się czegoś domyślać i taki domysł sprawdza się albo nie sprawdza. Jeżeli się sprawdza, nazywamy go intuicją. Jeżeli nie - zazwyczaj o nim nie mówimy. Nie wiem w jaki sposób Agatha Christie ciągle sprawia, że czuję się jak półgłówek... no może raczej jak laik. Uwielbiam jej powieści, ale za każdym razem - także teraz - czuję się całkowicie i brutalnie wręcz wodzona za nos. Niby jestem już blisko i wydaje mi się, że wiem. Niestety szybko zostaję sprowadzona na ziemię i pozostaję z uczuciem tego okropnego rozdrażnienia. Cholera, znów mnie przechytrzyła. W przypadku innych książek czy filmów kryminalnych staram się również odgadywać zakończenie. Czasem jestem zaskoczona, czasami wiem, kto jest winny. Z kryminałami Christie rzecz się ma tak, że niestety wymiękam. Nie jestem pewna, ale chyba nie zdarzyło mi się obstawić finał w trzech ruchach. Dla mnie Agatha pozostaje nadal niedościgłym ideałem i po raz kolejny udowodniła, że korona na głowie na pewno jej nie ciążyła. Jeśli chcecie przeczytać interesującą powieść i popróbować swoich sił w przewidywaniu, to A.B.C. nada się wyśmienicie. Gorąco polecam. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/08/31/a-b-c-agatha-christie/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tym razem, ktoś rzuca Herkulesowi wyzwanie, z którym on musi sobie poradzić, aby nie dopuść do wielu morderstw. Ktoś wysyła mu listy i morduje ludzi w alfabetycznej kolejności (miejscowość i ofiara na tę samą literę). Nietypowe jest w tej powieści to, że jedne rozdziały pisane są w pierwszej osobie a inne w trzeciej, ale nie zakłóca to odbioru treści i odbioru wciągającej fabuły. Polecam tak jak każdą inną powieść Agaty Christie, te lekkie i przyjemne kryminały potrafią cudownie zapełnić czas w długie jesienne wieczory.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawy, wciągający kryminał. Narratorem jest Artur Hastings, przyjaciel, który przyjeżdża do Poirota z Ameryki Południowej. Przy okazji będzie miał okazję wziąć udział w kolejnym śledztwie detektywa. Poirot dostaje bowiem listy, których autor zapowiada morderstwa, rzekomo w celu sprawdzenia umiejętności detektywa. Każdy list zawiera datę i miejsce morderstwa. Odbywają się one w porządku alfabetycznym - miejscowość na A, nazwisko na A, itd. Giną kolejni ludzie, a policja i Poirot nadal nie mogą wpaść na trop. Jednak nie może być tak, żeby morderca nie zostawił żadnych śladów, których nie zauważy sprytny detektyw...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Audiobook Agathy Christie "A.B.C." już od roku stoi w mojej biblioteczce i jest jedyną lekturą w wersji audio, wygraną w konkursie Syndykatu ZwB. Jakoś nie było mi na rękę go odsłuchać, ponieważ sama przeczytałabym papierową wersję znacznie szybciej. Jednak traf wyzwaniowy sprawił, że nie miałam wyjścia - audiobook był najlepszą opcją pasującą do kategorii seryjni zabójcy. Tyle kryminałów na półce, ale jak na złość nie było w nich seryjnych morderców... Zawsze musi być ten pierwszy raz... Zagadki w kolejnym kryminale Królowej Christie rozwiązuje Hercules Poirot - mały Belg, który zostaje przyłapany na fakcie farbowania włosów. Tym razem jednak nie działa sam. Zwraca się o pomoc do swojego przyjaciela - kapitana Hastingsa. Sprawa nie jest banalna, bowiem Poirot dostaje list od tajemniczego "A.B.C." informujący go, że 21 czerwca popełni zbrodnię. List jest nijakim wyzwaniem detektywa na pojedynek, zaproszeniem do gry, gdzie stawką są ludzkie istnienia. Pierwszą ofiarą - co zostało uwzględnione w liście - będzie osoba mieszkająca