Cień i blask

Hrabianka Natalia Dukajska po decyzji rodziców o jej zamążpójściu ucieka z domu do Warszawy.  W pociągu poznaje Aleksandra Odlanickiego, który nieoczekiwanie oferuje jej pomoc w razie jakichkolwiek kłopotów. Z początku Natalia wierzy, że sama poradzi sobie w obcym miejscu. Jednak, gdy w wyniku splotu nieoczekiwanych wydarzeń musi prosić o pomoc niedawno poznanego mężczyznę. Zrządzeniem losu zostanie wciągnięta w jego spiskową działalność.
W moim przekonaniu ta książka to bardzo miła niespodzianka, którą autorka ofiarowała czytelnikom. Dzięki niej mogliśmy odwiedzić znanych i lubianych bohaterów, których poznaliśmy w cyklu Trylogia lwowska. Jednak tym razem to nie oni grali w niniejszej powieści pierwsze skrzypce. Autorka oddała głos ich córce, Natalii, która była nieodrodną córką swych rodziców. Śledząc jej losy, cały czas przed oczami miałam zachowanie jej matki, Anny. Zdecydowanie nie zachowywała się jak panienka, dla której ważne były konwenanse. Gdy jej coś nie pasowało nie gryzła się w język... Przez to nie dało się jej nie polubić. Nie dało się jej nie kibicować, bo nie raz podejmowała trudne, dla wielu kontrowersyjne decyzje. Natalia to bohaterka, która miała nam wiele do powiedzenia... Podobnie jak Aleksander, który był postacią wielowymiarową. Oboje tworzyli mieszankę wybuchową. Autorka w drobiazgowy sposób obrazowała czasy, w którym przyszło żyć bohaterom. Przez to bez problemu można było wczuć się w klimat tamtych czasów. Można było dostrzec cienie i blaski odrodzonej Rzeczypospolitej.
Cień i blask to barwna, klimatyczna i nietuzinkowa historia, którą czyta się z wypiekami na policzkach. To emocjonująca historia, która opowiada o niezgłębionych kolejach losu, wielkiej odwadze, sile międzyludzkich więziach a także o nieoczekiwanej miłości. To książka, którą warto poznać.