Inne wydania:
Cierpienia młodego Wertera rozsławiły nazwisko Goethego w całej Europie. Sama zaś powieść stała się największym wydarzeniem wydawniczym swoich czasów, wywołując wśród młodych istną gorączkę werterowską: ubierano się na podobieństwo bohaterów, roniono łzy w miejscach z nimi związanych, zdarzyło się nawet kilka samobójstw zainspirowanych książką. Ów stan euforii wywołały dzieje młodego człowieka, który spotyka miłość swojego życia, a nie mogąc liczyć na odwzajemnienie swego uczucia, popada w stan
więcej
Informacje dodatkowe o Cierpienia młodego Wertera:
Wydawnictwo: b.d
Data wydania: b.d
Kategoria:
ISBN:
Liczba stron: 104
Kup książkę Cierpienia młodego Wertera
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Cierpienia młodego Wertera - opinie o książce
Johann Goethe napisał Cierpienia młodego Wertera po zawodzie miłosnym jaki sprawiła mu Charlotta Buff. Motyw samobójstwa z miłości został zainspirowany przyjacielem autora- Jeruzalem, który targną się na własne życie po odrzuceniu ze strony kobiety.
Wydaje mi się, że książka w pewien sposób uratowała autora przed autodestrukcją. Z początku wszystkie imoina były (oprócz Wertera) takie jak w rzeczywistości. Nawiązanie do życia widać aż za dobrze. Nawet data rozstania odpowiada stanowi faktycznemu. W pierwotnym projekcie nie było wątku parobka zakochanego we wdowie, u której pracuje.
Osobiście nie jestem zwolennikiem książek, na które składają się listy bohatera do najlepszego przyjaciela. W dziele bohater wzrusza się pięknem przyrody lub smaruje potwornie długie opisy przeżyć wewnętrznych. Minus stanowi ograniczona i bardzo flegmatyczna fabuła,a streszczenie książki można zamknąć w 5 zdaniach.
Przeraża również ta fala rozpaczy i benadziejności, która udziela się czytelnikowi w miarę zagłębiania się w lekturę.
Doceniam, że po rozstaniu z Lottą bohater próbuje ułożyć sobie życie w mieście, lecz po nieprzyjemnym incydeńcie na jednym przyjęciu nie musiał przecież powracać do domu Lotty. Mógł na przykład ożenić się z poznaną w nowej pracy koleżanką.
Co do Lotty mam 2 uwagi:
1. Czemu nie próbowała znaleźć Werterowi jakiejś żony, skoro wiedziała, że ich miłość nie ma szans?
2. Czemu pozwoliła wysłać Werterowi 2 pistolety, skoro znała stan psychiczny mężczyzny?
W całej tej tragicznej historii doceniam fakt, że Werter postanowił samemu odebrać sobie życie zamiast pozbawić go Lotty. Nie zachował się jak wyżej wspomniany parobek, który zabił wdowę, bo nie chciał by pokochała innego. Z dwojga złego lepiej chyba być samobójcą, niż mordercą swojej miłości.
P.S. Niech osoby z depresją i mające niepokojące myśli nawet nie warzą się czytać tej książki. Ogromnie dołująca i pesymistyczna.
Miłość romantyczna głównego bohatera książki Wertera, który zakochuje się w dziewczynie o imieniu Lotta. Między jego nieszczęśliwą, niespełnioną miłością była jedna przeszkoda, bo Lotta miała narzeczonego. Bohater robi wszystko aby być blisko jej osoby. Zaprzyjaźnia się z jej narzeczonym Albertem a wcześniej z jej młodszym rodzeństwem, gdzie nawiązuje lepszy kontakt niż ona. Zdesperowany tym że nie może nigdy być z Lottą wyjeżdża z miejsca zamieszkania. Kiedy dowiaduje się że jego ukochana dziewczyna o pięknych czarnych oczach bierze ślub jest na skraju załamania i po jakimś czasie popełnia samobójstwo.
Książka nawet fajna, ale końcówka dobija. Ta cała lamentacja ... nie mam aż takich mocnych nerwów.
Naprawdę nie cierpię tej książki. Przeczytanie jej stanowiło dla mnie ogromną torturę. Główny bohater Werter jest bardzo skoncentrowanym na sobie młodym człowiekiem robiącym z siebie męczennika... Po prostu tragedia, rozumiem przeżywanie bólu świata ale nie widzę sensu w dodaniu tej książki do listy lektur i nie mam pojęcia co tez uczniowie mają z niej wynieść bo na pewno nie to,że jak sobie nie radzisz z problemami to jedynym wyjściem jest samobójstwo.
To moja ulubiona lektura szkolna, do której często wracam. Książka dla osób wrażliwych na piękno natury i wierzących w miłość platoniczną. Oczywiście większości młodzieży ta powieść może się wydać dziwna i niezrozumiała, ale wszystko zależy od dojrzałości młodej osoby. Ja tę lekturę miałam w gimnazjum.
Inne książki autora
Wiersze
0
Poezja Goethego stanowi jeden z filarów literatury europejskiej: wyznacza jej złoty środek między klasycyzmem a romantyzmem, dziedzictwem antyku a nowo...
Dzieła wybrane t.3
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Trzeci tom wyboru dzieł Goethego, jak dwa poprzednie, ma na celu przybliżenie czytelnikom polskim utworów artystycznych, eseistycznych i autobiograficznych...
Recenzje miesiąca
Pokaż wszystkie recenzje
Ludzie wyższych sfer trzymają się zawsze w pewnym chłodnym oddaleniu od prostego ludu, jakby się obawiali, że stracić coś mogą na zbliżeniu, ale zdarzają się wartogłowy i kpiarze, okazujący prostaczkom pozorną łaskawość po to jeno, by swawolą swą dotknąć tym boleśniej jeszcze.
Wiem, że nie jesteśmy równi i równymi być nie możemy, ale wedle mego zapatrywania, ten, który odsuwa się od tak zwanego motłochu, by zachować swe dostojeństwo, jest równie godny nagany, jak tchórz, unikający przeciwnika z obawy porażki.
Więcej