w miejscowości na literę A i nazywająca się na tę samą literę. Zgodnie z danymi zawartymi w liście, w Andover zostają odnalezione zwłoki niemal sześćdziesięcioletniej kobiety prowadzącej trafikę, zresztą dosyć ubogą w asortyment. Kobieta miała problemy z mężem, była z nim w separacji, a mężczyzna uwielbiał zaglądać do kieliszka. To właśnie on jest głównym podejrzanym, ponieważ ze sklepu nic nie zginęło. Na miejscu zostaje jednak odnaleziony kolejowy rozkład jazdy, zwany ABC. Czy jest to podpis zabójcy? Kto i dlaczego zabił Alicję Ascher? Poirot rozpoczyna swoje standardowe dochodzenie: rozmowa z krewnymi, sąsiadami i znajomymi, wizja lokalna w miejscu zbrodni, wizyta w mieszkaniu ofiary nad sklepem. Kiedy Poirot poddaje się, nie reaguje na sugestie Hastingsa i oczekuje na wyniki pracy policji, nadchodzi drugi list. Nadawca szydzi w nim z detektywa, przyznając się do morderstwa sprzed miesiąca i informuje, że kolejne zabójstwo jest planowane w miejscowości na B - Bexhill. Jak brzmi nazwisko ofiary? Sporo jest przecież nazwisk na literę B... W obliczu niedawnej porażki tym razem policja i Scotland Yard postanawiają współpracować, by odnaleźć sprawcę. Podczas wspólnej konferencji Poirot snuje domysł, jakoby autor anonimów planował swe morderstwa według porządku alfabetycznego. Przypuszczenia detektywa okazują się być słuszne, gdyż na plaży zostają odnalezione zwłoki młodej kobiety - panny Barnard, zaś miesiąc później, po kolejnym liście, na listę ofiar zostaje dopisany laryngolog z Churston - Cecil Clarke. Po trzech morderstwach Poirot wraz z rodzinami i znajomymi ofiar zawiązują Legion Osób Zainteresowanych, by dzięki połączonym siłom, mieć większą szansę na schwytanie zabójcy, zanim zginie czwarta osoba. Legioniści prowadzą liczne rozmowy, rozważania, padają różne sugestie i pomysły. Rozdzielają między sobą zadania i pośród ogólnego stanu oczekiwania przychodzi czwarty list informujący o planowanym morderstwie w Doncaster. Cały Legion udaje się do podanej przez anonima miejscowości. Czy tym razem uda się powstrzymać szaleńca? Czy wnioski, do których doszli Legioniści pomogą im w śledztwie? Na ile pomysły Poirota okażą się trafione? Kim jest człowiek, dla którego nie ma znaczenia miejsce zamieszkania, płeć ani wiek ofiar a jedynie litery alfabetu? Tego dowiecie się już z kryminału. "A.B.C." to nietypowa pozycja Christie. Narratorem jest Artur Hastings i to jego wersję wydarzeń poznajemy w książce. Z pozycji przyjaciela znanego detektywa poznajemy wydarzenia tych kilku miesięcy. Minusem tej narracji jest fakt, iż nie możemy, tak jak w innych kryminałach, poznać myśli i wewnętrznych emocji jakie zwykle towarzyszą detektywowi podczas prowadzenia śledztw. W książce znajdują się również rozdziały, które nie są opowieściami kapitana i dotyczą albo pracy policji albo historii tajemniczego pana Cust'a. Podsumowując swój pierwszy kontakt z audiobookiem stwierdzam, iż był to debiut udany. Po pierwsze świetnie dobrana lektura, wszak uwielbiam Agathę Christie! Pierwszorzędnie napisana historia seryjnego mordercy, w której czytelnik doznaje zadziwienia, że autorka już na początku książki podsunęła możliwego mordercę. Lecz na końcu książki, w rozdziale z mową Poirota, gdzie wszystko się wyjaśnia czytelnik stwierdza, że znowu został wyprowadzony w pole. Po drugie genialny lektor - Artur Dziurman - który doskonale modulował głos, by wcielić się w kolejne role. Generalnie nie mam tej wersji nic do zarzucenia, z wyjątkiem czasu, jaki trzeba na niego poświęcić. To jak dla mnie jedyny minus audiobooka, trwał bowiem ponad sześć godzin a książkę liczącą niecałe 200 stron przeczytałabym w połowę tego czasu. Fani kryminałów Christie - poznajcie niesamowitą historię "A.B.C."