Bleach tom 14. White tower rocks

Mayuri w moich oczach od zawsze był - i raczej po tym tomie będzie, kompletnym dupkiem. W pewien sposób potrafię zrozumieć jego obsesje nad badaniami, rozwojem. Jednak nie zaakceptuję przedłożenia tej fanatycznej pasji nad życie innych. Po prostu nie. Ejeje, apropos tego niebieskiego dziada. On trzyma zanpaktou między nogami. Tego mnie ten tomik uświadomił. Błyskrok.. ludzie, po prostu nie. To jedno słowo mogli zostawić w oryginale. Bo to brzmi, jakby im się błyszczał... krok ;D

(Kliknij aby rozwinąć opinię)