!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wszystkie książki Agathy Christie nadają się doskonale do słuchania. "A. B. C." to jedna z najbardziej wciągających, a Artur Dziurman jako lektor sprawdza się wspaniale.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wstyd się przyznać, ale to moja pierwsza książka Agathy Christie, którą przeczytałam. Lubię czasem kryminały, ale do klasyki jakoś mnie nie ciągnęło. I bardzo się cieszę, że dałam się wreszcie namówić. Książka ta idealna jest na lato, lekka, niezobowiązująca, pięknie napisana. Język, bardzo elegancki, trochę mnie zaskoczył, ale sprawił też mnóstwo przyjemności. Nic, tylko czytać, delektować się. Dla kogoś kto nie jest biegły w tym gatunku, jak ja, lektura okazała się być rewelacyjna. Polecam :)

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Duet na tropie
W kolejnej części przygód Herculesa Poirota możemy śledzić próby ujęcia seryjnego mordercy, jednak w tym przypadku nie musi on działać sam. Pomaga mu przyjaciel z dawnych lat i to właśnie z jego perspektywy poznajemy prawie całą historię zbrodni A. B. C.

Sama konstrukcja powieści jest dość klasyczna, więc w tym przypadku zaskoczenia nie będzie. Natomiast zaskakujące może okazać się rozwiązanie zagadki A. B. C. . Tym razem zabrakło mi przenikliwości i nie udało mi się poprawnie wytypować mordercy. No cóż… Daleko mi do Herculesa Poirota. Chociaż seria powieści Agathy Christie poświęcona jest jednemu bohaterowi, to na uznanie zasługuje fakt, że w kolejnych tomach udaje się jej uniknąć schematyczności. Każda historia opowiedziana jest w inny sposób, z innej perspektywy, co nieustannie podtrzymuje zainteresowanie czytelnika.

Jeżeli jesteście miłośnikami literatury w starym, bardzo klasycznym stylu, to Agatha Christie nie zawodzi. To naprawdę dobra rozrywka, która potrafi poruszyć szare komórki czytelnika. Z racji niewielkich rozmiarów, bez większych problemów można przeczytać ją w jeden wieczór, więc może być dobrym przerywnikiem między cięższymi lekturami jak i powieścią, która wyciąga z czytelniczego zastoju.

Być może Hercules Poirot nie zalicza się do grona najsympatyczniejszych bohaterów literackich, ale jednak umysłu ostrego jak brzytwa odmówić mu nie sposób. "A. B. C." nie zostanie moją ulubioną powieścią Agathy Christie (tą jest "Śmierć na Nilu"), ale nie żałuję żadnej chwili spędzonej na lekturze. Jeżeli chcielibyście rozpocząć przygodę z serią w stylu retro, to jak łatwo się domyślić – ja polecam. Nawet osoby, które nie przepadają za kryminałami mogą naprawdę dobrze bawić się z klasyką gatunku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka z tajemniczymi listami oraz morderstwami w tle. Agatha Christie posiada tę niezwykłą umiejętność kreowania ciekawej fabuły, wciągających wątków. Prowadzi ona czytelnika, wtajemniczając go w zbrodnię, następnie śledztwo, na końcu ukazując jak błędnie czytelnik typował sprawcę. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bez wątpienia jedna z najlepszych książek, jakie w życiu przeczytałam, jak nie najlepsza. Bardzo mi się podoba sposób w jaki Agata Christie pisze, a moim ulubionym bohaterem jest zdecydowanie Hecules Poirot. Polecam każdemu, kto chce przeczytać kryminał z najwyższej półki!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetny pomysł.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)